انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

متفرقه وضو

بزرگ نمایی کوچک نمایی

١ – تذکر به کسی که وضوی اشتباه می گیرد

سؤال:در حرم، شخصی را اتفاقی دیدم که وضو می گرفت و ابتدا دست چپ و سپس دست راستش را می شست. چون از من بزرگ تر بود خجالت کشیدم به او اشتباهش را تذکر دهم و بی تفاوت گذشتم. الان پشیمانم و دیگر به او دسترسی ندارم. آیا به خاطر وضوهای غلط او من هم گناهکارم؟ چطور جبران کنم؟

جواب: آری لازم بوده است امر به معروف کنید. الان توبه کنید و تصمیم بگیرید در آینده در اینگونه موارد افراد را به زبان خوب راهنمایی کنید.

٢ – نبستن شیر آب هنگام وضو

سؤال:اگر در موقع وضو آب شیر را نبندیم، آیا اسراف محسوب شده، و جایز نمى باشد؟

جواب: مسلّماً اسراف است، و جایز نیست.

٣ – پوشاندن عورت به هنگام وضو

سؤال:آیا پوشاندن عورت در هنگام وضو چه برای محرم یا نا محرم و خودمان و نیز در هنگام غسل چه برای محرم و چه نامحرم لازم است یا خیر؟

جواب: پوشاندن عورت به هنگام وضو و غسل لازم نیست ولی چنانچه شخص دیگری غیر از همسر آنجا باشد باید پوشیده شود.

٤ – خشک کردن آب وضو با حوله دیگران

سؤال:اگر با حوله متعلّق به دیگرى دست خود را که وضو گرفته ایم خشک کنیم، وضوى ما در صورتهاى زیر چه حکمى دارد؟

1ـ اگر بدانیم راضى نیست.

2ـ چنانچه ندانیم راضى هست یا نه؟

3ـ هرگاه پس از خشک کردن متوجّه شویم، و اطّلاع دادن به او موجب مفسده شود.

جواب: این امور هیچ تأثیرى در وضو ندارد; ولى بدون احراز رضایت، نباید در مال دیگرى تصرّف کرد.

٥ – وضو گرفتن در مسجدی که قصد خواندن نماز در آنجا را ندارد

سؤال:آیا می توان در یک مسجد وضو گرفت و در مسجد دیگر نماز خواند؟ حال اگر کسی تاکنون این کار را انجام داده وظیفه اش چیست؟

جواب: جایز نیست مگر اینکه لااقل در آن مسجدی که وضو می گیرید بنشینید و یک صفحه قرآن بخوانید یا دو رکعت نماز بجا آورید. و در مورد نمازهایی که تاکنون اینگونه خوانده اید صحیح است ولی از این به بعد رعایت کنید.

٦ – وضو و غسل با باقی مانده آب وضو یا غسل دیگر

سؤال:آبى که با آن وضو گرفته، یا غسل مستحب یا واجبى کرده ایم، در ظرفى جمع شده است. آیا مى توان از این آب مجدّداً براى تطهیر، یا وضو و حتّى غسل استفاده کرد؟

جواب: با آب وضو مى توان وضو گرفت یا غسل کرد، ولى با آب غسل (البتّه منظور در این جا آب قلیل است،) غسل و وضو اشکال دارد، ولى بدون شک انتخاب آبى که مورد استعمال واقع نشده، در هر حال بهتر است.

٧ – استفاده از آبی که با نور آفتاب گرم شده

سؤال:آیا استفاده از آبى که با نور آفتاب گرم شده، مطلقاً کراهت دارد؟ یعنى اگر سرد شود، یا با آب سردى مخلوط گردد، و خنک شود، آیا استفاده از آن براى وضو یا غسل یا آشامیدن، کراهت دارد؟

جواب: ظاهر روایات این است که کراهت تا زمانى است که حرارت آب وجود دارد.

٨ – پاشیدن قطرات آب به اعضای وضو

سؤال:اگر در موقع وضو قطراتى از آب بر اعضاى وضوى ما بپاشد، چه حکمى دارد؟

جواب: چند قطره تأثیرى ندارد.

٩ – مضر بودن آب و خاک برای وضو

سؤال:قرار است جراحی زیبایی بینی انجام دهم و در حدود یک ماه هم بینی ام پانسمان است می خواستم بدانم در این مدت چگونه باید وضو بگیرم زیرا نه می توانم آب به صورتم بزنم و نه خاک، خواهشمندم مرا راهنمایی بفرمائید؟

جواب: کافی است که شما سنگ صیقلی تمیزی باشد و روی آن تیمم کنید و اگر آن هم اشکال داشته باشد بدون وضو و تیمم نماز بخوانید و احتیاطا بعدا اعاده کنید.

١٠ – خون آمدن از بینی هنگام وضو

سؤال:اگر در هنگام وضو گرفتن از بینی خون بیاید و یا بعد از وضو گرفتن این اتفاق بیافتد حکم چیست؟

جواب: باید خون را بند بیاورد و پس از آب کشیدن صورت، وضو بگیرد و در صورتیکه بعد از اتمام وضو خون بیاید به وضو ضرری نمی زند.

١٢ – وضوی زن در برابر نامحرم

سؤال:وضو گرفتن زن، آنجا که نامحرم او را ببیند چگونه است؟

جواب: جایز نیست؛ ولى اگر وضو بگیرد وضوى او باطل نمى شود.

١٣ – بادی که از مهبل (فرج) خارج می شود

سؤال:بادی که از مهبل خارج می شود چه حکمی دارد؟ آیا وضو و غسل را باطل می کند؟

جواب: خیر، باطل نمی کند.

١٤ – وضو گرفتن از آب زمزم داخل مسجد الحرام

سؤال:وضو گرفتن با آب زمزم از محل شیر آب برای ادامه اعمال در مکه مکرمه چه حکمی دارد؟ در صورت ابطال وضو اعمالی که با آن وضو به دلیل ندانستن مسأله انجام داده شده چه حکمی دارد؟

جواب: وضو گرفتن در آنجا جایز نیست، ولی اگر نمی دانسته اید اعمال شما صحیح است.

١٥ – آب دریاچه نمک برای وضو و غسل

سؤال:دریاچه های نمک مانند دریاچه ارومیه در احکام نجاست و طهارت، حکم آب مضاف را دارند؟ آیا می توان با آن غسل و وضو انجام داد؟

جواب: نمی شود وضو و غسل کرد و چیزی را با آن طاهر کرد.

١٦ – ترک مستحبات نماز برای انجام غسل یا وضو در تنگی وقت

سؤال:در رساله توضیح ‏المسائل که می ‏فرمایید اگر انسان به قدرى وقت دارد که می ‏تواند وضو بگیرد یا غسل کند و نماز را بدون کارهاى مستحبى آن مثل اقامه و قنوت بخواند، باید غسل کند یا وضو بگیرد بلکه اگر به اندازه سوره هم وقت ندارد مى ‏تواند آن را ترک کند و با وضو نماز بخواند آیا منظور وضو و غسل است یا تنها وضو؟

جواب: به قرینه عبارت بالا غسل و وضو هر دو است چون اثر هر دو یکى است.

١٧ – نابینایی که نمی داند وقت کافی برای وضو دارد یا نه

سؤال:یکى از شرایط وضو آن است که مکلّف وقت کافى براى گرفتن وضو و خواندن نماز داشته باشد. حال اگر فردى نابینا باشد، و نداند که وقت کافى براى کارهاى مذکور دارد یا نه، تکلیف او چیست؟

جواب: چنین کسى باید وضو بگیرد; مگر این که خوف این داشته باشد که وقت تنگ است و به نماز نمى رسد، در این صورت تیمّم مى کند.

١٨ – اختلاف در شیوه ی وضو گرفتن شیعه و سنی

سؤال:سنی ها ادعا می کنند از سنت پیامبر (صلی الله علیه و آله) تبعیت می کنند، ما شیعه ها هم از سنت پیامبر (صلی الله علیه و آله) و اهل بیت (علیهم السلام). به چه دلیل وضو گرفتن و ایستادن در نماز ما با یکدیگر تفاوت دارد؟ ما بر حقیم یا آن ها؟ لطفاً برایم توضیح دهید چون کسی از من این سوال را نموده و به دلیل ندانستن به او جواب نداد ام. دوست دارم بتوانم او را قانع کنم.

جواب: برای روشن شدن پاسخ این سوال می توانید به کتاب « شیعه پاسخ می گوید» مراجعه نمایید.

همچنین می توانید به بخش (سوالات شیعی) سایت ما در لینک زیر نیز مراجعه فرمایید:

http:// makarem.ir/Persian/ squestions/?gro=296
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -