احكام وطن‏

سؤال  238 - منظور از وطن اصلى و غير اصلى چيست و چه حكمى بر آنها مترتب است؟

جواب: محلّى را كه انسان براى اقامت و زندگى خود اختيار كرده وطن اوست چه در آنجا به دنيا آمده و وطن پدر و مادرش باشد يا خودش آنجا را براى زندگى اختيار كرده باشد كه اولى را وطن اصلى و دومى را وطن اتّخاذى يا غير اصلى مى‏گويند و حكم آن اينست كه در آنجا روزه و نمازش درست و تمام است و نياز بقصد ده روز ندارد.

سؤال  239 - اعراض از وطن با چه شرايطى محقق مى‏شود؟

جواب: منظور از اعراض اينست كه انسان از وطن اصلى يا غير اصلى خودش صرف نظر كند و بناى زندگى و اقامت در آنجا را نداشته باشد.

سؤال  240 - شخصى است كه در طول سال تردد بين دو شهر دارد و در هر دو شهر نيز داراى مسكن مى‏باشد و معمولاً در هر ماه سه الى 5 روز در يكى از شهرها و مابقى را در شهر ديگر است حكم نماز و روزه نامبرده چيست؟

جواب: در صورتى كه هر دو شهر وطن او باشد نماز و روزه در هر دو جا تمام و صحيح است ولى اگر شهرى كه زياد توقف مى‏كند وطن او باشد نماز در محل ديگر قصر است مگر اين كه قصد اقامه ده روز كرده باشد.

سؤال  241 - اينجانب ده سال قبل از روستاى خود به شهر مقدس قم كوچ كردم و مدت 2 سال ساكن قم بودم پس از دو سال مجدّداً به روستا باز گشتم ولى خانه‏اى كه در قم ساخته بودم فعلاً باقى است و در دست مستأجر است.

سؤال حقير اين است كه حكم نماز و روزه بنده و خانواده‏ام در قم چگونه است؟ آيا قصد اقامه لازم است يا اينكه نماز تمام و روزه درست است؟ - اگر در ماه رمضان به قم آمده و ده روز بمانيم حكم چيست؟

جواب: جائى را كه انسان محل زندگى خود قرار داده و ماندن خود را در آنجا محدود به مقدار معيّن نكرده آنجا وطن او حساب مى‏شود و در صدق وطن بودن قصد هميشه ماندن معتبر نيست بلى لازم است كه ماندن خود را محدود به مقدار معين نكند وگرنه وطن صدق نمى‏كند بنابراين اگر در قم به قصد وطن بودن مانده‏ايد و بعد از آن از اين قصد اعراض نكرده‏ايد قم وطن شما است و هر موقع كه به آنجا برويد نماز و روزه شما تمام ودرست است.

سؤال  242 - آيا حوزه براى طلابى كه موقتاً اقامت مى‏كنند حكم وطن دارد؟

جواب: خير، حكم وطن ندارد.