انهار
انهار
مطالب خواندنی

احکام وضو

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال:  81- اگر كسي صورت و دستهايش را با آب بدون قصد وضو تر كرده و همان آب را قصد وضو كرده و آب در اعضاء وضو به قدري است كه در جميع اجزاء با مراعات الاعلي فالاعلي جريان پيدا مي‌كند.

جواب:  مفروض سؤال اشكالي ندارد. واللََّه العالم.

سؤال:  82- اگر دست را تر كند براي غسل ترتيبي و وضو مثل روغن مالي كفايت مي‌كند يا نه؟

جواب:  به طوري كه صدق غسل به جريان يا كمك دست باشد كافي است. واللََّه العالم.

سؤال:  83- كيفيت وضو اختلاف دارد بين ما و اهل سنّت، آنها مي‌كشند دستهايشان را از پائين به بالا، و ما به عكس انجام مي‌دهيم، ما سر و دو پا را مسح مي‌كنيم، و آنها سر و گردن، همه‌اش را مسح مي‌كنند و سپس دو پا را شستشو مي‌دهند، آيا اختلاف دارد دين ما از دين آنها؟

جواب:  اختلاف بين ما و بين آنها، در فروع دين زياد و منحصر در آنچه ذكر شد نيست ( از اختلاف در دين )، كما اين كه اين اختلافات در فروع دين بين خود اهل سنت موجود است.

سؤال:  84- عدد غسلات واجب و مستحب براي هر يك از صورت و دست راست و دست چپ، چه مقدار است؟

جواب:  شستشوي واجب براي هر يك از اعضاء، يك مرتبه است اگر آب به تمام اعضاء برسد، و دست ماليدن يك مرتبه است، و چون مرتبه اوّل تمام شد، براي مرتبهء دوّم مستحب است، غير از دست چپ كه احوط اولي آن است كه به شستشوي اوّل اكتفا نمايد فقط. واللََّه العالم.

سؤال:  85- آيا جايز است در شستشوي واجب، اين كه تمام عضو شسته نشود و در مرتبه دوّم كه مستحب است، تمام عضو كاملاً شسته شود؟

جواب:  مادامي كه عضو كاملاً شسته نشده مطلوب حاصل نشده چه واجب و چه مستحب، پس اشكال ندارد به تمام نمودن مادامي كه تمام نشده شستشوي آن.واللََّه العالم.

سؤال:  86- فرموده‌ايد در محل مسح: «بايد رطوبت ظاهر نباشد به طوري كه با آب مسح مخلوط گردد به مجرد مماسه نمودن» اين

بارت را توضيح دهيد؟

جواب:  اگر رطوبت محل مسح، مساوي است يا غالب است بر رطوبت آب مسح، صحيح نيست مسح نمودن با آن، و اگر رطوبت محل مسح كمتر باشد، ضرر نمي‌زند به مسح نمودن او. واللََّه العالم.

سؤال:  87- اگر شخصي موهاي سرش زياد باشد، آيا جايز است براي او اين كه داخل كند دستش را، در موهاي روئيده در جلو سرش از زير موها به بالا، تا آن كه مسح كند سرش را از بالا به پائين، با اين كه مي‌داند در اين اثنا موهاي سرش كه مي‌خواهد دست خود را داخل در آن كند، رطوبت زيادي مي‌گيرد چه بايد كرد؟

جواب:  اگر رطوبت مسح، زياد باشد به طوري كه محو مي‌كند اوّلي را در مسح دوّم، پس اشكالي ندارد انجام دادن اين كيفيت.

سؤال:  88- اگر مسح كند وضو گيرنده، سرش را از پائين به بالا، يا از يكي از دو جانب سر به طرف ديگر، آيا وضوي او باطل مي‌گردد اگر بوده باشد عالم يا جاهل به آن؟

جواب:  بله وضوي او باطل مي‌گردد علي الاحوط در همه صور.

سؤال:  98- اسماءاللََّه الحسني كه اضافه شده، مانند «فاطر السموات و الارض» آيا شامل مضاف اليه مي‌شود در اين كه جايز نباشد لمس آن مگر به طهارت يا خير؟

جواب:  حكم، شامل مضاف اليه نمي‌شود. واللََّه العالم.

سؤال:  99- آيا جايز است مس نمودن ضمير در مثل اين جمله (بسمه تعالي) با اين كه مرجع اين ضمير برمي‌گردد به خداي سبحانه و تعالي؟

جواب:  جايز نيست مس نمودن به غير طهارت.

سؤال:  100- اسم بعضي اشخاص «عبدالرحيم» يا «عبدالرحمن» است، آيا در حكم نام خدا مي‌باشد و بدون طهارت مس نمي‌شود؟

جواب:  احوط آن است كه بدون طهارت مس نكند. واللََّه العالم.

سؤال:  101- مس بدون وضو اسماء و القاب مثل «عبداللََّه» و «خداداد» و «خداقلي» و آقاي «خدايي» و آقاي «الهي» جايز است يا نه؟

جواب:  احوط ترك مس است.

سؤال:  102- (مربوط به رساله مستحدثات ص 43 و 44 رقم 46) راجع به وضو گرفتن و غسل و تيمم و نماز در آن شوارع چه مي‌فرمائيد؟

جواب:  مانعي ندارد.

سؤال:  103- آيا جايز است وضو گرفتن براي نماز، قبل از داخل شدن وقت نماز، به قصد نماز و وجوب، و حكم چنين شخصي چيست اگر سهواً انجام داد؟

جواب:  احتياج ندارد ساختن وضوي صحيح، به قصد كردن آن چه را كه ذكر شد، و اگر قصد كند او را، صحيح است وضو، و بيهوده مي‌شود آن قصدي كه محل براي او نيست.

سؤال:  104- شخصي سالها روي ندانستن مسئله پيش از وقت نماز براي نماز وضو مي‌گرفته، حال كه مسئله را فهميده نمازهاي گذشته چگونه است، قضا دارد يا خير؟

جواب:  قضا ندارد.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -