انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

سـعى

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال 596 ـ كسى كه طواف و نماز طواف را انجام داده، آيامى تواند سعى را با فاصله زياد انجام دهد، مثلاً روز ديگر؟ و اگر طواف و نماز را شب انجام داده و بسيار خسته است، آيا مى تواند سعى را فردا بجا آورد؟

جواب:  در صورتى كه طواف را در روز انجام داده باشد مى تواند سعى را تا شب تأخير بياندازد. ولى تأخير تا فردا تنها در صورت عذر جايز است.

سؤال 597 ـ آيا مى توان بين طواف و سعى، چهار الى پنج ساعت بدون عذر فاصله انداخت؟

جواب:  بلى، تأخير تا شب جايز است.

سؤال 598 ـ بعضى از حجاج با اينكه قدرت بر پياده روى دارند، در سعى سوار چرخهاى موجود مى شوند آيا سعى آنها صحيح است؟

جواب:  پياده روى در سعى واجب نيست. لذا سعى آنها صحيح است.

سؤال 599 ـ اگر بدون ذكر و دعا سعى كند، مثلاً ساكت باشد يا با كسى حرف بزند، چه حكمى دارد؟

جواب:  ذكر و دعا در سعى واجب نيست، لذا سعى او صحيح است.

سؤال 600 ـ شخصى سعى خود را نيت كرده و در هنگام سعى شخص بيمارى را نيز حمل كرده و مقدارى هم با چرخ، او را سعى داده و برده است و در بين سعى معطل شده، آيا اشكال دارد؟

جواب:  اشكال ندارد، ولـى بايــد مــواظب باشد كه در سعى زيادى پيش نيايد.

سؤال 601 ـ افرادى قادر بر سعى نيستند لذا آنها را به وسيله چرخ سعى مى دهند چنانچه در هنگام سعى بخوابند، حكم سعى آنها چيست؟

جواب:  چون سعى از عبادات است و صحت آن منوط به نيت و قصد قربت مستمر است. لذا در فرض سؤال اگر قبل از شوط چهارم خواب رفته است. به احتياط واجب سعى را از اول اعاده كند. و اگر بعد از شوط چهارم خواب رفته است. پس از بيدار شدن و توجه و التفات بايد از آنجا كه بخواب رفته سعى را ادامه دهد.

سؤال 602 ـ اگر سعى را سهواً بيش از هفت شوط به جا آورد، تكليف چيست؟

جواب:  سعى صحيح است، گرچه مستحب است كه آن را به هفت مرتبه ديگر برساند.

سؤال 603 ـ اگر كسى در سعى به استحباب هروله عمل نكرد و پس از ردّ شدن از محلّ هروله، به فكر جبران افتاد و به محل هروله مراجعت كرد آيا اين زيادى مخلّ به سعى است؟

جواب:  نبايد مراجعت كند و در صورت مراجعت زيادى مخلّ انجام داده و سعى او باطل است و بايد آن را از اول اعاده كند.

سؤال 604 ـ شخصى در عمره، سعى را از روى خطا و فراموشى تمام نكرده و به اعتقاد اينكه سعى او تمام شده تقصير كرده وظيفه چيست؟

جواب:  در فرض مذكور كه سهواً و خطأً سعى را تمام نكرده و به اعتقاد فراغ از آن تقصير كرده است عمره او باطل نيست ولى واجب است سعى را تمام كند و اگر اين خطا و سهو در سعى عمره تمتع بوده، احتياط واجب آن است كه يك گاو براى كفاره ذبح كند، ضمناً فرقى نيست كه خطا و ناتمام ماندن نسبت به يك شوط واقع شده باشد يا بيشتر. و نيز فرقى نيست كه تقصير با گرفتن ناخن انجام شده باشد يا گرفتن قدرى مو.

سؤال 605 ـ كسى كه سه يا چهار دور از سعى را انجام داده و از انجام بقيه آن عاجز شده است، وظيفه او چيست؟

جواب:  اگر بعد از رفع عذر مى تواند اعاده يا اتمام كند بايد خودش آن را بجاآورد اگر چه با چرخ باشد، و اگر امكان آن نيست بايد نايب بگيرد تا باقيمانده سعى را انجام دهد، و احتياط اين است كه پس از آن، نايب سعى را از نو اعاده كند.

سؤال 606 ـ اگر كسى بعد از وقوف در عرفات بفهمد كه طواف و سعى او در عمره تمتع باطل بوده است، چه حكمى دارد؟

جواب:  بايد طواف و نماز طواف و سعى خود را بعد از اعمال حج اعاده كند.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -