انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

آیت الله العظمی صافی (مدظله)

بزرگ نمایی کوچک نمایی
استفتائات اعتکاف- آیت الله العظمی صافی مدظله
 
سؤال: آیا کسی که معتکف شده می‎تواند روزه‎های سه روز اعتکاف را به عنوان نذری یا قضا یا کفاره حساب کند؟
پاسخ:بلی، می‎توان روزه قضا و کفاره و نذر را در اعتکاف بجا آورد. و لازم نیست روزه، برای خصوصِ اعتکاف باشد.
سؤال: آیا در اعتکاف، حیاط مسجد حکم مسجد را دارد؟
پاسخ:حیاط مسجد حکم مسجد را ندارد؛ مگر آن که معلوم شود حیاط را هم به عنوان مسجد وقف کرده‎اند.
سؤال: برای رفتن به نماز جمعه، می‎توان از محل اعتکاف خارج شد؟
پاسخ:ظاهراً از مواردی است که می‎توان خارج شد ولی باید حداقل زمان لازم را رعایت کرد.
سؤال: اعتکاف فرزند بدون اجازه پدر صحیح است یا خیر؟
پاسخ:اگر موجب اذیت و آزار والدین نباشد، نیاز به اجازه نیست.
سؤال: در صورتی که شخص در روز سوم اعتکاف مریض شود یا اضطراری پیش آید می‎تواند اعتکاف را به هم زند؟
پاسخ:در صورتی که از گرفتن روزه معذور باشد اعتکاف باطل می‎شود ولی کفاره ندارد.
سؤال: اعتکاف در غیر مسجد جامع (مثل نماز خانه دانشگاه) چه صورت دارد؟
پاسخ:اعتکاف در غیر مسجد جامع صحیح و مشروع نیست و احکام اعتکاف را ندارد.مسجد جامع، مسجدی است که اختصاص به گروه و قبیله خاصی ندارد و اقشار مختلف مردم در آن رفت و آمد می‎کنند.
سؤال: آیا کسانی که به مکه می‎روند، می‎توانند در مسجد الحرام معتکف شوند؟
پاسخ:اگر قصد اقامه ده روز در مکه را داشته باشند، یا نذر روزه در سفر نموده باشند، اعتکاف اشکال ندارد و الا روزه صحیح نیست، و اعتکاف باطل است.
سؤال: آیا در روزهای اعتکاف می‎توانیم در کلاس درس شرکت کنیم؟
پاسخ:رفتن به کلاس درس از موارد مجاز خروج از محل اعتکاف نیست.
سؤال: اگر در حال اعتکاف، جایی از بدن نجس شود، آیا لازم است فوراً آن را تطهیر کنیم؟
پاسخ:خیر، تطهیر آن، وجوب فوری ندارد.
سؤال: آیا درحال اعتکاف، لازم است دائم الوضوء باشیم؟
پاسخ:دائم الوضوء بودن در حال اعتکاف، واجب نیست؛ هر چند با وضو بودن، در هر حال، مستحب است.
سؤال: اگر شخص در ایام اعتکاف در مسجد، جنب شود، چه وظیفه‎ای دارد؟
پاسخ:چنانچه محتلم شده باشد، باید فوری از مسجد خارج شده، غسل جنابت انجام دهد و اعتکافش صحیح است؛ ولی اگر جنابت عمدی و بر اثر استمناء و مانند آن باشد، اعتکاف باطل می‎گردد.
سؤال: حداقل و حداکثر اعتکاف چقدر است؟
پاسخ:حداقل اعتکاف، سه روز است و حداکثری برای آن تعیین نشده است، و هرگاه دو روز به اعتکاف اضافه کند، اعتکاف روز سوم واجب می‎شود، و افضل ایام اعتکاف ده روز آخر ماه رمضان است.
سؤال: آیا در اعتکاف، اجازه پدر و مادر لازم است؟
پاسخ:در صورت عدم ایذاء، اذن والدین شرط نیست، بلی اگر فرزند بداند که پدر یا مادر، از انجام اعتکاف، به جهت مهربانی و شفقت بر او، ناراحت می‎شوند، باید رضایت ایشان را جلب نماید و با نهی آنها، اعتکاف باطل می‎گردد.
سؤال: برای اعتکاف مستحب به مسجد رفته‎ایم؛ آیا می توانیم آن را به هم بزنیم؟
پاسخ:اعتکاف مستحبی را می توان قبل از پایان روز دوم بر هم زد ولی اگر دو روز اعتکاف را در مسجد گذرانده باشید، اعتکاف روز سوم بر شما واجب می شود.
سؤال: آیا اعتکاف در همه مساجد شهر صحیح است؟
پاسخ:اعتکاف باید در مسجد جامع شهر باشد و در سایر مساجد و یا در نمازخانه‎های دانشگاه، صحیح نیست. مسجد جامع، مسجدی است که برای گروه خاصی ساخته نشده است در مقابل مسجد بازار و قبیله و محله که در آنها معظم اهل بلد جمع نمی‎شوند و آماده برای اجتماع آنها هم نشده است، ممکن است مسجد جامع متعدد و نزدیک به هم باشد.
سؤال: درچه صورت اعتکاف برانسان واجب می‎شود؟
پاسخ:در صورتی که شخص، نذر یا عهد بر اعتکاف نماید، یا قسم بر آن بخورد، اعتکاف بر او واجب می‎شود و نیز کسی که دو روز را در اعتکاف بگذراند، اعتکافِ روز سوم بر او واجب می‎گردد.
منبع: سایت معظم له
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -