سؤال 266: آيا خون پاک است؟
جواب: اگر از حيوانى باشد که خون جهنده دارد، نجس است.
سؤال 267: آيا خونى که بر اثر کوبيدن شديد سر به ديوار در عزاى امام حسين(عليه‌السلام) از سر انسان جارى و به سر و صورت شرکت کنندگان در مراسم عزادارى پاشيده مى‌شود، پاک است يا خير؟
جواب: خون انسان در هر صورت نجس است.
سؤال 268: آيا اثر کم رنگ خون که بعد از شستن بر لباس باقى مىماند، نجس است؟
جواب: اگر عين خون نباشد و فقط رنگ آن باقى مانده باشد، پاک است.
سؤال 269: لکه خونى که گاهى در تخم مرغ يافت مى‌شود، چه حکمى دارد؟
جواب: محکوم به طهارت است، ولى خوردن آن حرام است.
سؤال 270: عرق جنب از حرام و عرق حيوان نجاست خوار چه حکمى دارد؟
جواب: عرق شتر نجاست خوار نجس است، ولى عرق حيوانات ديگر نجاست خوار و همچنين عرق جنب از حرام بنا بر اقوى پاک است، لکن احتياط واجب اين است که با عرق جنب از حرام نماز خوانده نشود.
سؤال 271: آيا قطرات آبى که از بدن ميّت قبل از غسل با آب خالص و بعد از غسل با آب سدر و کافور بر زمين مىريزد، پاک هستند يا خير؟
جواب: تا زمانى که غسل سوم کامل نشده باشد، بدن ميّت محکوم به نجاستاست.
سؤال 272: پوستى که گاهى از لبها، دستها و يا پاها جدا مى‌شود، محکوم به طهارت است يا نجاست؟
جواب: پوست نازکى که خود بخود از دستها، لبها، پاها و ساير قسمتهاى بدن جدا مى‌شود، محکوم به طهارت است.
سؤال 273: شخصى در جبهههاى جنگ در وضعيتى قرار گرفت که مجبور به کشتن خوک و خوردن آن شد، آيا رطوبت بدن و آب دهان وى محکوم به نجاست است؟
جواب: عرق بدن و آب دهان شخصى که گوشت حرام و نجس خورده، نجس نيست. ولى هر چيزى که با وجود رطوبت، با گوشت خوک برخورد کرده، محکوم به نجاست است.
سؤال 274: با توجه به اين که در نقاشى و نقشهکشى از قلم مو استفاده مى‌شود و نوع خوب و مرغوب آن غالباً از موى خوک ساخته شده و از کشورهاى غير اسلامى وارد و در دسترس همگان به‌خصوص مراکز تبليغى و فرهنگى قرار مىگيرد، استفاده از اين قلم موها چه حکمى دارد؟
جواب: موى خوک نجس است و استفاده از آن در امورى که مشروط به طهارت است، جايز نيست. ولى استفاده از آن در امرى که مشروط به طهارت نيست، اشکال ندارد و اگر معلوم نباشد که قلم مو از موى خوک ساخته شده است يا خير، استفاده از آن حتى در امورى هم که مشروط به طهارت است، اشکال ندارد.
سؤال 275: آيا خوردن گوشتى که از کشورهاى غير اسلامى وارد مى‌شود حلال است؟ حکم آن از جهت طهارت و نجاست چيست؟
جواب: تا تذکيه شرعى آن احراز نشود خوردن آن حرام است، ولى از نظر طهارت، اگر يقين به عدم تذکيه نباشد پاک است.
سؤال 276: در مورد چرم و اجزاى حيوانى که از بلاد غير اسلامى تهيه شده، نظر مبارک را مرقوم فرماييد.
جواب: اگر احتمال دهيد که حيوان ذبح اسلامى شده، پاک است و اگر يقين داريد که ذبح اسلامى نشده، محکوم به نجاست است.
سؤال 277: اگر لباس جنب با منى نجس شود، اولاً: حکم دست زدن به آن با وجود رطوبت چيست؟ ثانياً: آيا جايز است جنب لباسهاى خود را براى آب کشيدن به کس ديگرى بدهد؟ آيا شخص محتلم بايد نجس بودن لباسهايش را به کسى که مىخواهد آنها را بشويد، اطلاع دهد؟
جواب: منى نجس است و اگر با رطوبت مسريه با چيزى برخورد نمايد، آن را نجس مىکند. و آگاه کردن کسى که لباس را مىشويد از نجاست لباس، لازم نيست. ولى صاحب لباس تا يقين به طهارت آن حاصل نکند، نمىتواند آثار طهارت بر آن مترتب سازد.
سؤال 278: اينجانب پس از بول، استبراء مىکنم که همراه آن مايعى خارج مى‌شود که بوى منى مىدهد، آيا نجس است؟ وظيفه من نسبت به نماز چيست؟
جواب: اگر به منى بودن آن يقين نداريد و خروج آن همراه با علامتهاى شرعى خروج منى نيست، حکم منى ندارد و پاک است.
سؤال 279: آيا فضله پرندگان حرام گوشت؛ مانند کلاغ و زاغ و عقاب و طوطى نجس است؟
جواب: فضله پرندگان حرام گوشت نجس نيست.
سؤال 280: در رسالههاى عمليه آمده است که مدفوع حيوانات و پرندگان حرام گوشت نجس است آيا مدفوع حيوانات حلال گوشت مانند، گاو، گوسفند و مرغ نجس است يا خير؟
جواب: مدفوع حيوانات حلال گوشت از پرندگان و غيره و همچنين مدفوع پرندگان حرام گوشت پاک است.
سؤال 281: اگر نجاستى در اطراف يا داخل کاسه دستشويى باشد و آن جا با آب کريا قليل شسته شود ولى عين نجاست باقى بماند، آيا آن قسمتى که عين نجاست در آن نيست و آن آب به آنجا رسيده، پاک است يا نجس؟
جواب: مکانى که به آن آب نجس نرسيده باشد، محکوم به طهارت است.
سؤال 282: آيا اگر مهمانى يکى از اثاثيههاى ميزبانش را نجس کند، مطلع کردن ميزبان واجب است؟
جواب: اطلاع دادن در غير از خوردنى و آشاميدنى و ظرفهاى غذا، لازم نيست.
سؤال 283: آيا چيز پاکى که با متنجس برخورد نموده، نجس است يا خير؟ در صورت نجس بودن، تا چند واسطه نجس است؟
جواب: چيزى که با عين نجس تماس يافته و نجس شده است، اگر باز با چيزى که پاک است تماس پيدا کند و يکى از آنها تر باشد، آن چيز پاک را نجس مىکند، و باز اين چيزى که بر اثر ملاقات با متنجس نجس شده است، اگر با چيز پاکى برخورد نمايد، بنا بر احتياط واجب آن را نجس مىکند، ولى اين متنجس سوم هيچ چيزى را با ملاقات خود نجس نمىکند.
سؤال 284: آيا هنگام استفاده از کفشى که از پوست حيوان غير مذکى ساخته شد، هميشه واجب است که پاها قبل از وضو شسته شوند؟ عدهاى مىگويند که در صورت عرق کردن پا در کفش، شستن آن واجب است، و تجربه شده که پا در هر کفشى به مقدار کم يا زياد، عرق مىکند. نظر جنابعالى در اين‌باره چيست؟
جواب: اگر يقين دارد که کفش او از پوست حيوانى است که تذکيه نشده است و احراز شود که پا در کفشهاى مذکور عرق کرده، شستن پاها براى نماز واجب است، ولى در صورت شک در عرق کردن پاها يا شک در تذکيه حيوانى که کفش از پوست آن دوخته شده است، محکوم به طهارت است.
سؤال 285: کودکى که هميشه خود را نجس مىکند، دستتر، آب دهان و باقى‌مانده غذايش چه حکمى دارد؟ کودکانى که دستتر خود را بر پاهايشان مىگذارند، چه حکمى دارند؟
جواب: تا زمانى که يقين به نجاست آن حاصل نشده، حکم به پاکى مى‌شود.
سؤال 286: من مبتلا به بيمارى لثه هستم و طبق دستور پزشک بايد هميشه آن را مالش دهم، اين کار باعث سياهى بعضى از قسمتهاى لثهام مى‌شود مثل اين که خونى در داخل آن جمع شده باشد. هنگامى که دستمال کاغذى روى آن مىگذارم رنگ دستمال قرمز مى‌شود، لذا اقدام به شستن دهانم با آب کر مىکنم، ولى خون منجمد، مدت زمانى باقى مىماند و با شستن از بين نمىرود. بعد از قطع آب کر، آيا آبى که وارد دهان شده و به آن قسمتها رسيده و سپس از دهان خارج شده، محکوم به نجاست است يا اين که جزء آب دهان محسوب مى‌شود و محکوم به طهارت است؟
جواب: محکوم به طهارت است، هرچند احتياط اجتناب از آن است.
سؤال 287: سؤال من اين است که آيا غذايى که خوردهام و با اجزاى خون منجمد شده در لثه تماس پيدا کرده، نجس است يا خير؟ در صورت نجس شدن، آيا فضاى دهان بعد از فرو بردن غذا، نجس باقى مىماند؟
جواب: غذا در فرض مزبور محکوم به نجاست نيست و فرو بردن آن اشکال ندارد و فضاى دهان پاک است.
سؤال 288: مدتى است که شايع شده لوازم آرايشى را از ناف جنين که هنگام تولد از او جدا مىکنند و يا از جنين مرده مىسازند. ما گاهى از اين لوازم استفاده کرده و حتى گاهى رژلب خورده مى‌شود، آيا اينها نجس هستند؟
جواب: شايعه دليل شرعى بر نجس بودن لوازم آرايشى نيست، و تا نجاست آنها از راه شرعى احراز نشود، استفاده از آنها اشکال ندارد.
سؤال 289: از هر لباس يا پارچهاى هنگام شستن، پرزهاى ريزى مىريزد که اگر به طشت نگاه کنيم آنها را مىبينيم. وقتى که طشت پر از آب و متصل به آب شير است، اگر لباس را داخل طشت فرو ببريم آب از اطراف آن سرازير مى‌شود. به علت وجود اين تارها و پُرزهاى ريز در آبى که از طشت به بيرون مىريزد، از آن آب احتياط کرده و همه جا را تطهير مىکنم. و يا وقتى لباسهاى نجس بچهها را بيرون مىآورم، همه جاهايى را که لباسها را در آنجا در آوردهام حتى اگر خشک هم باشد آب مىکشم زيرا فکر مىکنم تارها و پُرزهاى ريز در آنجا افتادهاند. آيا اين احتياط لازم است؟
جواب: لباسى که براى آب کشيدن در ظرفى گذاشته مى‌شود و آب لولهکشى روى آن ريخته شده و سراسر آن را فرا مىگيرد و از آن جدا شده و يا داخل آن جابجا مى‌شود، لباس و ظرف و آب و پرزهايى که از لباس جدا شده و بر روى آب ديده مى‌شود و همراه آب به بيرون مىريزد، همگى پاک هستند. پُرزها يا غبارى هم که از لباس نجس جدا مى‌شود پاک هستند، مگر اين که يقين حاصل شود که از قسمت نجس جدا شدهاند، و به مجرد شک در اصل جدا شدن آن از لباس نجس يا نجس بودن محل آن، احتياط لازم نيست.
سؤال 290: مقدار رطوبتى که باعث سرايت از چيزى به چيز ديگر مى‌شود، چقدر است؟
جواب: ملاک رطوبت مسريه اين است که به مقدارى باشد که رطوبت هنگام برخورد از جسم مرطوب به جسم ديگر سرايت کند.
سؤال 291: لباسهايى که به خشکشويىها داده مى‌شود از نظر طهارت چه حکمى دارد؟ لازم به تذکر است که اقليتهاى دينى (يهود ونصارى و...) هم لباسهاى خود را براى شستشو و اتو کردن به اين خشکشويىها مىدهند و مىدانيم که صاحبان اين مکانها براى شستن لباسها از مواد شيميايى استفاده مىکنند.
جواب: اگر لباسهايى که به خشکشويىها داده مى‌شود از قبل نجس نباشند، محکوم به طهارت هستند، و تماس آن با لباسهاى پيروان اقليتهاى دينى (اهل کتاب) باعث نجاست نمىشود.
سؤال 292: آيا لباسهايى که با لباسشويى تمام اتوماتيک شسته مى‌شود، پاک مىگردد يا خير؟ نحوه کار اين لباسشويىها به اين صورت است که در مرحله اول که لباس با آب مخلوط با پودر لباسشويى شسته مى‌شود، مقدارى از آب و کف پودر بر شيشه درب لباسشويى و نوار پلاستيکى اطراف آن پاشيده مى‌شود، و در مرتبه دوم آب غساله شستشو کشيده شده ولى کف پودر، درب و نوار پلاستيکى اطراف آن را به‌طور کامل مىپوشاند. در مراحل بعدى ماشين لباسشويى لباسها را در سه نوبت با آب قليل مىشويد و از آن پس آب غساله بيرون کشيده مى‌شود، اميدواريم توضيح بفرماييد، لباسهايى که به اين ترتيب شسته شدهاند، پاک هستند يا خير؟
جواب: اگر بعد از زوال عين نجاست، آب متصل به لوله در داخل ماشين لباسشويى به لباسها و همه قسمتهاى داخل ماشين برسد و از آن جدا و خارج شود، محکوم به طهارت است.
سؤال 293: اگر آب بر زمين يا در حوض يا حمامى که لباس در آن شسته مى‌شود، ريخته شود و قطراتى از آن آب به لباس ترشح کند، آيا لباس نجس مى‌شود يا خير؟
جواب: وقتى که آب بر مکان يا زمين پاکى بريزد، ترشح ناشى از آن هم پاک است و اگر شک داشته باشيم که آن مکان پاک است يا نجس، باز هم ترشح آن، پاک است.
سؤال 294: آبى که از ماشينهاى حمل زباله شهرى در خيابان مىريزد و گاهى بر اثر شدت باد به لباس مردم پاشيده مى‌شود، محکوم به طهارت است يا نجاست؟
جواب: آب مزبور محکوم به طهارت است، مگر اين که فردى يقين پيدا کند که آن آب بر اثر برخورد با نجس، نجس شده است.
سؤال 295: آيا آبهايى که در چالههاى موجود در خيابانها جمع مى‌شود، پاک است يا نجس؟
جواب: اين آبها محکوم به طهارت هستند.
سؤال 296: رفت و آمدهاى خانوادگى با اشخاصى که به طهارت و نجاست در خوردن و آشاميدن و مانند آن اهميت نمىدهند، چه حکمى دارد؟
جواب: به‌طور کلّى در مورد طهارت و نجاست، حکم دين اسلام اين است که هر چيزى که يقين به نجاست آن نباشد، از نظر شرعى محکوم به طهارت است.
سؤال 297: استفراغ افراد زير از جهت پاک يا نجس بودن، چه حکمى دارد؟
الف: طفل شيرخوار
ب: طفلى که هم شير مىخورد و هم غذا
جواب: انسان بالغ
جواب: در همه موارد پاک است.
سؤال 298: ملاقى شبهه محصوره چه حکمى دارد؟
جواب: اگر با بعضى از اطراف تماس پيدا کند، حکم متنجس را ندارد.
سؤال 299: شخصى که دين او مشخص نيست و از کشور ديگرى براى کار وارد کشور اسلامى شده و مغازه اغذيه فروشى داير کرده و کار او فروش مواد خوراکى است، هنگام فروش، ماده غذايى با بدن او که رطوبت مسريه دارد تماس پيدا مىکند، آيا بايد از او درباره دينش سؤال کرد يا اين که اصل پاک بودن اشياء جارى مى‌شود؟
جواب: سؤال از دين او واجب نيست و اصلِ طهارتِ اشياء نسبت به وى و چيزى که با وجود رطوبت با بدن او در تماس است، جارى مى‌شود.
سؤال 300: اگر يکى از اعضاى خانواده يا شخصى که به منزل انسان رفت و آمد دارد به طهارت و نجاست اهميت ندهد و باعث نجس شدن گسترده خانه و اثاثيه آن شود به‌طورى که شستن و آب کشيدن آنها ممکن نباشد، تکليف اهل منزل دراين باره چيست؟ و با اين فرض چگونه ممکن است که انسان پاک بماند، به‌خصوص در نماز که پاکى شرط صحّت آن است؟ حکم شرعى در اين مورد چيست؟
جواب: تطهير تمام خانه لازم نيست و براى صحّت نماز، پاک بودن لباس نمازگزار و محل گذاشتن پيشانى کافى است. نجاست خانه و اثاثيه آن موجب اثبات تکليف بيشترى بر انسان غير از لزوم رعايت طهارت در نماز و خوردن و آشاميدن، نمىشود.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
(1).gif)
(1)(3).jpg)
.jpg)
