انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

اعراض از وطن

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال 383- اعراض با قصد محقق می‌شود و یا به اعراض قهری هم محقق می‌شود؟

جواب:  باعراض قهری نیز محقّق می‌شود. و اللّه العالم.

سؤال 384- کسی از وطن اصلی خود اعراض کرده ولی آنجا ملک دارد وقتی که به آنجا می‌رود نمازش تمام است یا شکسته؟

جواب:  با فرض اعراض حکم مسافر دارد. و اللّه العالم.

سؤال 385- کسی از وطن اصلی اعراض نکرده و پدر و مادرش آنجا زندگی می‌کنند و سالی چند مرتبه به آنجا می‌رود وظیفه‌اش نسبت به نماز و روزه چیست؟

جواب:  با فرض عدم اعراض و لو قهری نماز تمام و روزه صحیح است. و الله العالم.

سؤال 386- کسی از وطن اصلی خود اعراض نکرده ولی هر سال نمی‌تواند به آنجا برود وقتی که به آنجا می‌رود و کمتر از ده روز می‌ماند وظیفه‌اش نسبت به نماز و روزه چیست؟

جواب:  با فرض عدم اعراض و لو قهری نماز تمام و روزه صحیح است. و الله العالم.

سؤال 387- این جانب حدود 22 سال است از وطن اصلی به اصفهان آمده‌ام وامید دارم که اگر بازنشسته شدم برگردم وطن و آنجا زندگی خود را ادامه دهم آیا در حال حاضر نمازم در وطن تمام است یا شکسته؟ و آیا می‌توانم در اطراف وطن 10 تا 20 کیلومتری نمازم را تمام بخوانم یا نه؟

جواب:  در فرض سؤال که از وطن اصلی اعراض نکرده‌اید نماز شما در وطن تمام و روزه صحیح است و اگر از وطن 10 یا 20 کیلومتر بروید و قصد مسافت شرعی نداشته باشید نماز را تمام بخوانید.

سؤال 388- شخصی 30 سال خدمت خود را در استخدام یکی از وزارتخانه‌ها در یکی از شهرها که وطن او نیست و قصد توطن هم نکرده می‌گذراند و بعد از اتمام 30 سال بر می‌گردد به شهر خود، در طول استخدام در آن شهر نماز و روزه‌اش چگونه است آیا همیشه باید قصد اقامه ده روز کند یا خیر؟

جواب:  در شهر محلّ خدمت حکم مسافر دارد.

سؤال 389- پسر از خانه پدر جدا شده است. پدر در تهران زندگی می‌کند پسر در قم زندگی می‌کند اگر پسر در ماه رمضان به منزل پدر که در تهران است برود نماز و روزه‌اش تمام است یا نه؟ و همچنین اگر پدر به منزل پسر برود نماز و روزه‌اش شکسته است یا نه؟

جواب:  اگر پسر از وطن سابق خود (تهران) اعراض کرده باشد فعلًا که به خانه پدری میرود حکم مسافر را دارد و همچنین است حکم پدر که بخانه فرزند میرود.

سؤال 390- کسی 2 خانه دارد یکی در روستا و یکی در قم ساکن دائمی قم می‌باشد تصمیم جدّی نگرفته که دیگر روستا نمی‌روم ترک علقه هم نکرده، برود روستا نماز این شخص شکسته است یا تمام؟

جواب:  اگر تصمیم جدّی به اعراض از روستائی که قبلًا وطن او بوده نگرفته نماز و روزه او در روستای مذکور تمام و صحیح است. و اللّه العالم.

سؤال 391- این جانب در اداره پست میلاجرد انجام وظیفه می‌نمودم و از اهالی آنجا می‌باشم و در آن محل خانه و باغ دارم و مدت چهار سال است که به مرا اراک انتقال داده‌اند این جانب نمازم را در اراک تمام می‌خوانم و موقعی که به میلاجرد می‌روم 2 روز و یا 3 روز اقامت می‌کنم و آنجا هم نمازم را تمام می‌خوانم آیا عمل این جانب صحیح است؟

جواب:  در مورد سؤال تا موقعی که از میلاجرد که وطن فعلی شما است اعراض نکرده باشید حکم وطن باقی است نماز شما در آنجا و لو دو روز یا یک روز می‌مانید تمام و روزه صحیح است و اما در اراک چنانچه قصد توطن کرده‌اید حکم وطن دارد ولی اگر قصد توطن نکرده‌اید در صورتی که قصد اقامه ده روز نداشته باشید نماز شکسته است و روزه صحیح نیست ولی در صورتی که وضع شغلی و رفت و آمد شما به اراک طوری است که در اراک ده روز نمی‌مانید و در بین ده روز از آنجا به وطن رفت و آمد دارید باید نماز را تمام بخوانید و روزه را بگیرید، بلی اگر گاهی اتفاقاً در وطن با قصد یا بی‌قصد و یا در اراک با قصد ده روز بمانید در سفر اول بعد از آن نماز را شکسته بخوانید و روزه نگیرید.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -