انهار
انهار
مطالب خواندنی

شک بعد از سلام

بزرگ نمایی کوچک نمایی
مسأله 1179- اگر بعد از سلام نماز شكّ كند كه نمازش صحيح بوده يا نه1، مثلاً شكّ كند ركوع كرده يا نه2، یا بعد از سلام نماز چهار ركعتي شكّ كند كه چهار ركعت خوانده يا پنج ركعت، به شكّ خود اعتنا نكند3 ولي اگر هر دو طرف شكّ او باطل باشد، مثلاً بعد از سلام نماز چهار ركعتي شكّ كند كه سه ركعت خوانده يا پنج ركعت، نمازش باطل است.
1- مكارم، مظاهری: خواه شكّ مربوط به عدد ركعتهاي نماز باشد، يا شرايط نماز مانند قبله و طهارت و يا اجزاء نماز مانند ركوع و سجود، به شكّ خود اعتنا نمي كند.
2- زنجانی: یا بعد از سلام نماز سه رکعتی شک کند که دو رکعت خوانده یا سه رکعت،..
3- زنجاني: ولي اگر يقين داشته باشد كه نمازش كامل نيست و شكّ وي از شكهايي باشد كه در وقت نماز، آن را باطل مي كند، مثلاً بعد از سلام نماز چهار ركعتي شكّ كند كه سه ركعت خوانده يا پنج ركعت، نمازش باطل است، ولي اگر مثلاً بعد از سلام نماز چهار ركعتي قبل از آنكه از حالت نمازگزار بيرون رود شكّ كند كه دو ركعت خوانده يا سه ركعت، نمازش باطل نيست، بلكه را بنابر سه گذاشته و پس از خواندن يك ركعت ديگر سلام مي دهد و يك ركعت نماز احتیاط ايستاده مي خواند و به جهت سلام بيجا دو سجده سهو بجا مي آورد.
وحید: ومشهور فرموده اند: «اگر هر دو طرف شکّ او باطل باشد مثلا بعد از سلام نماز چهاررکعتی شکّ کند که سه رکعت  خوانده یا پنج رکعت، نمازش باطل است » ولی این حکم محل اشکال است و احتیاط واجب آن است که یک رکعت دیگر بخواند و بعداز سلام نماز دو سجده سهو بجا آورد و نماز را هم اعاده نماید.
*****
جوادی آملی: مسأله - هرگونه شكی درباره صحت و بطلان نماز، پس از سلام نماز، بی‌اعتبار است؛ برای مثال، شک كند ركوع كرده يا نه و آيا صحيح انجام داده يا نه، يا بعد از سلام نماز چهار ركعتی شک كند كه چهار ركعت خوانده يا پنج ركعت، به شک خود اعتنا نكند؛ ولی اگر هر دو طرف شک او باطل باشد ـ مانند آنکه پس از سلام نماز چهار ركعتی شک كند كه نماز او سه ركعت بوده يا پنج ركعت ـ نمازش باطل است.
مسائل اختصاصي
بهجت: مسأله 969- اگر در نماز، بين دو و چهار شكّ كرد و بنابر چهار گذاشت و بعد از سلام، شكّ او شكّ بين سه و چهار تبديل شد، يا آنكه بين دو و سه و چهار شكّ كرد و بنابر چهارگذاشت و بعد از سلام ، شكّ او به شكّ سه و چهار تبديل شد، احوط اين است كه به وظيفه شكّ دوم عمل كند، و اگر بين دو و چهار شكّ كرد و بنا را بر چهار گذاشت، و بعد از سلام، شكّ او به شكّ بين دو و سه تبديل شد، علاوه بر انجام وظيفه مربوط به شكّ بين دو و سه، دو سجده سهو نيز براي سلام بيجا، بجا مي آورد.
بهجت: مسأله 970- اگر بعد از نماز شكّ كند كه نمازي كه خوانده، به قصد ظهر خوانده يا عصر، اگر مسافر نيست ، يك نماز چهار ركعتي و اگر مسافر است، يك نماز دو ركعتي به قصد مافي الذمّه بخواند، كافي است، و اگر شكّ كرد نمازي كه خوانده، واجب بوده يا مستحبّ، بايد نماز واجب را بخواند.

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  



پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -