انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

چيزهايى كه روزه را باطل مى‏كند

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال 350- آيا نسوار (ناس) روزه را باطل مى‏كند؟

جواب:  اگر از اجزاى آن چيزى به حلق فرو رود مبطل روزه است.

سؤال 351- آيا جايز است اطعام نمودن كافر، در روز ماه رمضان زمانى كه روزه نگيرد، يا او را آب داد، و آيا جايز است فروختن طعام به او؟

جواب:  اگر موجب هتك حرمت ماه مبارك شود جايز نيست.

سؤال 352- اگر نظر كند روزه‏دار به زن اجنبيه به شهوت، حكم روزه او چيست و چه بر او مى‏باشد؟

جواب:  اگر قصد انزال ندارد و عادت به انزال نداشته باشد بوسيله نظر كردن پس ضرر به روزه‏اش نمى‏زند، غير از معصيتى كه انجام داده كه موجب كم شدن ثواب و اجر خواهد شد.

سؤال 353- حكم تخيل نمودن صور حرام در ذهن كه موجب برانگيخته شدن شهوت جنسى در انسان بشود در حالت روزه چيست، با اينكه مى‏داند حرام است؟

جواب:  عين جواب سابق در اينجا مى‏آيد.

سؤال 354- از مفطرات، كذب بر خدا و رسول خدا و ائمه اطهار عليهم السلام است پس اگر خطيبى از خطبا منبر رود در ايام شهادت حضرت على عليه السلام و در منبر اشعارى بخواند به لغت عوامانه كه نسبت داده شود به حضرت امير عليه السلام ، و حال آن كه حضرت چنين اشعارى نفرموده آيا خواندن اين اشعار موجب افطار مى‏شود و آنها مى‏دانند كه اين اشعار منسوب است به ائمه عليهم السلام و اين اشعار را مى‏خوانند براى اين كه حزن مردم را برانگيزند؟

جواب:  كذبى كه مفطر است آن كذب در احكام و غير احكام بر پيغمبر خاتم و ائمه اطهار كه به صورت جزم باشد در اسناد دادن به آنها، و اگر قصد نكند خطيب غير از حكايت مضمون حال، و همچنين حكايت لفظ، و معتقد باشد به صدق مضمون پس اين ضرر نمى‏زند به روزه‏اش، و اگر بداند گوينده صحت نسبت و صدق آن را، اشكال ندارد اما اگر نداند صدق آن را، پس براى او جايز نيست.

سؤال 355- حكم بازگو نمودن روايت ضعيف در حالت روزه چيست با اينكه مى‏داند ضعيف است؟

جواب:  جايز نيست مگر اين كه نسبت بدهد به شخص گوينده، يا از كتابى كه روايت نموده از آن.

سؤال 356- از مفطرات، فرو بردن تمام سر در آب است، آيا مراد فقط محل روييدن موهاى سر است، يا آنكه مراد سر و صورت و گردن است؟

جواب:  مراد صورت دوم است.

سؤال 357- آيا ايستادن زير شير آبِ زياد، به طورى كه تمام سر را فرا مى‏گيرد موجب بطلان روزه‏اش مى‏شود؟

جواب:  اگر موجب صدق ارتماس يا صدق فرو بردن سر در آب باشد، بله موجب بطلان خواهد شد.

سؤال 358- كسى كه مبتلا به مرض آسم است در ماه رمضان اگر در روز هوا بدهند از راه گلو، آيا روزه او صحيح است يا نه؟

سؤال 359- بلى با هوا دادن از راه گلو روزه‏اش صحيح است و مانعى ندارد.

سؤال 360- جنب در ماه رمضان به واسطه ضرر آب يا كمى وقت تيمم كرد و بى‏اختيار قبل از طلوع خوابش برد.

جواب:  در مفروض سؤال قضا و كفاره بر او نيست. واللََّه العالم.

سؤال 361- شخصى روى ندانستن مسئله پيش از اذان صبح بيدار هم بوده در ماه صيام، غسل جنابت يا اغسال ديگر را نكرده، روزه او چگونه است؟ قضا و كفاره دارد يا قضا فقط؟

جواب:  نسبت به ساير اغسال چيزى بر او نيست، و نسبت به غسل جنابت در مفروض سؤال قضا بر او واجب است نه كفاره.

سؤال 362- زنى در ماه مبارك رمضان عمداً غسل حيض را بجا نياورده و تيمم هم نكرده داخل صبح شد روزه او چگونه است؟

جواب:  روزه‏اش باطل است و واجب است بر او قضا و كفاره. واللََّه العالم.

سؤال 363- قرصهاى ضد حاملگى كه زنها مى‏خورند و به سبب همين قرصها حيض نمى‏شوند و روزه مى‏گيرند، روزه آنها صحيح است؟

جواب:  بلى صحيح است. واللََّه العالم.

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -