1- سيستاني، وحید خراسانی : يقين يا اطمينان خود انسان.
مظاهري: اطمينان خود انسان.
شبیری زنجانی : يقين يا اطمينان خود انسان، يا طوري باشد كه نوع مردم يقين يا اطمينان به پاك شدن پيدا كنند و در جايي كه نوع مردم اطمينان به طهارت نمي كنند اگر انسان برخلاف متعارف اطمينان كند، كفايت نمي كند و شخص وسواسي كه بر خلاف معمول افراد در آب كشيدن چيز نجس به زودي اطمينان پيدانمي كند لازم نيست خودش اطمينان كند؛ بلكه اگر معمول افراد اطمينان كنند كافي است.
2- خوئي، تبريزي: و بعيد نيست كه خبر دادن يك نفر عادل يا شخص موثق به پاكي آن نيز كفايت كند.
سيستاني: شهادت دادن دو عادل بر پاك شدن و مورد شهادت آنان سبب پاك شدن باشد مثلا شهادت دهند به اينكه لباس آلوده به بول، دو مرتبه شسته شده.
وحید خراسانی : خبر دادن دو عادل با يك عادل، همچنين خبر شخص مورد وثوق كه ظن بر خلاف گفته او نباشد .
شبیری زنجانی : خبر دادن دو مرد عادل، و بنا بر احتياط واجب يك نفر كفايت نمي كند.
مکارم شیرازی : خبر و شهادت دو نفرعادل، يا يك نفر .
مظاهري: خبر دادن یک نفر ثقه
3- سيستاني: و مورد اتهام نباشد.
وحید خراسانی : در صورتي كه متهم به بي مبالاتي در طهارت و نجاست نباشد.
4- سيستاني: مسلماني چيز نجس را به منظور پاك شدن آب كشد