برخی از اثرات لقمه حرام در زندگی

بسم الله الرحمن الرحیم

برخی از اثرات لقمه حرام در زندگی

نمازش بی ارزش و دعایش غیر مستجاب و جسدش مستحق آتش می شود!

قال رسول الله (صلی الله علیه و آلهو سلّم): مَنْ أَكَلَ لُقْمَةَ حَرَامٍ لَمْ تُقْبَلْ لَهُ صَلَاةٌ أَرْبَعِینَ لَیْلَةً؛ وَ لَمْ تُسْتَجَبْ لَهُ دَعْوَةٌ أَرْبَعِینَ صَبَاحاً وَ كُلُّ لَحْمٍ یُنْبِتُهُ الْحَرَامُ فَالنَّارُ أَوْلَى بِهِ.

نماز کسی که لقمه‌اش حرام است تا چهل روز قبول نمی شود و تا چهل روز دعایش مستجاب نمی گردد و هر مقدار از بدنش که با حرام پرورش یافته سزاوار آتش و سوختن است.

حدیث قدسی: فَمِنْكَ الدُّعَاءُ وَ عَلَیَّ الْإِجَابَةُ فَلَا تَحْجُبْ عَنِّی دَعْوَةً إِلَّا دَعْوَةَ آكِلِ الْحَرَامِ.

بنده من! تو دعا کن؛ من اجابت می کنم. پس {بدان که} دعاها از من محجوب نیست مگر دعای خورنده مال حرام.

شخصی به پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلّم) عرض کرد: دوست دارم دعایم مستجاب شود؛ چه کنم؟ حضرت فرمود: طَهِّرْ مَأْكَلَكَ وَ لَا تُدْخِلْ بَطْنَكَ الْحَرَامَ؛ لقمه‌ات را پاک کن و مراقب باش حرامی وارد شکمت نشود.

سنگدل شود

امام صادق (علیه السلام): إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لَا یَسْتَجِیبُ دُعَاءً بِظَهْرِ قَلْبٍ قَاسٍ؛ خداوند متعال دعایی را که از قلبی سخت و بی رحم برخاسته باشد اجابت نمی کند.

سنگدلی در عاشورا

از این روایت معلوم می شود که حرام خواری و قساوت قلب ارتباطی تنگاتنگ با هم دارند که اگر کسی حرام خورد قلبش سخت شده و در برابر حق، نرمش نخواهد داشت! این همان سخنی است که امام حسین (علیه السلام) در روز عاشورا به سپاه کوفه فرمود. آن حضرت وقتی دید که کلام حقش در دل سخت تر از سنگ کوفیان اثر نمی کند و هر وقت ولیّ خدا آقا امام حسین (علیه السلام) با آنها سخن می گفت سر و صدا و هلهله می کردند خطاب به آنها فرمود:

وَیلَکُم مَا عَلَیکُم أن تَنصِتُوا إلَیَّ فَتَسمَعُوا قَولِی فَقَدْ مُلِئَتْ بُطُونُكُمْ مِنَ الْحَرَامِ.

لعنت فرشتگان

هرگاه لقمه حرامی در شکم بنده ای قرار گیرد تمام فرشتگان زمین و آسمان لعنتش می کنند؛  یعنی دوراز رحمت الهی باشید.

ساخت بنای عبادت روی ماسه های روان

قال رسول الله (صلی الله علیه و آلهو سلّم): الْعِبَادَةُ مَعَ أَكْلِ الْحَرَامِ كَالْبِنَاءِ عَلَى الرَّمْلِ؛

عبادت با حرام خواری مانند بنا و ساختمان گذاشتن روی شنزار هست.

عبادتهایی که برای آن عذاب می نویسند

کسی که کسبش حرام است خداوند هیچ كار خیرى را از او نمى‏پذیرد، چه آن کار صدقه باشد چه آزاد كردن بنده؛ حج باشد یا عمره و خداوند متعال به عوض پاداش این كارها، گناه براى او ثبت مى‏كند و آنچه پس از مرگش باقى مى‏ماند توشه دوزخ او خواهد بود.

امام صادق (علیه السلام): کسی که با مال حرام عازم حجّ شود هنگامی که می گوید: « لَبَّیْكَ» خطاب به او گفته می شود «لَا لَبَّیْكَ وَ لَا سَعْدَیْكَ» اما اگر با مال حلال عازم حجّ شود خطاب به او گفته می شود: «لَبَّیْكَ وَ سَعْدَیْكَ» و این نشان از قبولی عمل اوست.

حرام خور، دوست اهل البیت (علیهم السلام) نیست

قال أمیرالمؤمنین (علیه السلام): لَیْسَ بِوَلِیٍّ لِی مَنْ أَكَلَ مَالَ مُؤْمِنٍ حَرَاماً؛   کسی که به حرام، مال مؤمنی را بخورد هرگز دوستدار من نیست.

ورود حرام خوار به بهشت ممنوع

قال رسول الله (صلی الله علیه و آلهو سلّم): إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَ الْجَنَّةَ أَنْ یَدْخُلَهَا جَسَدٌ غُذِّیَ بِحَرَامٍ؛ همانا خداوند ورود بدنی را که از حرام تغذیه کرده به بهشت ممنوع کرده است.

 حرام خوار محروم از دیدار و کوثر و شفاعت هست

به خدا سوگند به خدا سوگند به خدا سوگند کسی که ذره ای مال حرام بخورد در قیامت از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلّم) وارد نمی شود و از حوض کوثر نمی نوشد و مشمول شفاعت آن حضرت نمی گردد.