كسى كه تقطير بول دارد

سؤال  59 - جوانى است مجرّد 18 الى 19 ساله كه دچار عارضه‏اى است به اين شكل: وقتى به توالت مى‏رود و بعد از ادرار و استبراء و بعد از بلند شدن پس از چند دقيقه مايعى از محلّ ادرار بيرون مى‏آيد و يقين پيدا مى‏كند ادرار است اما بعد از شستشو باز هم ادامه مى‏يابد، ناگفته نماند به دكتر رفته ولى خوب نشده و طبق آزمايش بدن سالم بوده است. و همچنين هر روز بدون اينكه كه به توالت رفته باشد مايعى بيرون مى‏آيد كه شك دارد كه آيا ادار است يا منى تا غسل انجام دهد. و الآن سه يا چهار ماه به اين درد مبتلا مى‏باشد و واقعاً براى او موجب حرج شده است، تكليفش در مورد نماز، روزه و غسل و يا غيره چيست؟

جواب:  رطوبتى كه از وى خارج مى‏شود و نمى‏داند منى است يا چيز ديگر و نشانه‏هائى كه در مسئله 347 توضيح المسائل ذكر شده را ندارد حكم منى ندارد و وضو را باطل نمى‏كند و موجب غسل هم نميشود ولى رطوبتى كه از وى خارج مى‏شود و يقين دارد كه ادرار است بدن و لباس را نجس كرده وضو را باطل مى‏كند.

سؤال  60 - احتراماً راجع به تقطير بول (كه يك نوع مرضى است) راجع به نماز و وضو وظيفه چيست؟ و ديگر اينكه همين وضعيت اگر براى سرباز در حال خدمت پيش بيايد كه برايش عسر و حرج زياد داشته باشد وظيفه‏اش چگونه مى‏باشد؟

جواب:  در صورتى كه باندازه وضو و نماز نتواند خود را كنترل نمايد و در بين نماز هم بول خارج مى‏شود براى نماز وضو بگيرد و با كيسه‏اى كه در آن پنبه يا چيز ديگرى كه از رسيدن بول به جاهاى ديگر جلوگيرى مى‏كند خود را حفظ نمايد و احتياط واجب آن است كه پيش از هر نماز مخرج بول را كه نجس شده آب بكشد.

براى اطلاع بيشتر به توضيح المسائل مسأله 307 و 308 و 413 مراجعه فرمائيد.

سؤال  61 - كسى كه نمى‏تواند باد شكم را نگه دارد يا ادرارش را كنترل كند و كسى كه نمى‏تواند هر دو را كنترل كند چطور بايد وضو بگيرد؟ و چگونه نماز بخواند؟

جواب:  در صورتى كه مى‏تواند وضو بگيرد و فوراً نماز را بدون مستحبّات آن بجاى آورد بايد چنين كند و اگر چنين چيزى هم مقدور نيست؛ در مورد خروج بول يك وضو بگيرد و نماز را بجاى آورد و اگر بعد از نماز بول خارج شد براى نماز بعد هم وضو بگيرد و نماز را بجاى آورد، و در مورد خروج باد معده در صورتى كه مشقّت نداشته باشد بعد از خروج در بين نماز وضو بگيرد و بقيّه نماز را انجام دهد و اگر مشقّت داشته باشد مانند كسى كه بول از او خارج مى‏شود عمل كند.