انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

حکم نجاست مشروبات الکلی

بزرگ نمایی کوچک نمایی

1– جوشاندن سرکه

سؤال:جوشاندن سرکه آیا اشکال دارد؟

جواب: جوشاندن سرکه مانعی ندارد.

٢ – الکل موجود در مشروبات الکلی

سؤال:مگر الکل پاک نیست پس چرا مشروبات الکلی نجس اند؟

جواب: آن الکل که پاک است قابل نوشیدن نیست بلکه سمّ خطرناکی است، الکلی که قابل شرب باشد نجس و حرام است.

٣ – استفاده از ظرف کسی که عرق خور است

سؤال:کسی که عرق میخورد و دهانش را اختصاصا آب نمیکشد؛ آیا با اعمالی مثل آب خوردن و غذا خوردن پاک میشود بطوریکه بشود از ظرفی که او آب میخورد آب خورد؟ تا چه مدتی؟

جواب: به این صورت پاک نمی شود و لیکن اگر از نزد شما برود و احتمال بدهید که در غیاب شما دهان خود را آب کشیده کافی است.

٤ – نماز کسی که عرق خورده

سؤال:حکم کسی که عرق خورده در مورد نماز چیست؟

جواب: در صورتیکه از حال مستی درآمده و دهان خود را آب کشیده نماز او صحیح است هرچند کار خلافی کرده و باید توبه کند.

٥ – نوشیدن ویسکی و ودکا

سؤال:با سلام و تبریک عید سعید غدیر خم حکم نوشیدن ویسکی و ودکا چیست؟ این درست است که مشروبات الکلی تا 40 روز نماز ندارد ؟حکم ویسکی و مابقی مشروبات مانند هم است؟

جواب: نوشیدن مشروبات الکلی حرام است. و چنانچه نوشیده باشد باید دهان را آب بکشد و نماز بخواند هر چند ثواب نماز او کمتر است.

٦ – حرمت تمامی انواع مشروبات الکلی

سؤال:بعضى از مردم در کشور هندوستان به این اعتقاد که اگر قلب انسان پاک باشد کافى است، شراب مى خورند و مى گویند: «خدا در قرآن فرموده خمر حرام است، نه مشروبات الکلى» ما در مقابل این گونه افراد با چه دلائلى سخن بگوئیم؟

جواب: این افراد به یقین از احکام شرع اسلام و قرآن و سنّت پیامبر(صلى الله علیه وآله) و روایات معصومین(علیهم السلام) بى خبرند؛ تمام علماى اسلام، بدون استثناء، معتقدند که تمام انواع مشروبات الکلى حرام است و هیچ مسلمانى حق ندارد با این بهانه ها و خیالات شیطانى به سراغ یکى از مشروبات الکلى برود، و در احادیث پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) و سایر معصومین(علیهم السلام) تصریح شده که همه مسکرات یکسانند و در آیات قرآن نیز اشاراتى به این معنى وجود دارد.

٧ – نگهداری مشروبات الکلی

سؤال:به نظر مبارک نگهدارى مشروبات الکلى چه حکمى دارد؟

جواب: حرام است و موجب تعزیر مى باشد، مگر در مواردى که غرض مهمّى باشد یا بخواهند آن را تبدیل به سرکه کنند.

٨ – استفراغ بعد از نوشیدن مشروب

سؤال:آیا اگر مشروب خورده شود و بلافاصله بعد از آن استفراغ کند نجس است؟

جواب: در صورتی که هنوز مشروب مستهلک نشده باشد، بنابر احتیاط واجب نجس است.

٩ – ترشحات عطسه ی شراب خوار

سؤال:اگر کسی مشروب خورده باشد و دهانش را آب نکشیده باشد (کمی آب خورده باشد) آیا رطوبت عطسه او نجس است؟

جواب: در صورتیکه بقایای مشروب در دهانش مستهلک شده (مخصوصاً با خوردن آب) ترشحات عطسه او پاک است.

١٠ – شرابی که الکلش را به صفر درصد رسانده اند

سؤال:نظر شریف جنابعالی در خصوص حلیت یا حرمت شرابی که الکلش را به صفر درصد رسانده اند بفرمایید.

جواب: در صورتیکه قبلاً به صورت شراب بوده و بعد الکل آن را به صفر رسانده اند، طعم شراب ندارد ولی چون شبهه نجاست دارد نوشیدنش اشکال دارد.

 

١١ – شرابی که الکلش را به صفر درصد رسانده اند

سؤال:نظر شریف جنابعالی در خصوص حلیت یا حرمت شرابی که الکلش را به صفر درصد رسانده اند بفرمایید.

جواب: در صورتیکه قبلاً به صورت شراب بوده و بعد الکل آن را به صفر رسانده اند، طعم شراب ندارد ولی چون شبهه نجاست دارد نوشیدنش اشکال دارد.

١٢ – خوشه انگور در دیگ در حال جوشیدن

سؤال:خوشه انگوری درون دیگ در حال جوش افتاده است. آیا تمام محتویات دیگ نجس می شود؟

جواب: نجس نمی شود. اگر خوشه هم مستهلک شود قابل خوردن است.

١٣ – جوشاندن سرکه و آب انگور

سؤال:جوشاندن سرکه و آب انگور چه حکمی دارد؟

جواب: جوشاندن سرکه اشکالی ندارد ولی آب انگور جوشیده حرام است مگر اینکه ثلثان شود.

١٤ – نجاست آب انگوری که با آتش و آفتاب جوشیده

سؤال:آیا حکم نجاست آب انگوری که با آتش و آفتاب جوشیده یا خود به خود به جوش آمده یکسان است؟

جواب: این دو ارتباطی به هم ندارند، زیرا جوشیدن با حرارت آتش یا آفتاب یک تغییر فیزیکی است، حرام می شود اما نجس نیست ولی جوشش از ناحیه خود، نوعی تغییر شیمیایی برای تبدیل شدن به الکل و در حال تغییر ماهیت است و احتیاط نجس است.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -