انهار
انهار
مطالب خواندنی

مسافرت قبل از ظهر

بزرگ نمایی کوچک نمایی
احکام مسافر- آیت الله العظمی صافی مدظله
مسافرت قبل از ظهر- برگشت قبل از ظهر
سؤال: مسافر در ماه رمضان باید از چهار فرسخ بگذرد یا از حدّ ترخّص که روزه خود را افطار نماید؟
پاسخ: از حدّ ترخّص که بگذرد روزه را افطار می کند.
سؤال: کسى که در ماه رمضان مسافرت مى کند مى تواند در منزل خود افطار نماید یا باید از حد ترخّص بگذرد و سپس افطار نماید؟
پاسخ: تا به حدّ ترخّص نرسیده نباید افطار کند.
سؤال: اگر کسی در ماه مبارک رمضان قبل از اینکه مسافرت خود را آغاز نماید روزة خود را عمداً باز کند و بعد هم مسافرت او انجام شود چه حکمی دارد؟
پاسخ: باید کفّاره افطار عمد بدهد و قضاء روزه را هم بگیرد.
سؤال: شخصی در ماه رمضان ، قبل از ظهر برای مسافرت از خانه خارج شود و پس از گذشتن از حدّ ترخّص افطار می نماید، ولی قبل از رسیدن به حدّ مسافت از مسافرت منصرف و قبل از ظهر به منزل بر می گردد، آیا امساک بقیّة روز واجب است یا خیر؟
پاسخ: در فرض سؤال امساک واجب نیست.
سؤال: وقتی انسان وارد وطن می شود و مفطر بجا نیاورد اگر قبل از ظهر وارد شد باید قصد روزه کند و روزه او صحیح است آیا باید به وطن برسد قبل از ظهر یا اگر به حد ترخّص هم رسید قبل از ظهر وظیفه او قصد روزه است و روزه اش صحیح است خلاصه ملاک وطن است یا حدّ ترخّص.
پاسخ: اگر قبل از ظهر به جائی برسد که صدای اذان را بشنود و دیوارهای وطن را به بیند باید قصد روزه کند هر چند داخل وطن نشده باشد.
سؤال: در ماه رمضان شخص مسافر از سفر به وطن باز می گردد اما وصول به حدّ ترخص قبل از زوال بوده و ورود به وطن یا محل اقامت بعد از زوال بوده است، وظیفه این شخص نسبت به روزه آن روز چیست؟
پاسخ: در فرض سؤال اگر قبل از رسیدن به حدّ ترخّص مبطل انجام نداده باید نیّت روزه کند.
سؤال: شخصی در سفر بوده و قصد داشته پیش از ظهر به وطن برسد و روزه بگیرد و لو استحبابی، قبل از رسیدن به وطن نسیاناً و و از روی غفلت چیزی خورده، آیا می تواند روزه بگیرد؟
پاسخ: در فرض سؤال نمی تواند روزه بگیرد.
سؤال: اگر کسی بعد از اذان صبح به شهری برود و بتواند قبل از اذان ظهر به وطن خود برگردد روزه چنین فردی چگونه است؟
پاسخ: شخص مفروض باید نیّت روزه کند و روزه باشد و بعد از اینکه از حدّ ترخص وطن گذشت روزه اش باطل است و نباید نیت روزه کند پس اگر مفطری به عمل آورد بعد از ماه رمضان قضای روزه آن روز را می گیرد و اگر بدون نیت روزه مفطر بجا نیاورد تا به سؤالآن شهر رفت و از آنجا برگشت و بحدّ ترخّص وطن رسید و هنوز ظهر نشده بود در آن موقع واجب است نیّت روزه کند و حق خوردن ندارد و روزه اش صحیح است.
 

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

ویژه نامه ماه مبارک رمضان




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -