انهار
انهار
مطالب خواندنی

شناخت خون استحاضه

بزرگ نمایی کوچک نمایی

چه خونى استحاضه است؟

سؤال 861. استحاضه چيست؟

جواب: هر خونى كه خانم ها قبل از بلوغ يا بعد از يائسگى مى بينند يا خونى كه از 3 روز كمتر ديده مى شود يا خونى كه از 10 روز بيشتر مى شود (كه در اين حالت مى تواند مقدارى حيض باشد كه در احكام حيض گفته شده)، استحاضه است؛ در صورتى كه خون زخم و خون نفاس نباشد.

استحاضه و انواع آن

سؤال 862. استحاضه چند نوع است؟

جواب: خون استحاضه يكى از خون هايى است كه از زن خارج مى شود، اين خون اگر زياد باشد استحاضه كثيره و اگر كم باشد استحاضه قليله و در صورت بينابين [متوسط [استحاضه متوسطه ناميده مى شود.

استحاضه قليله

سؤال 863. استحاضه قليله چه ويژگى دارد؟

جواب: استحاضه قليله آن است كه خون در پنبه اى كه زن داخل فرج مى نمايد نفوذ نكند و فقط روى آن آلوده شود.

استحاضه متوسطه

سؤال 864. استحاضه متوسطه چه ويژگى دارد؟

جواب: استحاضه متوسطه آن است كه خون در پنبه اى كه زن داخل مهبل مى نمايد، نفوذ مى كند، اما از پنبه به دستمال جارى نمى شود.

استحاضه كثيره

سؤال 865. استحاضه كثيره چه ويژگى دارد؟

جواب: استحاضه كثيره آن است كه خون علاوه بر نفوذ در پنبه اى كه زن داخل مهبل مى نمايد از آن بگذرد و به دستمال هم برسد.

استحاضه و حدث اصغر و اكبر

سؤال 866. استحاضه چه نوع حدثى به شمار مى آيد؟

جواب: استحاضه قليله مانند حدث اصغرى است كه استمرار دارد مانند كسى است كه سلس بول دارد. اما استحاضه متوسطه و كثيره علاوه بر اين كه مانند حدث اصغر عمل مى كند و باعث وجوب وضو مى شود، مانند حدث اكبر باعث وجوب غسل هم مى شود.

ويژگى خون استحاضه

سؤال 867. خون استحاضه چه ويژگى هايى دارد؟

جواب: خون استحاضه غالبا زرد رنگ و سرد است و بدون فشار و سوزش بيرون مى آيد.

همانندى خون استحاضه با حيض

سؤال 868. آيا ممكن است خون استحاضه همانند خون حيض سرخ و سياه باشد؟

جواب: ممكن است گاهى خون استحاضه شبيه خون حيض غليظ و سرخ و سياه باشد و با فشار و سوزش بيرون بيايد.

استحاضه در ايام حيض

سؤال 869. آيا خانم ها در ايام عادت ماهانه ممكن است خون استحاضه ببينند؟

جواب: در ايام حيض ممكن است خون هاى كم رنگ شبيه استحاضه ديده شود يا گاهى تمام مدت عادت ماهانه خون كم رنگ ديده شود؛ اما هيچگاه به آن استحاضه نمى گويند. البته گاهى واقعا نمى دانيم خونى كه مى بينيم حيض است يا استحاضه.

خون كمتر از 3 روز استحاضه است

سؤال 870. خانمى در يك ماه به اين صورت خون ديده است. 3 روز خون ديده كه 3 ساعت قبل از تمام شدن كامل 3 روز پاك شده است و مجددا 2 روز خون ديده است. حكم اين خون ها با توجه به اين كه 3 روز اوّل كامل نشده است چيست؟ حيض است يا استحاضه؟

جواب: اگر در 3 ساعت باقى مانده از 3 روز در باطن هم خون نداشته استحاضه است.

شك در اتصال در 3 روز احتياط به احكام استحاضه

سؤال 871. خانمى چون نمى دانسته بايد خود را وارسى كند، شك دارد كه در 3 روز خون اتصال داشته يا خير يا اين كه در روز سوم شك كند كه 2 روز قبل، خون اتصال داشته يا خير، وظيفه اش چيست؟

جواب: مورد احتياط است (وظيفه مستحاضه را انجام دهد و كارهايى كه بر حائض حرام است را ترك كند).

استحاضه پس از ايام حيض

سؤال 872. خانمى 7 روز پس از پاك شدن خون حيض مجددا خونى با علايم حيض مى بيند كه حداقل تا 7 روز ادامه مى يابد. وظيفه وى چيست؟

جواب: دومى محكوم به استحاضه است.

سؤال 873. اگر خانمى كه عادت 6 روزه دارد، يك ماه تا روز نهم خون ببيند و روز دهم پاك شود و روز پانزدهم مجددا خون ببيند وظيفه او چيست و چه روزهايى را حيض و چه روزهايى را استحاضه قرار دهد؟

جواب: شش روز آن حيض است و بقيه استحاضه.

استحاضه و خانم مضطربه

سؤال 874. اگر خانمى كه مضطربه است يك ماه تا روز نهم خون ببيند و روز دهم پاك شود و روز پانزدهم مجددا خون ببيند، وظيفه او چيست؟ و چه روزهايى را حيض و چه روزهايى را استحاضه قرار دهد؟

جواب: 1) اگر مضطربه بيشتر از ده روز خون ببيند و همه خون هايى كه ديده يك جور باشد، چنان چه عادت خويشان او مشخص است، آن مقدار را براى خون حيض و بقيه را استحاضه قرار مى دهد.

2) مضطربه اگر بيشتر از ده روز خونى ببيند كه چند روز آن نشانه حيض و چند روز ديگر آن نشانه استحاضه دارد، چنان چه خونى كه نشانه حيض دارد كمتر از سه روز و بيشتر از ده روز نباشد، همه آن حيض است، و اگر خونى كه نشانه حيض را دارد كمتر از سه روز باشد، بايد بنابر احتياط تا هفت روز را حيض قرار دهد.

استحاضه در دوران حاملگى و پس از زايمان

خون جفت حيض است يا استحاضه؟

سؤال 875. زنى هستم كه مدت سه ماه است پشت سر هم خون مى بينم دكترها خون را از جفت مى دانند. آيا بايد به وظيفه حائض عمل كنم يا مستحاضه؟

جواب: حيض در حال حاملگى امكان دارد. پس اگر خون از ده روز گذشت، ايام عادت را حيض قرار مى دهد و بقيه را استحاضه قرار مى دهد (با تفصيل مذكور در رساله) ولى اگر بداند كه خون از زخم و جراحت داخل است، جز تطهير ظاهر حكمى ندارد.

استحاضه در زمان حاملگى و زمان شيردهى

سؤال 876. خانم حامله اى خونريزى دارد آيا حيض حساب مى شود يا استحاضه؟ هم چنين خانمى كه بچه شير مى دهد و خونريزى دارد آيا حيض حساب مى شود يا استحاضه؟

جواب: زن حامله و زنى كه بچه شير مى دهد ممكن است حيض ببيند بنا بر اقوى، ولى اگر بيست روز از ايام عادت ديرتر بود، بنابر احتياط هم وظيفه حائض و هم مستحاضه را انجام دهد.

خون قبل از زايمان استحاضه است

سؤال 877. خونى كه قبل از ولادت بچه خارج مى شود چيست؟

جواب: قبل از ولادت بچه هر خونى كه ديده مى شود، در صورتى كه احتمال غير استحاضه داده نشود ـ مانند زخم و امثال آن ـ استحاضه است.

حيض پس از زايمان و پس از نفاس به مقدار عادت

سؤال 878. خون زائو در صورت ادامه مى تواند حيض باشد؟

جواب: تمام خونى كه زائو بعد از گذشتن ايام عادتش و يا اگر عادت ندارد بعد از ده روز مى بيند استحاضه است. ولى اگر بعد از گذشت حداقل ده روز مصادف با ايام عادتش شده حيض محسوب مى شود.

خون پس از زايمان و پس از مقدار عادت

سؤال 879. اگر خونريزى زائو تا يك ماه يا بيشتر و كمتر ادامه پيدا كند چه مقدارش استحاضه است؟

جواب: براى كسى كه عادت معينى دارد تا ايام عادت و براى كسى كه عادت ندارد تا ده روز نفاس و بعد از آن استحاضه است.

احتياط نفاس از دهم تا هجدهم زايمان

سؤال 880. گفته مى شود بعد از گذشت ايام نفاس و انجام غسل روز هجدهم هم مى بايست يك غسل انجام شود آيا صحت دارد؟ اگر دارد كاملاً وجه آن را شرح دهيد.

جواب: يعنى اگر به طور متصل خون ببيند يا مثلاً 7 روز خون ببيند و پاك شود و دوباره مثلاً 3 روز خون ببيند، در اين هشت روز ـ از روز دهم تا روز هيجدهم ـ بنابر احتياط مستحبى اكيد، هم وظيفه استحاضه را انجام دهد و هم كارهايى كه در حال نفاس حرام است را ترك كند يعنى بين وظيفه استحاضه و نفاس جمع كند. و در روز هيجدهم غسل نفاس را به قصد وظيفه و رجاى مطلوبيت به جا آورد كه در متوسطه و كثيره با غسل استحاضه در عمل متحد است.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -