انهار
انهار
مطالب خواندنی

14 خرداد 1368؛ ارتحال جانسوز امام خمینی(قدس سره)

بزرگ نمایی کوچک نمایی
.

امام خمینی(قدس سره) پس از ارتحال آیت الله العظمی بروجردی(قدس سره) به مخالفت با سیاست های طاغوت برخاست و در قیام 15 خرداد 1342 دستگیر و در تهران زندانی شد، ولی پس از مدتی آزاد و به قم مراجعت کرد.

در قضیه تصویب قانون ننگین کاپیتولاسیون توسط مجلس رژیم منحوس پهلوی در مسجد اعظم قم سخنرانی آتشینی ایراد کردند که موجب دستگیری و تبعید حضرتش به ترکیه و سپس به عراق شد.!!!

امام خمینی(قدس سره) در سال های اقامتش در عراق همچنان به مبارزه علیه رژیم خود فروخته پهلوی که به نوکری اجانب گوی سبقت از دیگر خودفروختگان منطقه ربوده بود؛ ادامه داد و همین امر موجب شد رژیم پهلوی از رژیم بعث افلقی عراق بخواهد امام خمینی(قدس سره) را از عراق اخراج کند!!! لذا امام(قدس سره)؛ پس از اخراج از عراق و تحمل مشقتهای فراوان؛ منطقه را به مقصد پاریس ترک کرد و مبارزاتش وارد مرحله دیگری شد.

با اقامت امام(قدس سره) در پاریس و انعکاس سخنان و نظرات سیاسی ایشان در رسانه های جهان بویژه  غرب؛ رژیم منحوس پهلوی در ضعف و انزوا قرار گرفت تا بالأخره با رهبری عالمانه و دقیق حضرتش نهضت اسلامی با خروج شاه معدوم و خانواده سلطنتی از ایران؛ به پیروزی نزدیک شد. و بالأخره ملت غیور ایران اسلامی پس از سالها دوری از امام(قدس سره) و تحمل فراق آن حضرت هنگام بازگشت مقتدرانه رهبر فرزانه نهضت از پاریس به ایران در 12 بهمن 1357 با گل از فرودگاه تا بهشت زهرا(علیها السلام) به استقبالش شتافتند و در مدت 10 روز مبارزه بی امان؛ رژیم به زانو درآمد؛ و سرود پیروزی در 22 بهمن 1357؛ نواخته شد و مردم ایران زمین شاهد پیروزی را در آغوش گرفتند.

با سقوط رژیم سلطنتی و پایان حکومت 57 ساله و ستمکارانه پهلوی و 2500 ساله شاهنشاهی، حکومت جمهوری اسلامی ایران با رهبری امام(قدس سره) و آرای قاطع مردم بنیان گذاری شد.

از 22 بهمن 1357 تا 14 خرداد 1368 حضرت امام(قدس سره) همچنان علم رهبری انقلاب را به دوش کشیده و انقلاب و کشور را در حوادث مختلف و خطرناک و توطئه های گوناگون، بویژه جنگ 8 ساله تحمیلی عراق و تحریم ها به سلامت و به خوبی رهبری نمودند.

امّا امام(قدس سره) پس ازتحمّل یک دوره کوتاه بیماری و عمل جراحی در بیمارستان بقیه الله ندای «یاأیّتها النفس المطمئنّة إرجعی إلی ربّک راضیة مرضیّة» را لبیک گفت و در 14 خرداد 1368 دار فانی را وداع نمود و به ملکوت أعلی شتافت.


تاریخ تهیه مطلب: 1390/3/13

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -