انهار
انهار
مطالب خواندنی

مسائل متفرقه

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال 709 ـ در كتاب «عروة الوثقى» آمده است كه: «نماز در مسجدالحرام معادل يك ميليون نماز است»، [1]مدرك آن چيست؟

جواب:  شيخ صدوق(ره) روايتى از پيغمبر اكرم(صلى الله عليه وآله) نقل كرده و از آن استفاده مى شود كه، نماز در مسجدالحرام معادل «هزار هزار» (يك ميليون) نماز است[2]

سؤال 710 ـ شركت در نماز جماعت اهل سنّت و خواندن نمازهاى يوميّه با آنها، آيا كفايت از نماز واجب مى كند؟

جواب:  بلى كفايت مى كند.

سؤال 711 ـ شركت در نماز جماعت مغرب اهل سنت، با توجه به اينكه وقت نماز مغرب نزد آنها زودتر از مغرب شرعى نزد شيعيان است، آيا كفايت از نماز مغرب مى كند؟

جواب:  كفايت مى كند.

سؤال 712 ـ گاهى مشاهده مى شود هنگام برپايى نماز جماعت در مسجدالحرام و مسجدالنبى، بعضى از حجاج ازمسجد خارج مى شوند و يا در كنارى ايستاده و تماشا مى كنند، لطفاً نظر مبارك را در اين باره مرقوم فرماييد.

جواب:  انجام امورى كه موجب اتّهام شيعه مى باشد، جايز نيست.

سؤال 713 ـ در طبقه بالاى مسجدالحرام و مسجدالنبى كه نماز جماعت تشكيل مى شود و ايرانى ها در آن شركت مى كنند. با وصف اينكه اتصال به هيچ وجه مراعات نشده و جاى تقيه هم نيست. زيرا مى توانند نماز را در طبقه پايين كه لااقل اتصال حفظ مى شود بخوانند. آيا نماز در طبقه فوقانى صحيح است؟

جواب:  چنانچه هنگام اقامه جماعت اتفاقاً آنجا بودند. همانجا اقتدا كنند. و نماز صحيح است. ولى اختياراً به آنجا نروند.

سؤال 714 ـ شركت در نماز جماعت اهل سنّت، آيا اختصاص به مسجدالحرام و مسجدالنبى دارد، يا در مساجد ديگر هم كافى است؟

جواب:  اختصاص به مسجدالحرام و مسجد النبى ندارد.

سؤال 715 ـ برادران شيعه در نماز جماعت اهل سنت شركت مى كنند. بعضاً ديده شده كه امام جماعت در حين قرائت آيه سجده را تلاوت مى كند و خود و تمامى نمازگزاران به سجده مى روند و شيعيان هم تقيتاً به سجده مى روند، آيا اين سجده اضافه باعث بطلان نماز آنها مى شود و يا چون از باب تقيه بوده، ضررى به صحت نماز آنها نمى زند؟

جواب:  در فرض سؤال نماز آنها باطل نمى شود، ولى احتياطاً نماز را اعاده كنند.

سؤال 716 ـ آيا در نماز جماعت اهل سنّت هم مى توان براى درك ثواب، در تشهد آخر اقتدا كرد و بدون تكبير مجدّد نماز را به طور فرادى ادامه داد؟

جواب:  مانعى ندارد.

سؤال 717 ـ شخصى براى خواندن نماز جماعت وارد مسجدالنبى يا مسجدالحرام يا يكى از مساجد اهل سنت شده در حالى كه جماعت تمام شده ولى صفها به هم نخورده، آيا اذان و اقامه ساقط است؟

جواب:  در فرض سؤال اذان و اقامه ساقط نيست، بلكه اگر كسى بعد از خواندن نماز جماعت با آنها، بخواهد احتياطاً نماز خود را اعاده كند استحباب گفتن اذان و اقامه به قوت خود باقى است.

سؤال 718 ـ در نماز جماعت مسجدالحرام و مسجدالنبى يا ساير مساجد مكه و مدينه آيا مى توان بر فرش سجده كرد؟ و چنانچه بر فرش سجده كند، آيا اعاده آن لازم است؟

جواب:  چنانچه محلّى كه سجده بر آن جايز است پيدا نشود و از مثل حصير و مانند آن نتواند استفاده كند سجده بر فرش مانعى ندارد و اعاده لازم نيست.

سؤال 719 ـ سجده كردن بر مهر يا حصير و بادبزن در مساجد مكه و مدينه چنانچه انگشت نما و سبب وهن به مسلمانان بشود، چه حكمى دارد؟

جواب:  در صورت وهن و اتهام جايز نيست.

سؤال 720 ـ حجاج ايرانى كه وارد فرودگاه مى شوند، هنگام نماز به خاطر آنكه ساير مسلمانان جهان نيز تا حدودى آنجا رفت و آمد دارند و مهر، كاغذ، بادبزن، و غيره را در سجده بكار گرفتن براى آنان ناآشنا است، وظيفه ما هنگام سجده نماز چيست؟ آيا صرف ناآشنا بودن كار، براى ديگران، وَهن شيعه بحساب مى آيد يا آنكه احساس شود كه آنان از چنين اعمالى تنفر داشته و به وَهن، منجر مى شود؟ و اگر به وَهن منجر شود، نماز خوانده شده صحيح است يا خير؟

جواب:  اگر عمل مزبور موجب انتقاد از مذهب شيعه و توهين و ابراز تنفّر بشود جايز نيست و در اين فرض صحت عمل نيز مشكل است.

سؤال 721 ـ آيا خواندن نماز واجب در حجر اسماعيل اشكال دارد؟

جواب:  حجر اسماعيل از بيت نيست و خواندن نماز واجب و مستحب، در آن صحيح و بى اشكال است، هرچند كه طواف بايد خارج از آن انجام شود[3]

سؤال 722 ـ فاصله بين مكه و عرفات كه قبلاً چهار فرسخ بوده امروزه باتوجه

به توسعه مكه و اتصال شهر به منى كمتر از مسافت شرعى است، در اين صورت، كسى كه قصد اقامه ده روز در مكه را كرده و سپس به عرفات و مشعر و منى مى رود و چهار شب يا بيشتر در آنجا بيتوته مى كند، نماز او در عرفات و مشعر و منى و پس از مراجعت به مكه قصر است يا تمام؟

جواب:  اگر قبل از رفتن به عرفات ده روز يا بيشتر در مكه بوده درمواضع ذكرشده نماز تمام است وگرنه نماز در آن مواضع شكسته است ولى در مكه اگرچه بعد از مراجعت باشد مخير بين قصر و اتمام است.

سؤال 723 ـ قصد اقامه در محله هاى جديدالاحداث مكه با توجه به اينكه حجاج همه روزه به مسجدالحرام رفت و آمد دارند چه صورت دارد؟

جواب:  محله هاى جديدالاحداث اگر عرفاً جزء مكه محسوب شوند، قصد اقامه در آن و رفت و آمد به مسجد الحرام صحيح است.

سؤال 724 ـ با توجه به توسعه فعلى مكه و مدينه مسافر در چه قسمتى از اين دو شهر مخير بين قصر و اتمام است و آيا فرقى بين نايب و غيره هست؟

جواب:  در تمام آن دو شهر مخير است و فرقى نيست.

سؤال 725 ـ مدير كاروان با توجه به اين كه مى داند توقف زائران درمدينه يا مكه كمتر از ده روز است به آنها اعلام مى كند كه ده روز مى مانيم و آنان به اعتماد گفته او نمازشان را تمام مى خوانند و روزه مى گيرند ولى قبل از ده روز از آنجا مى روند، حكم شرعى نسبت به مدير كه اين مطلب را اعلام مى كند و نماز و روزه زائران چيست؟

جواب:  با توجه به اينكه به نظر اينجانب در تمام مكه و مدينه مكلف مخير بين قصر و اتمام است، لذا در فرض سؤال نمازهايى كه تمام خوانده صحيح است، اما روزه را چنانچه واجب بوده قضا كنند.

سؤال 726 ـ رطوبتهايى در مسجدالحرام مشاهده مى شود كه نمى دانيم آب است يا چيز ديگر چه حكمى دارد؟

جواب:  هر چيز مشكوكى محكوم به طهارت است.

سؤال 727 ـ روش تطهير مسجدالحرام طبق موازين شرع نيست. لذا اگر بدن يا لباس مرطوب با آنجا تماس پيدا كند. چه حكمى دارد؟

جواب:  تا وقتى كه يقين به نجاست آنجا نداريد، محكوم به طهارت است.

سؤال 728 ـ آيا غسلهاى طواف، احرام، زيارت قبر نبى اكرم(صلى الله عليه وآله) و ائمه اطهار(عليهم السلام) و جمعه كفايت از وضو مى كند؟

جواب:  خير، لذا بايد بعد از اين غسلها وضو هم بگيرند.

سؤال 729 ـ آيا بجز غسل مستحبى براى رفتن به مسجدالحرام، غسل ديگرى براى طواف مستحب است، و در صورت وجود چنين استحبابى، آيا يك غسل به نيت هر دو كافى است؟

جواب:  بلى براى هر دو مورد يعنى دخول در مسجدالحرام و طواف، غسل مستحب است و يك غسل به نيت هر دو كفايت مى كند.

سؤال 730 ـ حكم روزه اشخاصى كه در مسجدالحرام يا مسجدالنبى(صلى الله عليه وآله) كه قبل از وقت افطار، از باب تقيه افطار مى كند چيست؟

جواب:  اگر اتفاقاً آنجا بودند و ناچار به افطار تقيه اى شدند روزه آنها صحيح است و قضا ندارد. ولى رفتن به آنجا در حال اختيار خلاف احتياط است. به علاوه به طورى كه تحقيق شده در مورد سؤال تقيه كمتر اتفاق مى افتد. و افراد ملزم به افطار تقيه اى نمى شوند.

سؤال 731 ـ شخصى در مدينه منوره مسافر است و روزه قضاى ماه رمضان نيز دارد، آيا براى قضاى حاجت مى تواند سه روز روزه مستحبى بگيرد؟ و آيا مى تواند اين سه روز را با فاصله بگيرد؟

جواب:  بلى در فرض سؤال گرفتن سه روز روزه مستحبى براى قضاى حاجت صحيح است. و احتياط آن است كه سه روز را پشت سر هم بگيرد.

سؤال 732 ـ در مكه و مدينه كه مسافر مخيّر بين قصر و اتمام است، اگر تمام را اختيار كرد، آيا مى تواند نوافل نهاريه را بخواند؟

جواب:  خير. نوافل نهاريه مطلقاً از مسافر مشروع نيست. و تخيير در آن دو شهر مخصوص فرائض است.

سؤال 733 ـ خانمى بدون اذن شوهر به مدينه منوره آمده است، و سفر او سفر معصيت است و بايد نمازهاى يوميه را تمام بخواند، آيا نوافل نهاريه را نيز مى تواند بخواند؟ و آيا روزه مستحبى مى تواند بگيرد؟

جواب:  بلى به طور كلى در سفر معصيت نوافل نهاريه ساقط نيست، و روزه مستحبى هم صحيح است.

سؤال 734 ـ آوردن خاك، ريگ و سنگ از عرفات، مشعرالحرام، منا، صفا، مروه يا منطقه حرم چه حكمى دارد؟

جواب:  از صفا و مروه جايز نيست. و از غير آن دو مانعى ندارد و در هر صورت برگرداندن لازم نيست. ولى به طور كلى لازم است مؤمنين از اين قبيل اعمال پرهيز كنند.

سؤال 735 ـ گاهى اوقات در مسجدالحرام و مسجدالنبى كفشهاى انسان گم مى شود و مشاهده مى شود كه كفشهاى فراوانى روى هم ريخته و مأموران نظافت مسجد آنها را جمع آورى كرده و دور مى ريزند، آيا جايز است از آن كفشها استفاده كنيم؟

جواب:  اگر بدانيد يا مطمئن باشيد كه صاحبان آن از كفشهاى خود اعراض كرده اند يا بدانيد آنها راضى هستند اشكال ندارد. والاّ محل اشكال است.

سؤال 736 ـ براى عمره مفرده ثبت نام كرده ام و با قرعه كشى نام اينجانب در شمار زائران ماه رجب مى باشد، سازمان حج مى گويد ماه رجب فضيلت دارد شما بايد 15 هزار تومان اضافه پرداخت كنيد. آيا سازمان حج چنين حقى را دارد؟

جواب:  چون متصدى امر، سازمان حج و زيارت است، لذا مى تواند طبق مقررات كم يا زياد كند.


[1] عروة الوثقى، فصل فى الامكنة المكروهة، مسأله 4: فالصلاة فيه (اى فى المسجد الحرام) تعدل الف الف صلاة

[2] عن ابى جعفر(ع) انه قال: قال رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم: الصلاة فى مسجدى كألف صلاة فى غيره الاّ المسجد الحرام، فإنّ الصلاة فى المسجد الحرام تعدل الف صلاة فى مسجدى (وسائل الشيعه، ج 3، ص 536، باب 52 من ابواب احكام المساجد، حديث 3)
بلكه مى توان از روايتى كه اباذر از پيغمبر اكرم(ص) نقل كرده، استفاده كرد كه نماز در مسجدالحرام به مراتب بيش از يك ميليون نماز است.

(عن ابى ذر عن رسول الله(ص) فى وصيّته له قال(ص): يا اباذر صلاة فى مسجدى هذا تعدل مائة الف صلاة فى غيره من المساجد الا المسجدالحرام و صلاة فى المسجد الحرام تعدل مائة الف صلاة فى غيره); وسائل الشيعه، ج 3، ص537، حديث 10، جهت توضيح بيشتر به «بحارالانوار، ج 83، ص 369» مراجعه شود.

البته رواياتى مى فرمايد كه نماز در مسجدالحرام معادل صد هزار نماز است (قال رسول الله صلى الله عليه و آله: صلاة فى مسجدى هذا تعدل عندالله عشرة آلاف صلاة فى غيره من المساجد الاّ المسجد الحرام و صلاة فى مسجدالحرام تعدل مائة الف صلاة فى غيره); وسايل الشيعه، ج 3، ص536، باب 52، ابواب احكام مسجد، حديث 5 . و وجه اختلاف روايات، ظاهراً بر اختلاف نمازگزاران و حالات و توجهات و نيات آنان مى باشد. (به جواهرالكلام، ج 14، ص 153 نيز مراجعه شود).

 [3] قال السيد (ره) فى العروة الوثقى: فصل فى القبلة: و هى المكان الذى وقع فيه البيت شرّفه الله تعالى من تخوم الارض الى عنان السّماء للنَّاس كافّة: القريب والبعيد، لاخصوص البنية، ولايدخل فيه شىء من حجر اسماعيل، وان وجب ادخاله فى الطواف.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -