انهار
انهار
مطالب خواندنی

31 شهریور تا 6 مهر: هفته دفاع مقدس

بزرگ نمایی کوچک نمایی

.

دوران  8سال دفاع مقدس امت سلحور و رزمنده ایران در حفظ و اعتلای نظام مقدس جمهوری اسلامی و حراست از مرزهای عزت و شرف این مرز و بوم؛ همچون نگینی تا همیشه زمان، بر تارک تاریخ حماسه، ایثار و پایداری آزادگان جهان می درخشد.

آغاز حملات و تجاوز گری رژیم بعث عراق 31 شهریور 1359.

نیروهای عراق به دستور صدام(لعنة الله علیه) نوکر و مزدور بیگانگان با آمادگی قبلی و زمینه سازی مناسب به مرزهای ایران در طول نوار مرزی آبادان تا قصر شیرین تجاوز و حمله نمودند.

همزمان با این حمله هواپیماهای دشمن بسیاری از مراکز نظامی، استراتژیک و فرودگاههای ایران و 19 شهر را بمباران نمودند.

اهداف اصلی صدام(لعنة الله علیه) عبارت بود از:

1- حاکمیت بر اروند رود؛

2- تصرف سه جزیره ایرانی در خلیج فارس؛

3- جداسازی استان خوزستان و الحاق آن به عراق با نام عربستان؛

4- تضعیف جمهوری نوپای اسلامی تا مرز سقوط.

صدام(لعنة الله علیه) برای رسیدن به این اهداف استراتژی جنگ سه روزه را طراحی کرده بود و به خبرنگاری که با او در ابتدای جنگ مصاحبه کرده بود گفته بود: جوابت را سه روز دیگر در تهران خواهم داد!!!!!.

ما ملت ایران؛ عزّت و عظمت کشور اسلامی خود را مرهون زحمات دلاورمردان جبهه و جهاد می دانیم؛ برای شهدای گرانقدرمان علو درجات و هم نشینی با شهدای بدر و کربلا و برای اسراء، جانبازان و سلحشوران آرزوی موفقیت در راه دینداری و حفاظت از نظام معنوی و الهی؛در سایه پیروی از ولی فقیه مقام معظم رهبری (مدظله) مسئلت داریم.

نام‌گذاری روزهای هفته دفاع مقدس:

 سه شنبه 31 شهریور روز رزمندگان و سلحشوری؛

چهارشنبه 1 مهر  روز جانبازان و آزادگان و ایثارگران؛

پنجشنبه 2 مهر  روز شهیدان و عزت‌آفرینی؛

جمعه3  مهر روز زنان و دفاع مردمی با محوریت تبیین نقش زنان فداکار در دفاع مقدس؛

شنبه 4 مهر  روز سربازان و شهادت‌طلبی و لزوم توجه به پدافند غیرعامل؛

یکشنبه 5 مهر  روز فرماندهان و ولایتمداری؛

دوشنبه 6 مهر  روز دانشجویان و استکبارستیزی.


تاریخ تهیه مطلب: 1388/6/31

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

ویژه نامه ماه مبارک رمضان




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -