حدّ قذف

سؤال12:حكم كسي را كه بون دليل به عيال خود(كه ساليان دراز در منزل او زحمت كشيده) تهمتهاي ناروا از قبيل زاني و غيره بزند از نظر شرعي مشخص نموده و جرم آن را معلوم  داريد؟

جواب :جايز نيست و اگر نزد حاكم شرع ثابت شود كه نسبت زاني به او داده و نتواند اثبات كند حد شرعي دارد.

سؤال13:اگر شخصي بر اثر ناراحتي زياد كتباً به فردي فحش بدهد (مثلاًدر نامه بنويسد فلان تخم حرام ولد الزنا به من ظلم كرده است)و صدش نباشد كه كسي بفهمد آيا چنين فحشي از نظر شرع مقدس باعث حد قذف و يا تعزير مي شوديا خير؟

جواب :در فرض سوال تنها كتابت قذف محسوب نيست و حد يا تعزير ندارد.

سؤال14:در صورتي كه به شهادت يك شاهد يا بيشتر براي قاضي علم حاصل شود آيا باز شهود كه شرايط شهادت در آنان جمع نيست بايد حد قذف بخورند يا خير؟

جواب :در فرض مذكور حد قذف ساقط است.

سؤال15:اگر كسي عمل خلاف شرعي را به كسي نسبت بدهد و دليلي يا شهودي بر گفتارش نداشته باشد و بعد معلوم شود تهمت زده است آيا حكم شرعي مساله دارديا خير؟اگر دارد چه مقدار است؟در غير اين صورتت حكم شرعي مساله چيست؟

جواب :«تهمت»تعزير دارد مگر به حد قذف برسد كه حد شرعي دارد و تعزير يا حد بايد به نظر حاكم شرع بشد.

سؤال16:جواني دختري را عقد كرده  قبل از اين كه دختر را به خانه بياورد(تحت تاثير عواملي)سوء ظن برايش حاصل شده كه دختر باكره نيست،لذا مساله را به طور پنهاني با پدر دختر مطرح مي كند پدر هم از اين كار ناراحت شده و نهايتاً كار به دادگاه مي كشد تا بالاخره جوان به وسيلهٔ پزشك متخصص مي فهمد كه سوء ظنش بيجا بوده است لذا پشيمان شده و ا ز پدر دختر تقاضاي تشكيل زندگي با دختر وي را مي نمايد؛ ولي پدر دختر از اين كار ممانعت نموده مي گويد تا حكم شرعي در مورد پسر اجراء نشود به هيچ وجه راضي به ازدواج نمي شود ؛استدعا دارد بفرمائيد آياپدر دختر چنين حقي را دارد؟

جواب :اگر عقد واقع شده شوهر مي تواند زن خود را به منزلش ببرد و پدر دختر حق مزاحمت ندارد و رسيدگي به اتهام-اگر باشد-موكول به دادگاه است و ربطي به پدر دختر ندارد.