انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

متابعت از امام جماعت

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال 316- شخصی در جماعت عوض قنوت به رکوع می‌رود و بعنوان متابعت به قنوت برنمی‌گردد (چه عمداً و چه بخاطر جهل به مسأله) در این صورت نماز او به جماعت صحیح است یا باید نیّت فرادی نماید؟

جواب:  در فرض سؤال جماعت صحیح است گرچه عدم متابعت عمدی معصیت است. و اللّه العالم.

سؤال 317- شخصی در نماز جماعت از رکعت اول با امام جماعت مشغول نماز شد و در رکعت سوم خیال می‌کند امام حمد و سوره می‌خواند ولی یکباره متوجه می‌شود که امام جماعت به رکوع رفته است او هم که فرصت هیچ چیزی را نداشته به رکوع می‌رود. آیا نماز این شخص صحیح است یا باید دوباره بخواند؟

جواب:  در مورد سؤال که قبل از رکوع متوجه شده و تسبیحات اربعه را نخوانده برکوع رفته نماز او باطل است باید دوباره بخواند.

سؤال 318- اگر مأمومین در قنوت یا ذکر رکوع یا ذکر سجده با لحن دلنشین امام جماعت هماهنگ شده به صورتی که صدای جمع‌خوانی از جماعت شنیده شود، آیا این کار مبطل نماز است؟

جواب:  اگر مأموم اذکار نماز را طوری بگوید که صدای او را امام جماعت بشنود کراهت دارد. و اللّه العالم.

سؤال 319- وقتی که انسان در نماز جماعت یک رکعت از امام عقب است موقعی که امام در رکعت سوم است و تسبیحات می‌خواند، وظیفه مأموم در خواندن حمد و سوره چیست؟ آیا بلند بخواند یا آهسته؟

جواب:  آهسته بخواند.

سؤال 320- اگر امام جماعت در سوره آیه‌ای را جابجا بخواند در صورتی که انسان می‌داند وظیفه چیست؟

جواب:  اگر امام جماعت سهواً آیه‌ای را غلط بخواند و امکان تذکر باو نباشد مأموم شخصاً آن آیه را بنحو صحیح بخواند.

سؤال 321- اگر امام جماعت سهواً بعضی از آیات سوره را نخواند وظیفه مأمومین چیست؟

جواب:  اگر مأمومین حین خواندن سوره متوجّه شوند باید همان مقدار را که امام جماعت نخوانده خودشان بخوانند و الّا نماز مأمومین باطل است. و اللّه العالم.

سؤال 322- آیا اقتدا به امام جماعتی که در حرکت حروف دعا و یا آیه قرآن که بعنوان دعا در قنوت یا سجده می‌خواند دچار اشتباه می‌شود صحیح است؟

جواب:  اگر اشتباه در اذکار مستحبی باشد اشکال ندارد.

سؤال 323- آیا اقتدا به امام جماعتی که شک در صحت قرائت او داریم جایز است یا نه؟

جواب:  باید بالوجدان و یا با اصالة الصحة صحیح بودن قرائت امام محرز شود. و اللّه العالم.

سؤال 324- اگر مأموم در حال رکوع رفتن امام، به امام اقتدا کند نه زمانی که امام به رکوع رفته یا در حال قیام است آیا جماعت منعقد می‌شود یا نه؟

جواب:  در رکعت اول و دوم اشکال ندارد و در رکعت سوم و چهارم محل اشکال است احوط اتمام و اعاده است. و اللّه العالم.

سؤال 325- اگر در نماز جماعت جلسه استراحت را فراموش کند آیا برگشتن خلاف متابعت نیست و باید قصد فرادی نماید؟

جواب:  در فرض سؤال جلسه استراحت در رکعت اوّل و سوم بنابر احتیاط واجب است. در رکعت سوم احتیاطاً بنشیند و جلسه استراحت را تدارک نماید و به امام ملحق شود ولی در رکعت اوّل احتیاطاً بنشیند و تدارک کند و اگر موجب شود قسمتی از قرائت را با امام درک نکند بقصد فرادی نماز را تمام کند و اگر احتیاطاً هم اصل نماز را اعاده کند خوب است.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -