انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

غسل استحاضه

بزرگ نمایی کوچک نمایی

وجوب غسل استحاضه

سؤال 915. آيا غسل استحاضه واجب است؟

جواب: يكى از هفت غسل واجب، غسل استحاضه است.

نيّت غسل استحاضه

سؤال 916. آيا هنگام غسل استحاضه بايد نوع استحاضه (قليله، متوسطه و كثيره) را نيز در نيت مشخص كرد يا تنها نيّت استحاضه كافى است؟

جواب: نيّت غسل استحاضه كافى است.

وضو بعد از غسل استحاضه

سؤال 917. آيا بايد پس از غسل استحاضه وضو هم بگيرد يا همانند جنابت مى تواند بدون وضو نماز بخواند؟

جواب: در هر يك از موارد استحاضه كثيره ومتوسطه وحيض ونفاس، اگرچه غسل لازم است لكن با غسل تنهايى، نمى تواند نماز بخواند، بلكه واجب است وضو نيز براى نماز بگيرد.

راه هاى شناخت خون استحاضه

سؤال 918. راه تشخيص خون استحاضه از ساير خون ها چيست؟

جواب: هر خونى كه شرايط حيض را نداشته باشد و بكارت و زخم هم نباشد، استحاضه است.

لباس و حوله حائض

سؤال 919. لباس و حوله اى كه در حال حيض يا استحاضه يا نفاس استفاده كرده ايم چه حكمى دارد؟

جواب: اگر آلوده به خون نشده باشد پاك است.

لكه بينى پس از مصرف دارو

سؤال 920. لكه هايى كه زنان بعد از مصرف داروهاى ضد باردارى، در ايام عادت يا غير عادت مى بيند، چه حكمى دارد؟

جواب: 1) اگر در 3 روز به طور مستمر نباشد، هر چند در ايام عادت، استحاضه است.

2) در بيشتر از 3 روز اگر ساير شرايط حيض را دارد حيض است و اگر ندارد استحاضه است

باطل شدن وضو

سؤال 921. آيا خون استحاضه وضو را باطل مى كند؟

جواب: يكى از هفت چيزى كه وضو را باطل مى كند، استحاضه زنان است.

تحفظ از خون در روزه

سؤال 922. مستحاضه اى كه براى صحت روزه تحفظ نمايد، اگر آن را ترك كند آيا بايد روزه هايش را قضا نمايد؟

جواب: تحفظ از خروج خون براى نماز است نه روزه، شرط صحت روزه همان غسل به نحو مذكور در رساله است.

آزمايش قبل از وقت نماز

سؤال 923. آيا آزمايش قبل از وقت نماز كفايت مى كند؟

جواب: آزمايش قبل از وقت نماز كافى نيست؛ مگر اين كه بداند حالتش تغيير نمى كند.

چگونگى آزمايش مستحاضه

سؤال 924. آزمايش چگونه صورت مى گيرد؟

جواب: بايد مقدارى پنبه يا چيزى شبيه آن را داخل كند و مقدارى صبر كند و خارج كند تا بداند استحاضه اش از كدام نوع است.

فاصله انداختن بين وضو و نماز

سؤال 925. در چه صورتى زن مستحاضه مى تواند بين وضو ونماز فاصله بيندازد؟

جواب: اگر بعد از غسل و وضو خون قطع نشود يا احتمال آمدنش قبل از نماز باشد، زن مستحاضه بعد از غسل و وضو واجب است بلافاصله نماز را بخواند. ولى اگر مدتى پاك شود و بداند تا آخر وقت پاك مى ماند، مى تواند بين غسل و وضو و نماز فاصله بيندازد.

اگر مستحاضه متوسطه و كثيره براى نافله صبح غسل صحيح انجام داده، خواندن نافله را به تأخير مى اندازد تا به نماز صبح متصل شود.

وجوب جلوگيرى از خروج خون

سؤال 926. آيا جلوگيرى از خروج خون واجب است؟

جواب: بر زن مستحاضه، بعد از غسل و وضو واجب است با داخل كردن پنبه يا نوار بهداشتى به داخل مهبل از خروج خون جلوگيرى كند؛ مگر در صورتى كه مثلاً به خاطر دوشيزگى يا آلوده بودن پنبه براى او ضرر داشته باشد.

مستحاضه از خروج خون جلو گيرى نكند

سؤال 927. اگر زن مستحاضه از خروج خون جلو گيرى نكند، چه حكمى دارد؟

جواب: اگر خون به خاطر بى توجهى در داخل كردن پنبه و مواظبت خارج شود، بنابر احتياط واجب بايد نماز را با مقدمات آن از غسل و وضو دوباره به جا آورد. ولى اگر مواظبت كافى براى خارج شدن خون انجام داده ولى خون فروان بوده لازم نيست نماز را تكرار كند.

اگر كثيره متوسطه يا قليله شود

سؤال 928. اگر استحاضه كثيره متوسطه يا قليله شود وظيفه چيست؟

جواب: براى اوّلين نماز بعدى وظيفه كثيره را انجام مى دهد و براى نمازهاى ديگر وظيفه متوسطه يا قليله را انجام مى دهد.

متوسطه قليله شود

سؤال 929. اگر استحاضه متوسطه قليله شود وظيفه چيست؟

جواب: براى اوّلين نماز بعدى غسل متوسطه به جا مى آورد و براى نمازهاى ديگر فقط وضو مى گيرد و ساير وظايف قليله را به جا مى آورد.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -