انهار
انهار
مطالب خواندنی

زکات غلاّت

بزرگ نمایی کوچک نمایی
سؤال 620:کسى زمینى را کشت کرده و با مالک قرار گذاشته است که بعد از برداشت محصول صدى سى من گندم به او بدهد، آیا زکات به این گندم تعلق مى گیرد؟
پاسخ: اگر کارگر در بذر شریک نباشد وسهمیه او تنها به جهت حق العمل و اجرت کارگرى باشد زکات ندارد. ولى اگر از مؤونه سالش زیاد بیاید، خمس دارد.
سؤال 621 :اگر کسىمقدارى زمین مزروعى را بدون اجاره یا مزارعه به دیگرى، رها کرده و به محل دیگر برودو برادرِ مالک آن را با زمین خودش کشت کند و محصول هر دو به حد نصاب باشد، آیا براو زکات واجب است؟
پاسخ: اگر گندم را براى خودش کشت کرده و به نصاب برسد، زکات آن واجب است و اجرت المثل زمین را به برادر مدیون خواهد بود. ولى اگر به قصد شراکت کشت کرده که مقدارى از گندم مال برادر باشد، در صورتى که سهم خودش به حد نصاب نرسد، زکات ندارد.
سؤال 622 :مالکى مقدارى زمین مزروعى خود را بصورت اجاره به دیگرى واگذار کرده و مال الاجاره از گندم آن تعیین شده، گندمى که از بابت اجرت به دست مى آید، اگر به تنهایى به حد نصاب برسدیا با گندم باقیمانده زمین در دست خود مالک برداشت مى شود به نصاب برسد، آیا متعلق زکات مى شود؟
پاسخ: گندمى که بابت مال الاجاره مى گیرد متعلق زکات نمى شود. اگرچه به حد نصاب برسد. بلى اگر گندمى که از زراعت و زمین در دست خودش برداشت مى کند به تنهایى به حد نصاب برسد، زکات دارد.
سؤال 623 :اینجانب در زمین خود گندم و جو کشت کرده ام و براى بدست آوردن محصول خرجهایى کرده ام، که از جمله آنها خرید یک تراکتور و مقدارى وسایل کشاورزى است، آیا مى توانم اینها را از حاصل کسر کنم و بعد اگر گندم به حدّ نصاب رسید، زکات بدهم؟
پاسخ: بلى، تمام مخارجى که براى بدست آوردن گندم و جو کرده اید استثنا کنید و اگر بدون تراکتور نمى توانید زراعت کنید، فقط استهلاک آن کسر مى شود و نیز اگر مقدارى از قیمت آن کاسته شود مى توانید آن مقدار را جزءمخارج حساب کنید، ولى باید توجه داشته باشید که اگر پیش از کم کردن اینها حاصل شمابه حد نصاب برسد، یعنى به 288 من، 45 مثقال کم برسد، بنابر احتیاط واجب باید زکات باقیمانده آن را بدهید.
سؤال 624 :در برخى روایات زکات برنج را مطرح کرده اند که حمل بر استحباب شده است، آیا با وضع فعلى که در بعضى مناطق به صورت وسیعى برنج مى کارند، نمى توان حکم به وجوب زکات آن داد. نظرمبارک خود را بیان فرمایید.
پاسخ: فعلا، فتوا عدم وجوب زکات درمثل برنج است

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -