انهار
انهار
مطالب خواندنی

شرايط صحت وضو

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال:  91- در مسئله 284 توضيح مي‌فرمائيد (در هر صورت جايي را كه نجس بوده بايد آب بكشد) آيا عدول از فتواي عروة الوثقي است در مسئله 52 في شرائط الوضو: «يجب غسل جميع ما وصل اليه الماء حين التوضي او لاقي محل الوضوء مع الرطوبة»؟

جواب:  ما تنافي بين اين دو فرع و بين اين دو عبارت نمي‌بينيم، ولي هر دو، حكم به صحت وضو و بقاء نجاست است. واللََّه العالم.

سؤال:  92- آيا ضرر مي‌زند در شرائط مباشرت، اين كه آب را بر دست متوضي، ديگري بريزد؟

جواب:  ضرر نمي‌زند مادامي كه تمام نكند به آن، شستشوي مفروض را. واللََّه العالم.

سؤال:  93- كف دستمان با خودكار چيزي مي‌نويسيم، آيا اين نوشتن براي وضو اشكالي ندارد؟

جواب:  در صورتي كه مانع از رسيدن آب به پوست دست نباشد مانعي ندارد.

سؤال:  94- در دست مصلي دانه‌اي بيرون آمده به اصطلاح ما (ازق)، اكنون براي كنده شدن او، بيخ او را محكم نخ بسته تا كنده شود، وظيفه او را براي نماز بيان فرمائيد.

جواب:  اگر بتواند آن را باز كند در صورتي كه آب زير آن بدون باز كردن نرود، لازم است باز كند براي غسل يا وضو، و اگر معذور باشد از گشودن آن و در جاي مسح نيست، مانند ميان انگشتان، پس تيمم كند و همچنين اگر در كف دست باشد، و اگر در موضع مسح باشد بايد جمع كند بين وضو و تيمم.واللََّه العالم.

سؤال:  95- راجع به وضو، بعضي از مقدسين اهل ايمان در حال وضو، انگشتر خود را بيرون مي‌آورند و وضو مي‌گيرند، چون شبهه به ذهن ايشان است چنانچه انگشتر به دست باشد و جا به جا نمايند كه زير آن را آب وضو بگيرد، يا مقدار كمي بالا پائين دهند، يا انگشتر را بچرخانند، آيا شرعاً اشكالي به هم مي‌رسد يا خير؟

جواب:  مقصود وصول آب وضو است، و لذا به هر وسيله كه باشد مانعي ندارد با مراعات الاعلي فالاعلي. واللََّه العالم.

سؤال:  96- اگر شخصي وضو گرفت، سپس جدا كند يك پوست كوچكي از اطراف ناخنهايش را، به طوري كه زير پوست ظاهر گردد، آيا واجب است اعاده كند وضو را قبل از نماز، يا آنكه وضوي او صحيح است و باطل نمي‌شود به جدا شدن پوست از دستش؟

جواب:  واجب نيست اعاده نمودن

سؤال:  97- هر آينه مي‌شنويم كه مي‌گويند وضو گرفتن در مستراح مكروه است و موجب فقر مي‌گردد، و لكن در اين زمانها مستراح‌ها با حمام و دستشويي مشترك است، اما در زمانهاي سابق اين‌ها جدا از هم بودند، آيا كراهت در چنين مستراح‌ها، وجود دارد يا خير؟

جواب:  آن چه مكروه است نزد ما، آن وضو گرفتن در محل استنجا است امّا وضو گرفتن در چنين صورتي كه ذكر شد، پس كراهت ندارد.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -