انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

قربانى

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال 651 ـ قربانى در مسلخ جديد كه خارج از منى است چه حكمى دارد؟ و در صورت متعذر بودن قربانى در منى، تكليف چيست؟

جواب:  قربانى در مسلخ جديد مانعى ندارد.

سؤال 652 ـ قربانى در شب براى كسى كه در روز عيد موفق به قربانى نشده چه حكمى دارد؟

جواب:  ذبح در شب كفايت نمى كند و جايز نيست. مگر براى خائف. ولى اگر كسى از روى جهل به مسائل يا بگمان اينكه شب نشده، در شب قربانى كرد كفايت مى كند.

سؤال 653 ـ دو نفر پول داده اند و نايب آنها دو گوسفند خريده و بدون اينكه تعيين كند كه كدام را براى چه كسى ذبح مى كند، هر دو را ذبح كرده است، آيا كفايت مى كند؟

جواب:  كفايت نمى كند و بايد مجدداً ذبح كنند و هنگام ذبح نيت كنند فلان قربانى براى فلان شخص انجام مى شود.

سؤال 654 ـ آيا شرط است كه ذابح هدى مؤمن باشد؟

جواب:  اگر نيت را خود مكلف انجام مى دهد و در صحنه ذبح حضور دارد و تنها غيرمؤمن متصدّى انجام ذبح شود، كفايت مى كند.

سؤال 655 ـ ذبح حيوان با چاقوى استيل چه حكمى دارد؟

جواب:  مانعى ندارد.

سؤال 656 ـ بعضى از كاردها و چاقوها دندانه دارند آيا ذبح با آنها صحيح است؟

جواب:  اگر ساير شرايط را دارند ذبح با آنها صحيح و بى اشكال است.

سؤال 657 ـ كسى كه حج نيابى انجام مى دهد اگر در قربانى شخص ثالثى را وكيل كند ذابح چگونه نيت كند؟

جواب:  اگر ذابح نيت كند آنچه بر عهده نايب است انجام مى دهم مجزى و صحيح است.

سؤال 658 ـ اگر ذابح به علت جهل به مسأله يا سهواً شرايط ذبح را رعايت نكرد و قربانى حرام شد آيا كفايت مى كند؟

جواب:  اگر قربانى را با رعايت شرايط ذبح نكردند و حرام و ميته شد كفايت نمى كند و بايد مجدداً قربانى كنند.

سؤال 659 ـ در فرض قبل اگر ذابح نايب بوده و تبرعاً يا با اخذ اجرت، ذبح را صحيح انجام نداده است آيا ضامن است؟

جواب:  بلى در صورت اخذ اجرت ضامن است و در صورتى كه تبرعاً ذبح كرده و قربانى را حرام نموده، بنابر احتياط ضامن است.

سؤال 660 ـ با توجه به عدم وقوع ذبح در منى و عدم استفاده از گوشت ذبيحه، كسى در روز عيد قربان پس از رمى با ايران تماس گرفت و دستور داد تا طبق نظر او گوسفندى را قربانى و به سه قسم تقسيم كنند آيا مجزى است؟

جواب:  به نظر اينجانب قربانى بايد در منى انجام شود و قربانى در ايران مجزى نيست.

سؤال 661 ـ فقهاى عظام فرموده اند بايد قربانى در منى ذبح شود و اگر نشد، نزديك منى ذبح شود، سؤال اين است كه با توجه به وضع فعلى كه گوشت قربانى در منى ضايع و اكثراً سوزانده مى شود و نوعى اسراف و تبذير به حساب مى آيد، آيا تكليف حجاج نسبت به قربانى و محل آن عوض نمى شود؟

جواب:  خير تكليف عوض نمى شود، چون اعمال حج تعبّد و از شعائر الهى است كه بايد به موقع و در محلّ خود انجام شود و قربانى يكى از اعمال حج است و محل ذبح آن منى است و در صورت تعذّر بايد نزديك منى با رعايت الأقرب فالأقرب انجام شود و مصرف نشدن گوشت آن دليل و موجب عوض شدن حكم نمى شود. بلكه وظيفه حجاج تنها ذبح كردن در منى يا نزديك منى را رعايت الاقرب فالاقرب شده است و اگر صدق اسراف و تبذير كند (كه چنين نيست) يا گوشتها ضايع و سوزانده مى شود، اين اشكال و مشكله، مربوط به حجاج نيست، بلكه مربوط به قوّه حاكمه حرمين شريفين است، اين وظيفه آنها است كه از امكانات و وسائل روز استفاده كنند و از ضايع شدن گوشتها جلوگيرى كنند و خلاصه حجاج محتـرم بايد توجه داشته باشند كه حج از فرائض مهمّ اسلام و اعمال آن از شعـائر بـزرگ الهى است كه بايد محفـوظ بمانـد و در عيـن حال تعبّـد محض ست و عقول ناقص و علوم ضعيف ما به كنه و واقعيتها و علل آن نمى رسد لذا نبايد به اين گونه اشكالات و شبهه ها اعتناء و توجه كرد. وفقكم الله و ايانا للعلم و العمل و العبودية[1]

سؤال 662 ـ اگر ولىّ كودك او را محرم به احرام حج تمتع كرد خود نيز محرم شد و تمكّن از دو قربانى نداشت تكليفش چيست؟

جواب:  براى كودك قربانى كند و خودش روزه بگيرد.

سؤال 663 ـ ترك عمدى قربانى چه حكمى دارد؟

جواب:  ظاهر اين است كه اگر آن را از روى علم و عمد ترك كند و وقت تدارك آن بگذرد، حج او باطل است.

سؤال 664 ـ لطفاً نظر مبارك را نسبت به تقسيم گوشت قربانى بيان فرماييد و هم اكنون كه خوردن گوشت قربانى ممكن است باعث پديد آمدن بيماريهاى ميكروبى بشود، تكليف چيست؟

جواب:  تثليث و خوردن قسمتى از ثلث از مستحبات است نه از واجبات.

[1] در رابطه با محل قربانى و هدف از آن، جزوه مستقلى تنظيم شده كه بزودى منتشر مى شود، ان شاءالله تعالى.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -