انهار
انهار
مطالب خواندنی

تطهیر لباس و فرش نجس

بزرگ نمایی کوچک نمایی

عدم لزوم فشار دادن در آب كر

سؤال 208. لباس نجس را بعد زايل ساختن نجاست در ظرف آبى كه مقدار كمى آب دارد مى گذارند ولى از طريق شيرِ آب، متّصل به كُرّ است، آيا براى تطهير كافى است، يا فشار دادن لازم است؟

جواب: فشار دادن لازم نيست.

فشار براى خارج كردن غساله

سؤال 209. در تطهير با آب قليل كه خارج نمودن غساله لازم است، اگر فشار دادن را در مورد لزوم آن ترك كند تا غساله در مدّتى به خودى خود خارج شود ـ مثل لباسى كه روى بند آويزان مى شود ـ آيا كفايت مى كند؟

جواب: كافى نيست.

مقدار لازم براى خارج كردن غساله

سؤال 210. در آب كشى با آب قليل كه خارج كردن غساله لازم است، چه مقدار از آن بايد خارج شود؟

جواب: به مقدار معمول خارج شود، كافى است.

شستن لباس با پودر نجس

سؤال 211. لباس را با پودر نجسى شسته اند، پس از آب كشيدن كف يا دانه هاى پودر لا به لاى لباس مشاهده شده، آيا لباس هنوز نجس است؟

جواب: در صورت شستن با آب كر يا جارى، پودرهاى نجس پاك مى شوند و كف و دانه هاى باقى مانده از آن پاك است.

تغيير رنگ آب

سؤال 212. اگر لباس نجس هنگام تطهير، رنگ پس دهد، آيا پاك مى شود؟ چنان چه رنگ نجاست باشد چه طور؟

جواب: اگر رنگ، مربوط به نجاست نباشد و به مقدارى نيز نباشد كه آب را قبل از تطهير مضاف كند، پاك مى شود.

نحوه آب كشى لباس و فرش

سؤال 213. اگر لباس را از درون آب فشار دهيم تا غساله اش خارج شود كفايت مى كند، يا حتما بايد خارج از آب فشار دهيم.

جواب: اگر آب قليل است، بايد خارج از آب فشار داده شود.

سؤال 214. آيا پايمال كردن فرش براى اين كه غساله اش خارج شود باعث تطهير فرش مى شود؟

جواب: در صورت برطرف كردن عين نجس و آبكشى با آب كر، فشار و پايمال كردن لازم نيست و در آب قليل، فشار لازم نيست با دست باشد.

سؤال 215. آبى كه در لباس پس از فشار دادن باقى مى ماند چه حكمى دارد؟

جواب: اگر با چيزى غير از بول نجس شده و با آب قليل يا كر آب كشيده شده، پاك است و در صورت نجاست با بول و شستن با آب قليل، بايد يك مرتبه ى ديگر بر روى آن آب بريزند و غساله اش را خارج كنند.

نحوه تطهير لباس

سؤال 216. آيا همين اندازه كه لباس را زير شير متصل به لوله ى شهرى آب كشى كنيم (زير شير بگيريم) لباس پاك مى شود، يا بايد غساله ى آن را خارج كرد؟ آيا بايد آب به همه ى جاهاى لباس برسد؟ اگر هنگام شست و شوى، آب ترشح كند و به لباس يا بدن برسد، تكليف چيست؟

جواب: در صورت برطرف شدن عين نجس با فراگير شدن آب، لباس پاك است و ترشحات آن نيز پاك مى باشد.

سؤال 217. اگر غير مسلمان لباسى را شسته باشد و آن را در آفتاب پهن كند، پاك مى شود يا خير؟

جواب: خير، پاك نمى شود.

باقى ماندن اثر منى

سؤال 218. لباس آلوده به منى در بعضى موارد، پس از تطهير، رنگ و اثر آن باقى مى ماند. آيا اين مقدار شستن كافى است؟

جواب: اگر جرميت دارد نجس است، و اگر محرز شد كه فقط رنگ است، پاك است.

اشياى وارداتى

سؤال 219. آيا لباس هايى كه از خارج مى آيد را مى شود پوشيد؟ و هم چنين وسايل ديگر وارداتى را مى توان استفاده نمود؟

جواب: اگر سؤال از جهت طهارت و نجاست است، با شك در نجاست، محكوم به طهارت است؛ مگر آن اشيا و لباس ها از پوست حيوان باشد.

پاك شدن دست و لباس غسّال

سؤال 220. آيا بدن و لباس غسل دهنده ى ميّت پس از غسل به تبعيت پاك مى شود؟

جواب: فقط دست غسل دهنده پاك مى شود.

ماشين هاى لباسشويى

سؤال 221. ماشين هاى لباسشويى برقى كه لباس را خشك مى كند و تحويل مى دهد با توجه به قطع و وصل با آب كُرّ، آيا لباس را پاك مى كند يا خير؟

جواب: اگر بعد از زوال عين نجاست يك مرتبه با آب متّصل به كرّ يا دو مرتبه با آب قليل مى شويد، پاك مى كند، البته لزوم دو مرتبه در آب قليل نسبت به لباس نجس شده ى به بول است و هم چنين در شستن به آب قليل، ملاحظه ى ساير احكام آب كشى با آب قليل بشود.

سؤال 222. ماشين هاى لباسشويى موجود آيا تطهير مى كنند يا پس از شستن بايد دوباره لباس را آب كشيد؟ (با فرض اين كه برخى لباسشويى ها پس از پر شدن مخزن تا زمان تخليه كامل، ديگر متصل به آب لوله كشى نيست و برخى ديگر تا پايان چرخش به منظور خارج كردن غساله ى لباس هر چند به مقدار كم ولى متصل به آب لوله كشى است)

جواب: در مورد اوّل اگر آب متّصل به كر ولو براى يك لحظه هم فراگير لباس ها نمى شود بايد احتياط رعايت شود و در فرض دوم پس از فراگير شدن لباس هاى نجس به واسطه ى آب كر ـ در صورتى كه عين نجس برطرف شده باشد ـ لباس ها پاك مى شود و تعدّد و تكرار آب كشى و يا خارج كردن غساله نيازى نيست.

سؤال 223. پيراهن نجسى كه به آن غذا ريخته شده و در ماشين لباسشويى شسته شده ولى بعد از آب كشى باز هم غذا در آن باشد، حكمش چيست؟

جواب: با وجود شرايط تطهير، پاك است.

لباسشويى هاى عمومى

سؤال 224. متصدّيان لباسشويى هاى عمومى كه با افراد بى مبالات و حتى بى دين سر و كار دارند، آيا لازم است كه در مورد طهارت و نجاست لباس هاى مشتريان سؤال كنند؟

جواب: لازم نيست سؤال كنند.

عدم پاك كنندگى آفتاب براى لباس و فرش

سؤال 225. آيا آفتاب، لباس يا فرشى را كه بر روى ديوار پهن شده است، پاك مى كند؟

جواب: خير.

فرش نجس

سؤال 226. آيا غساله لباس و فرش و... را بايد با فشار دادن خارج كرد يا همين مقدار كه خود به خود خارج شود يا خشك كنيم كفايت مى كند؟ معمولاً قالى شويى ها پس از شست و شو، قالى را در دستگاهى كه با چرخش سريع، غساله ى فرش را خارج مى كند خشك مى كنند، آيا كفايت مى كند؟

جواب: در صورت شستشو با آب كر، فشار دادن و خروج غساله لازم نيست و در آب قليل بايد غساله خارج شود، هر چند با چرخش سريع باشد.

برطرف كردن نجاست از روى فرش

سؤال 227. اگر چيز نجسى روى فرش بريزد و قبل از اين كه جذب فرش بشود از فرش برطرف شود، آيا فرش پاك است؟

جواب: اگر رطوبت سرايت كننده نداشته، فرش پاك است.

تطهير پوست گوسفند نجس شده

سؤال 228. پوست گوسفندى در آب نمك بوده است و موشى در آن مرده است، كيفيت تطهير آن چگونه است؟

جواب: بعد از خشكاندن پوست ـ بنابر احوط ـ آن را در آب كر يا جارى بگذارند، به مدّتى كه آب در آن نفوذ كند.

سرايت نجاست از زمين به موكت

سؤال 229. بر روى زمين نجسى كه مرطوب بوده است، موكتى پهن كرده ايم اما نَم كشيده و سنگين شده است، آيا موكت نجس است؟

جواب: در صورتى كه رطوبت زمين به اندازه اى بوده كه به موكت سرايت نموده، نجس است و در غير اين صورت نم و رطوبت اندك، موجب نجاست موكت نمى شود.

نحوه ى آب كشى موكتِ نجسِ به زمين چسبيده

سؤال 230. كيفيّت آب كشى موكت نجسى كه به زمين چسبيده است را بيان فرماييد؟

جواب: بعد از برطرف كردن عين نجاست، با آب شلنگ ـ كه به شير آب وصل است ـ آن جا را بشويند، به طورى كه آب به تمام جاهاى نجس برسد.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -