1- شبیری زنجانی : و غير ظرف؛ مانند دست انسان كه حكم ظرف دارد.
2- اراكي: بايد ابتدا با خاكي كه مقداري آب بر آن ريخته شده خاكمال كرد.
خوئي، تبريزي: بايد اول با خاك با ريختن مقداري آ ب پاك خاك مالي كرد و بنا براحتياط خاك بايد پاك باشد سپس آب بريزند كه خاك او زائل شود.
بهجت: أظهر اين است كه اول با خاك، خاك مالي شود.
فاضل لنکرانی : و مي توان خاك را با آب مخلوط كرد به نحوي كه عرفا از خاك بودن خارج نشود، آنگاه ظرف را خاك مالي نمود.
شبیری زنجانی : بايد اول با خاك، خاك مالي كرده و بنا بر احتياط، خاك بايد پاك باشد.
سيستاني، وحید خراسانی : سپس آن خاك را زائل نموده (وحید خراسانی : و بعد با خاك مخلوط به آب بمالند، و جمع بين اين دو بنا براحتياط واجب است ، و بعد آب بريزند كه خاك او زائل شود).
مکارم شیرازی : اول بايد آن را با خاك پاك كه مخلوط با كمي آب باشد خاك مال كرد.
3- امام خمینی : بنا براحتياط واجب.
گلپايگاني، اراكي، خوئي، تبريزي، بهجت، مکارم شیرازی ، سبحاني، مظاهري: با آب قليل دو مرتبه و در كر يا جاري يك مرتبه.(بهجت: و أحوط آن است كه قبل از همه اينها با خاك تنها خاك مالي شود)
فاضل لنکرانی : با آب قليل دو مرتبه و احتياط واجب اين است كه اگر با آب كر و يا جاري شسته مي شود باز دو مرتبه باشد ولي با آب باران يك مرتبه كافي است.
شبیری زنجانی : دو مرتبه با آب قليل بشويند و در آب كر و جاري نيز بعد از خاك مالي، بنا براحتياط دو مرتبه شستن لازم است و غير ظرف - مانند دست انسان - كه سگ ليسيده يا از آن چيز روان خورده، حكم ظرف دارد .
وحید خراسانی : در كر يا جاري يك مرتبه و يا با آب قليل - بنا براحتياط واجب - دو مرتبه بشويند.
صافي: با آب قليل دو مرتبه و با كر و جاري نيز احتياطا دو مرتبه.