انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

پرداخت و مصرف زكات

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال 627 :آيا مصرف زكات در خريد ظرف براى مسجد به اين صورت كه وقف مسجد باشد و كرايه دادن آن براى كارهاى خصوصى هم جايز باشد، جايز است؟

جواب: چنانچه مال الاجاره آن نيز صرف در مصالح مسجد شود، مانعى ندارد.

سؤال 628 :آيا مى شود به عنوان زكات، به فقرا مواد غذايى داد؟

جواب: مانعى ندارد.

سؤال 629 :مالك كه بايد زكات بپردازد، آيا مى تواند بدون اذن حاكم شرع جنس مورد تعلق زكات را بفروشد و سپس به مقدار پول زكات از ثمن آن جدا كرده و بپردازد؟

جواب: جايز است.

سؤال 630 :آيا مى شود از پول زكات به مردم براى كار خير قرض داد؟

جواب: جايز نيست.

سؤال 631 :اگر انسان توانايى نداشته باشد كه زكات غلاّت را از خود آنها بدهد و نيز نتواند پول آنها را بپردازد، آيا مى تواند جنس ديگرى مثل لباس و... پرداخت كند؟

جواب: در فرض سؤال، جنس ديگر را به عنوان قيمت يكى از غلاّت چهارگانه حساب كرده و بپردازد. ان شاء الله مجزى است.

سؤال 632 :از گذشته قبرى به عنوان امامزاده شهرت يافته، اما شجره نامه آن دقيقاً معلوم نيست، آيا تعمير آن از زكات جايز است؟

جواب: اگر مقبره مزبوره در ميان عامّه مردم محلّ، مورد احترام و تجليل است و بعنوان امامزاده مى شناسند، صرف زكات در تعمير آن بقدر حاجت مانع ندارد.

سؤال 633 :مصرف زكات اهالى روستا جهت ساختن انبار براى نگه دارى كالاهاى سهميّه متعلّق به عموم روستا ـ با توجّه به نياز مبرم مردم براى آن و نبودن بودجه غير از وجوهات ـ جايز است يا خير؟

جواب: جايز است.

سؤال 634 :شخصى كه حتى حدود 500 تومان پول ندارد. ولى از لحاظ خوراكى چندان در مضيقه نيست، آيا مى توان به او زكات داد يا خير؟

جواب: ميزان فقر عدم قدرت تأمين هزينه زندگى مطابق با شأن خودش در طول يكسال مى باشد.

سؤال 635 :شخصى كه زكات بايد بپردازد، اگر فرزند يا دامادش و يا يكى از بستگانش طلبه باشد، آيا مى تواند به صورت هديه، لوازم خانه و يا كتاب مورد نياز او را خريده و از زكات خود محاسبه كند يا خير؟

جواب: مانعى ندارد، مگر اينكه طلبه مذكور فقير نباشد.

سؤال 636 :آيا جايز است غير سيد كفارات و مظالم و صدقات خود را به سيد بدهد يا نه؟

جواب: احتياط واجب اين است كه غير سيد زكات مال و زكات فطره خود را به سيد ندهد. بلى پرداخت صدقات واجب و مستحبى و نذورات به آنان جايز است، گرچه بهتر است حتى المقدور از گرفتن صدقات هم خوددارى كنند.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -