جمال عبدالْناصر (زاده ۱۵ ژانویه ۱۹۱۸ - درگذشته ۲۸ سپتامبر ۱۹۷۰) (تلفظ به عربی مصری: گَمال عبدالناصر)دومین رئیسجمهور مصر از ۱۹۵۶ تا هنگام مرگ بود. وی به همراه محمد نجیب، نخستین رئیسجمهور، انقلاب ۱۹۵۲ این کشور را رهبری کرد که به سرنگونی پادشاهی مصر و سودان انجامید. وی در کشور خود به تسریع روند مدرنیزاسیون و اجرای اصلاحات سوسیالیستی دست یازید و با ترویج اندیشههای پان عربی برای مدت کوتاهی مصر را با سوریه متحد کرد و جمهوری متحده عربی را بنیان گذاشت.
ناصر یکی از مهمترین شخصیتهای سیاسی هم در تاریخ مدرن اعراب و هم در کشورهای در حال توسعه سده بیستم به شمار میرود. او موفق به ملیکردن کانال سوئز شد و نقش محوری در تلاشهای ضد امپریالیستی در جهان عرب و آفریقا داشت. ناصر همچنین نقش کلیدی در تأسیس جنبش عدم تعهد داشت. سیاستهای ملیگرایانه او که به ناصریسم مشهور است، هواداران زیادی در دهههای ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ در جهان عرب داشت. هرچند شکست در جنگ ۶ روزه از اسرائیل در ۱۹۶۷ خدشه زیادی به موقعیت عبدالناصر به عنوان «رهبر جهان عرب» وارد ساخت اما هنوز هم عموم اعراب وی را نماد حیثیت و آزادی اعراب میدانند.
ترور نافرجام
ناصر در اکتبر ۱۹۵۴ در حال سخنرانی زنده رادیویی بود که فردی قصد ترور او را داشت، اما موفق به انجام نقشهاش نشد. در پی ترور ناکام عبدالناصر به دست عضو اخوان المسلمین تعداد زیادی از رهبران این گروه بازداشت و فعالیتهای آنها ممنوع اعلام شد در حالی که گروه اخوان گفته بودند که عبدالناصر برای حذف مخالفان خود دست به سناریو سازی علیه اخوان زده است که این مسئله موجی از دستگیریها و سرکوب علیه اعضای این گروه را فراهم کرد و منجر به کشته شدن حدود ۳۵۰ عضو اخوان در زندانهای عبدالناصر شده بود.
مرگ
جمال عبدالناصر در ۲۸ سپتامبر ۱۹۷۰ پس از پایان نشست اضطراری سران اتحادیه عرب و چند ساعت پس از آنکه شیخ صباح سوم امیر کویت آخرین مهمان اجلاس را تا فرودگاه بدرقه کرد دچار سکته قلبی شد و پس از انتقال به منزل شخصیش درگذشت. در هنگام مرگ همسر ایرانیش تحیه، معاون اولش محمد انور سادات و دوست شخصیش محمدحسنین هیکل بر بالینش حاضر بودند. این اجلاس برای پایان بخشیدن به جنگ خونین میان فدائیان فلسطینی و ارتش اردن معروف به سپتامبر سیاه در هتل نیل هیلتون قاهره برگزار شده و پس از عقد پیمان صلح میان یاسر عرفات رهبر فلسطینیان و ملک حسین پادشاه اردن پایان یافته بود. مرگ ناگهانی ناصر مصر و جهان عرب را شوکه کرد. مراسم تشییع جنازه او با حضور دستکم پنج میلیون عزادار و حضور تمامی رهبران کشورهای عربی برگزار شد. ملک حسین و یاسر عرفات در مقابل مردم گریه کردند و معمر قذافی بنا بر گزارشها دو بار غش کرد. جسد عبدالناصر در مسجد نصر که به مسجد عبدالناصر تغییر نام داده شد منتقل و در آنجا به خاک سپرده شد. بر اثر شورشهای پس از مرگ ناصر در بیروت چندین نفر کشته شدند و در شهر قدیم اورشلیم حدود ۷۵ هزار عرب راهپیمایی کردند.
احتمال قتل
مرگ ناگهانی عبدالناصر مردم جهان عرب را بهت زده کرد و باور اینکه او به مرگ طبیعی مرده باشد برای بسیاری سخت بود. از آن هنگام تاکنون گمانهزنیهایی در مورد احتمال قتل ناصر صورت گرفتهاست. مصطفی محمود نویسنده و پزشک مصری در کتاب خاطراتش این احتمال را مطرح کردهاست که قلب جمال عبدالناصر پس از خوراندن زهر به او دچار عارضهای شده که سرانجام به سکته او انجامیدهاست.
هدی دختر عبدالناصر نیز چندین بار انور سادات جانشین ناصر را به قتل او متهم کردهاست. هدی یک بار به همین دلیل با شکایت رقیه سادات دختر انور سادات به پرداخت ۱۵۰ هزار لیره (حدود ۲۶ هزار دلار) غرامت محکوم شد.
اما در سال ۲۰۱۰ ادعای هدی با تأیید ضمنی محمدحسنین هیکل شخصیت فرهنگی معروف جهان عرب و مصر و دوست صمیمی و شاهد مرگ ناصر همراه شد. هیکل در سپتامبر ۲۰۱۰ در برنامه تجربه زندگی (تجربه حیاة) در تلویزیون الجزیره در این مورد گفت:
جمال عبدالناصر سه روز پیش از مرگش در سوئیت شخصی خود در هتل نیل هیلتون قاهره در حال گفتگو با یاسر عرفات برای پایان دادن به درگیری فدائیان فلسطینی با ارتش اردن بود که بحث بالا گرفت و حال عبدالناصر منقلب شد تا آنجا که برخاست و به یاسر عرفات گفت یا پا میشوی میرویم پایین در تالار اجتماعات و پایان بینتیجهٔ مذاکرات را اعلام میکنیم یا اینکه مینشینیم حرف جدی میزنیم و به توافق میرسیم، سادات که حال عبدالناصر را چنین دید گفت رئیس، تو به یک فنجان قهوه نیاز داری من خودم برایت درست میکنم بعد رفت توی آشپزخانه اما وقتی قهوه درست میکرد محمد داوود آشپز مخصوص عبدالناصر را که از سیاهپوستان نوبهای بود از آشپزخانه بیرون کرد، بعد قهوه را به دست خودش آورد و به عبدالناصر داد و او هم قهوه را نوشید.
با این حال او تأکید کرد که در حال حاضر هیچکس نمیتواند ثابت کند که انور سادات در قهوه جمال عبدالناصر زهر ریخته بود و در هتل نیل هیلتون هم هیچ نوع زهری پیدا نشد. هیکل همچنین مدعی شد که سازمانهای اطلاعاتی آمریکا، اسرائیل، فرانسه و بریتانیا و همچنین پادشاه ایران و پادشاه عربستان سعودی بارها برای قتل عبدالناصر توطئه کرده بودند.
ناصر و جنبش پان عربیسم
ناصر زمانی قدرت را بدست گرفت که برگشت به هویت قومی عربی در میان تحصیل کردههای عرب بسیار جذاب بود. و نهضت ملی شدن نفت ایران شدیداً او را تحت تاثیر قرار داده بود.اما برخلاف ادعاهای مطرح شده وی نخستین رهبر یک کشور عربی نبود که خلیج فارس را «خلیج العربی» خواند بلکه او تا اواسط دهه 60 میلادی همچنان واژه خلیج فارس را بکار برده است و این ادعا در سلسله سخنرانی های او نیز قابل اثبات است. برابر آنچه اسناد نام خلیج فارس، میراثی کهن و جاودان صفحه ۲۰۸ از قول معاون وزارت خارجه ایران نقل کرده این مطلب که ناصر دستور داد تا در تمام مدارس و ادارات مصر و در نقشههای چاپ آن کشور از نام «خلیج العربی» استفاده شود سند و صحت ندارد و او چنین دستوری ندادهاست." بطوریکه امیر فعلی کویت صباح احمد جابر الصباح به من گفت (که در آن زمان وزیر فرهنگ، ارشاد و اخبار کویت بودهاست)
«من دراجلاس سران اتحادیه عرب در قاهره شرکت داشتم(۱۹۶۳) و ناصر از خلیج فارسی حرف میزد به او گفتم چرا میگویی خلیج فارس؟، آنجا خلیج عربی است! ناصر از آن زمان به بعد بود که خلیج عربی بکار میبرد". صباح احمد جابر الصباح ادامه میدهد که البته واقعیت این است که خلیج فارس یک نام تاریخی است.»
روزنامههای مصری تا سال ۱۹۷۱ همچنان عبارت خلیج فارس را بطور متناوب بکار بردهاند و اهرام انگلیسی همواره پرشن گلف را تا همین سالهای اخیربکار بردهاست. رهبران ناسیونالسیت و عبدالناصر در مصر عبارت خلیج فارس را بکار میبردند و ناصر در چندین سخنرانی مشهور و مقاله از جمله در مقالهٔ معروفی که در کتاب درسی ادبیات مصر چاپ شده (المغنی ص ۶۱) نام خلیج فارس را بکار برده بود و همچنین در تلگرافی حاوی شادباشهای آغاز سال نو هجری به ابراهیم العریض از مقامات ارشد نظامی بحرین، از واژهٔ خلیج فارس نام بردهاست.
وی همچنین در سخنرانیهایش، به دفعات زیاد از خلیج فارس نام بردهاست. همچنین وی در تعریف حدود دنیای عرب، که با شعار «من المحیط الاطلسی الی الخلیج الفارسی»، به معنای از اقیانوس اطلس تا خلیج فارس، بیان میکرد، از نام خلیج فارس استفاده میکرد.