انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

وقوف

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال 623 ـ اگر اوّل ماه ذى حجه نزد شيعيان ثابت نشد، تكليف آنان نسبت به وقوف و اعمال منى چيست، آيا مى توانند به حكم قاضى اهل سنت عمل كنند؟

جواب:  نه تنها مى توانند. بلكه لازم است تبعيت كنند. مخصوصاً در صورت عدم علم به خلاف.

سؤال 624 ـ اگر كسى بعد از ظهر روز عرفه به عرفات برسد و به مقدار يك ساعت يا دو ساعت تأخير داشته باشد، چه حكمى دارد؟

جواب:  حج او صحيح است، و اگر عذر داشته عقاب هم ندارد.

سؤال 625 ـ آيا افراد ضعيف و بيمار و همراهان آنان مى توانند قبل از غروب از عرفات كوچ كنند؟

جواب:  اگر كوچ بعد از غروب براى آنها حرج و مشقت داشته باشد مى توانند كوچ كنند.

سؤال 626 ـ اگر نيت وقوف نكند، اما همراه مردم باشد و اگر از او بپرسند چه كار مى كنى; بگويد مناسك حج را قربة الى الله انجام مى دهم چه حكمى دارد؟

جواب:  اگر بداند كه ماندن در عرفات در يك زمان معين واجب است و قصد اجمالى وقوف و ساير اعمال رابه طورى كه شنيده دارد و در مقام انجام وظيفه فعلى است كفايت مى كند.

سؤال 627 ـ آيا بانوان مطلقاً مى توانند وقوف اضطرارى ليلى مشعر را انجام دهند، يا فقط در صورت عذرمى توانند؟

جواب:  مطلقاً مى توانند.

سؤال 628 ـ آيا براى پيرمردها و زنها و بيماران و همراهان آنان جايز است كه قبل از طلوع فجر از مشعر حركت كنند؟

جواب:  جايز است. ولى احتياط وجوبى در اين است كه بعد از نيمه شب حركت كنند.

سؤال 629 ـ اگر نايب در مشعرالحرام ملزم شود به عنوان راهنما همراه زنان و ضعفا قبل از طلوع فجر به منى برود، آيا بايد براى درك وقوف اختيارى به مشعرالحرام برگردد؟

جواب:  اگر ممكن باشد برگردد.

سؤال 630 ـ خدمه كاروانها و كسانى كه به جهت همراهى بانوان بعد از نصف شب و قبل از اذان صبح، پس از انجام وقوف اضطرارى از مشعر به منى مى روند، آيا بايد براى وقوف اختيارى به مشعرالحرام برگردند؟

جواب:  در صورت امكان لازم است برگردند.

سؤال 631 ـ كسى كه قبل از طلوع فجر روز عيد عمداً يا از روى جهل مشعرالحرام را ترك كند و به منى برود، چه حكمى دارد؟

جواب:  اگر عمداً وقوف اختيارى مشعر را ترك كرده، بايد حج را تمام كند و در سال آينده هم احتياطاً حج را اعاده كند. و در صورت جهل، وقوف اضطرارى مشعر كفايت مى كند.

سؤال 632 ـ كسى كه قبل از طلوع خورشيد عمداً يا از روى جهل مشعرالحرام را ترك كند و به منى برود چه حكمى دارد؟

جواب:  عمل او صحيح است. اگر چه در صورت عمد گناه انجام داده است.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -