انهار
انهار
مطالب خواندنی

در آمد حرام پدرم از اداره (مرجع تقلید آیةالله خامنه ای)

بزرگ نمایی کوچک نمایی
سوال سلام.
پدرم در اداره ای کار میکنه. صبحها میره کارت میزنه. اونجا اصلاً کار نمیکنه. ظهر برمیگرده خونه و عصر میره دوباره کارت میزنه. بنابراین چون کار نکرده پس درامدش هم حرامه و نباید استفاده کنیم. ولی ما مجبوریم. هرچی بهش میگیم پول حرام برکت نداره اصلاً انگار با دیوار حرف میزنیم.
من از بچگی پول پس انداز میکردم که اونم از عیدی ها بود.که یه مقدارش رو میشه گفت حرامه چون بابام بهم داده.
به نظر شما ما چیکار کنیم که حق شکم خودمون رو بنا به گفته معصومین ادا کرده باشیم و حرام واردش نشده باشه؟ آیا از من کاری بر میاد؟
مرجع تقلید: حضرت آیت الله العظمی خامنه ای(مدظله)
 
جواب: سلام علیکم؛بله واقعاً لقمه حرام! تاثیر وحشتناکی در زندگی ها و سرنوشت ها زیرا بر اساس توصیه های دینی و معارف اسلام و تجربه اهل دل: ترک نماز واجب و حتّی نماز شب، قساوت قلب، کسالت روح و سستى در دین و انجام کارهاى زشت و ناشایست و... از آثار شوم حرام‏خوارى است؛ همانطور که عکس اینها از آثار حلال خواری است.
در کتاب محجّة البیضاء، جلد 3 صفحه 217 کتاب الحلال والحرام آمده که: وَلَمَّا ذَکَرَ صلى الله علیه و آله: الحَریصَ عَلَى الدُّنْیا قالَ: رُبَّ اشْعَثٍ أَغْبَرٍ مُشَرَّدٍ فى الأَسْفارِ مَطْعَمُهُ حرامٌ وَمَلْبَسُهُ حَرامٌ وَغَذى‏ بِالْحَرامِ، یَرْفَعُ یَدَیْهِ فَیَقُولُ: یا رَبِّ یا رَبِ‏ فَأَنّى‏ یُسْتَجابُ لِذالِکَ؟
وقتى نبىّ اکرم (صلى الله علیه و آله و سلّم) سخن از حریص به دنیا پیش آورد فرمود: چه بسا آشفته، گرد آلوده، خانه به دوش و آواره‏اى از این شهر به آن شهر و از این سفر به آن سفر که خوراک و لباس و تغذیه‏اش با حرام است و دست به دعا برمى‏دارد و یا ربّ یا ربّ مى‏گوید، چگونه این آدمى که غرق در حرام است دعایش مستجاب شود؟
و نیز در همین کتاب همین صفحه آمده: عَنِ النَّبِىِّ صلى الله علیه و آله: أَنَّ لِلّهِ مَلَکاً عَلى‏ بَیْتِ الْمَقْدَسِ یُنادى کُلَّ لَیْلَةٍ مَنْ أَکَلَ حَراماً لَمْ یُقْبَلْ مِنْهُ صَرْفٌ وَلا عَدْلٌ‏.
خدا را ملکى است بر بیت المقدس هر شب فریاد مى‏کند: هرکس حرام بخورد مستحب و واجبى از او پذیرفته نیست!!
و نیز در همین کتاب همین صفحه آمده: وَ قالَ (صلى الله علیه و آله و سلّم): مَنِ اشْتَرى‏ ثَوْباً بِعَشَرَةَ دَراهِمَ وَفى ثَمَنِهِ دِرْهَمُ حَرامٍ لَمْ یَقْبَلِ اللّهُ تَعالى صَلاتَهُ مادامَ عَلَیْهِ مِنْهُ شَىْ‏ءٌ.
کسى که پیراهنى را به ده درهم بخرد و در آن ده درهم درهمى از حرام باشد، تا وقتى چیزى از آن پیراهن بر اوست خدا نمازش را قبول نمى‏کند.
در کتاب محجّة البیضاء، جلد 3 صفحه 219 کتاب الحلال والحرام از قول امام صادق (علیه السلام) آمده که: کَسبُ الْحَرامِ یَبینُ فى الذُّرِیَّةِ.
مال حرام آثارش در نسل آشکار مى‏شود.
مى‏گویند: حجّاج بن یوسف ثقفى که در پلیدى و خباثت نظیر نداشت به کوفه آمد و آنجا را از طرف عبدالملک مقرّ حکومت خود قرار داد، به او گفتند: در این شهر، افرادى مستجاب الدعوه هستند. گفت: همه آن‏ها را کنار سفره من حاضر کنید، همه را آوردند. به آنان گفت: غذا بخورید، آن‏ها هم از آن سفره خوردند.
سپس به آنان گفت: بروید. چون رفتند، به اطرافیانش گفت: با این غذاى حرامى‏ که اینان خوردند، مطمئن باشید که دیگر دعایشان مستجاب نخواهد شد!!
در حدیثی آمده: نخوردن یک لقمه از حرام نزد خداوند، از دو هزار رکعت نماز مستحب بهتر است.
و در حدیث دیگر آمده: رد کردن یک درهم به صاحبش که راضى نیست پیش انسان بماند، نزد حق با هفتاد حج قبول شده برابر است.
گفته اند: از دیدگاه علوم تغذیه، غذاها از طریق تأثیر بر غده ها و ایجاد هورمون های مختلف در بدن، در روحیات و اخلاق انسانها تأثیرات گوناگون می گذارند.
و گفته اند: روزی هارون الرشید غافل از کنار بهلول عاقل می گذشت. به او گفت: به من نصیحتی کن!
بهلول گفت:چه بگویم به خلیفه ای که آداب غذاخوردن خود را نمی داند!
هارون گفت: اشتباه می کنی، من آداب غذاخوردن را بخوبی می دانم و رعایت می کنم!
بهلول گفت: نمی دانی، نمی دانی، نمی دانی!
هارون گفت: می دانم ای مجنون! اول دستها را می شویم، سرسفره می نشینم، بسم الله می گویم، لقمه کوچک برمی دارم، به لقمه های دیگران نگاه نمی کنم، غذای داغ نمی خورم و…
سپس رو به بهلول کرد و گفت: فهمیدی که می دانم؟!
بهلول نگاه عاقل اندرسفیهی به او کرد و گفت: فهمیدم که نمی دانی!
هارون تعجب کرد و گفت: تو بگو تا بدانم!
بهلول گفت: ای مرد! بدان که اولین و مهم ترین ادب غذاخوردن، کسب لقمه حلال و پاکیزه است!
اگر لقمه حرام در سفره بگذاری و هزار بار هم آدابی را که گفتی تکرار کنی جز ضرر و زیان برای دنیا و آخرت خود ذخیره نکرده ای!!
هارون به اطرافیانش نگاه کرد و گفت: عجب دیوانه عاقلی است این مرد!
بهلول هم سوار اسب چوبی خود شد و درحالی که می رفت گفت: دیدی نمی دانستی!!
=====
بنابراین به شما حقّ میدهم نگران باشید اما شما تلاش کنید و زمینه ای فراهم کنید تا پدرتان قبل از آنکه دنیا را بسوی آخرت ترک کند به گناه بزرگ حرام خواری اش واقف شود و در مسیر دین و کسب درآمدحلال و پرهیز از حرام قرار گیرد.
کتابهائی تهیه کنید و با مطالعه آنها پدر را نصیحت کنید تا هم بزرگترین خدمت را به پدرتان کرده باشید و هم از ثواب «نهی از منکر» بهره مند شده باشید.
البته چون شما مقلّد حضرت آیةالله العظمی خامنه ای (مدّظلّه) هستید با دفتر معظّم له در قم تماس بگیرید و برای استفاده از سفره پدر تا زمانی که ایشان درآمدش از حرام هست کسب تکلیف کنید.
کد قم:025
شماره دفتر: 37746666 .یاحقّ.

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -