1- تبريزي: بنا بر احتياط.
بهجت: بنا بر احوط از عين نجاست و آنچه در حكم نجاست است پاك باشد، بنا براين، زميني كه آلوده به بول شده و هنوز تطهير نشده پاك كننده نيست هر چند خشك شده باشد.
مظاهري: بنا براقوي پاك بودن زمين شرط نيست [العروة الوثقي]
2- بهجت: و رطوبتي كه سرايت بجاي ديگر كند نداشته باشد بنا بر احوط.
مکارم شیرازی : وجود رطوبت غير مسري در زمين ضرر ندارد.
3- بهجت: يا به هر سبب ديگري.
4- مکارم شیرازی : عين نجاست زائل گردد.
شبیری زنجانی : بنا براحتياط بواسطه راه رفتن بايد برطرف شود.
سيستاني: و چنانچه قبلا عين نجاست برطرف شده باشد با راه رفتن يا ماليدن پا به زمين بنا بر احتياط لازم پاك نمي شود.
5- گلپايگاني: يا موزائيك
6- مکارم شیرازی : زمين، خاك، سنگ، آجر فرش، سيمان و يا مانند آن باشد.
صافي: بنا براحتياط با راه رفتن مفروش به آجر يا چوب يا گچ يا قير پاك نمي شود
شبیری زنجانی : اين مورد را در رساله خود نياورده اند.
7- وحید خراسانی : يا گذاشتن پا بر زمين نجس.
8- نه اينكه از خارج نجاست به آنها برسد.
امام خمینی : واگر به واسطه غير راه رفتن نجس شده باشد پاك شدنش بواسطه راه رفتن اشكال دارد
اراكي: و اگر به واسطه غير راه رفتن نجس شده باشد بنا براحتياط واجب بواسطه راه رفتن پاك نمي شود.
گلپايگاني، صافي: در نجاستي كه ازخارج به پا يا ته كفش برسد، به احيتاط لازم در تطهير آن به راه رفتن روي زمين اكتفا نكند.
بهجت: و اگر بواسطه غير راه رفتن نجس شده باشد، بنا برأظهر بواسطه راه رفتن پاك نمي شود.
فاضل لنکرانی : و اگر به غير راه رفتن نجس شده باشد پاك شدن آن با راه رفتن محل اشكال است.
سيستاني: بنا براحتياط لازم، نجاست از ناحيه زمين حاصل شده باشد.
مظاهري: فرقي نيست كه ته پا يا كفش، بواسطه راه رفتن نجس شده باشد يا غير آن.
شبیری زنجانی : اين مورد را در رساله خود نياورده اند.