انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

ولادت حضرت فاطمه زهرا «سلام الله علیها»

بزرگ نمایی کوچک نمایی
حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها آخرين فرزند پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله از همسرش حضرت خديجه سلام الله علیها بود. خديجه سلام الله علیها در خانه رسول خدا صلی الله علیه و آله داراي دو پسر به نام‌هاي قاسم و عبدالله كه قاسم پيش از بعثت و عبدالله پس از بعثت پيامبر صلی الله علیه و آله به دنيا آمده بودند و چهار دختر به نام‌هاي زينب، رقيه، ام‌كلثوم و فاطمه زهرا سلام الله علیها شد كه همه آنان پيش از بعثت و تنها فاطمه زهرا سلام الله علیها و به روايتي ام‌كلثوم و فاطمه زهرا سلام الله علیها پس از بعثت پيامبر صلی الله علیه و آله ديده به جهان گشودند.
به هر روي حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها در بيستم جمادی الثانی سال پنجم بعثت هشت سال پيش از هجرت پيامبر صلی الله علیه و آله در مكه معظمه از دامن بانوي پاكي چون خديجه كبري سلام الله علیها ديده به جهان گشود و با انوار وجودي‌اش جهان را روشن و منور گردانيد.
درباره تاريخ تولد آن حضرت گرچه همگان اتفاق دارند كه در ماه جمادي الآخر واقع گرديده است، وليكن در سال تولد او ميان شيعيان و اهل سنت اختلاف است. اهل سنت معتقدند كه آن حضرت در جمادي الآخر پنج سال پيش از بعثت يعني در 35 سالگي رسول خدا صلی الله علیه و آله به دنيا آمد وليكن مورخان و سيره‌نگاران شيعه با تبعيت از گفتار امامان معصوم علیهم‌السلام معتقدند كه آن حضرت پس از بعثت پيامبر صلی الله علیه و آله ديده به جهان گشود زيرا پيامبر صلی الله علیه و آله مدتي پس از بعثت به فرمان پروردگار متعال به معراج رفت و با عروج خويش به بسياري از اسرار عالم خلقت و عوالم غيب آگاهي يافت و در آن مدت از خوراكي‌هاي بهشت تناول كرد و پس از بازگشت به زمين و برگشتن به خانه با همسرش هم‌بستر و نطفه پاك و بهشتي دخترش فاطمه زهرا سلام الله علیها در چنين فضايي منعقد گرديد.
اما خود شيعيان با اين كه تولد آن حضرت را پس از بعثت مي‌دانند، در سال آن اتفاق چنداني ندارند. اكثر آن‌ها سال پنجم بعثت و هشت سال پيش از هجرت و عده‌اي سال دوم بعثت و يازده سال پيش از هجرت پيامبر صلی الله علیه و آله را تاريخ تولد حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها مي‌دانند.[۱]
از امام صادق علیه‌السلام روايت شد: براي حضرت فاطمه سلام الله علیها در نزد خداوند متعال، نُه اسم است و آن‌ها عبارتند از: فاطمه، صديقه، مباركه، طاهره، زكيه، راضيه، مرضيه، محدثه و زهراء.[۲]
از امام رضا علیه‌السلام روايت شد كه پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله فرمود: دخترم از اين جهت فاطمه ناميده شده است كه خداوند سبحان او و دوستانش را از آتش جهنم رهايي بخشيده است.[۳]
در پايان مناسبت است فرازهايي از متن روايت پيامبر صلی الله علیه و آله درباره دخترش فاطمه زهرا سلام الله علیها را كه عبدالله بن عباس روايت كرده است، نقل كنيم و ترجمه‌اش را به عهده خوانندگان عزيز و ارجمند واگذاريم: قال رسول الله صلی الله علیه و آله: و أمّا ابنتي فاطمة، فانّها سيّدة نساءِ العالمين من الاوّلين والآخرين، و هي بضعة منّي، و هي نور عيني، و هي ثمرة فؤادي، و هي روحي الّتي بين جنبي، و هي الحوراءِ الانسية، متي قامت في محرابها بين يدي ربّها زهر نورها لملائكة السّماءِ كما يزهر نور الكواكب لأهل الأرض، و يقول الله عزّ و جلّ لملائكته: يا ملائكتي! انظروا الي أمتي فاطمة سيدة امائي قائمة بين يدي، ترتعد فرائصها من خيفتي، و قد اقبلت يقلبها علي عبادتي، اشهد كم انّي قد آمنت شيعتها من النّار...[۴]
1- نك: بيت الأحزان (شیخ عباس قمی)، ص 18؛ العدد القوية (علي بن يوسف حلي)، ص 219؛ زندگاني چهارده معصوم علیهم‌السلام، ترجمه اعلام الوری، ص 221؛ موسوعة التاريخ الاسلامي (محمدهادي يوسفي)، ج 1، ص 348.
2- زندگاني چهارده معصوم علیهم‌السلام، ترجمه اعلام الوري، ص 231.
3- همان، ص 222.
4- اللمعة البيضاء (تبريزي انصاري)، ص 853.
منبع: پایگاه دانشنامه اسلامی
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -