انهار
انهار
مطالب خواندنی

غائب شدن مسلمان

بزرگ نمایی کوچک نمایی


1-  سيستاني: احتمال عقلائي دهد.

2- امام خمینی ، سبحاني: يا احتمال دهد كه آن چيز مثلا در آب جاري افتاده .(سبحاني: به شرط اينكه از چيزهايي باشد كه طهارت در آن شرط است مانند لباسي كه در آن نماز مي خواند و يا ظرفي كه در آن غدا مي خورد).

فاضل لنکرانی : احتمال اينكه بدن، لباس، و وسائل را تطهير كرده، وجود داشته باشد.

مکارم شیرازی : بشرط اينكه از چيزهايي باشد كه طهارت در آن شرط است، مانند لباسي كه با آن نماز مي خواند و يا غذا و ظروف غذا.

خوئي، اراكي، گلپايگاني، تبريزي، شبیری زنجانی ، صافي: پس اگر يقين دارد آب نكشيده، نبايد آن چيز را پاك بداند و نيز اگر نجس و پاك در نظر آن مسلمان فرق نداشته باشد، پاك دانستن آن چيز محل اشكال است.

3-  وحید خراسانی : بنا براحتياط واجب

4- خوئي، اراكي، گلپايگاني، تبريزي، شبیری زنجانی ، وحید خراسانی ، صافي: پس اگر مثلا لباسش (با رطوبت به بدن كافر برسد، يا نه عرق جنب از حرام آلوده شود) ولي آنرانجس نداند بعد از غايب شدنش نمي شود آن لباس را پاك دانست .

5- فاضل لنکرانی : بداند لباس، بدن يا وسائل او نجس شده.

 وحید خراسانی : بنا براحتياط واجب و غير مبالي به طهارت و نجاست نباشد .

6-  وحید خراسانی : بنا براحيتاط واجب

7- خوئي، اراكي، گلپايگاني، تبريزي، شبیری زنجانی ، وحید خراسانی ، صافي: مثلا ببيند با آن لباس نماز مي خواند .(وحید خراسانی : يا در آن ظرف غذا مي خورد).

8- خوئي، تبريزي، وحید خراسانی : احتمال دهد بداند (وحید خراسانی : بنا براحيتاط واجب).

9- خوئي، اراكي، گلپايگاني، تبريزي، شبیری زنجانی ، وحید خراسانی  ، صافي: پس اگر مثلا نداند كه بايد لباس نماز گزار پاك باشد و با لباسي كه نجس شده نماز بخواند، نمي شود آن لباس را پاك دانست.

 فاضل لنکرانی : استفاده از آن وسائل مشروط به طهارت باشد.

10- اراكي، گلپايگاني، شبیری زنجانی ، وحید خراسانی ، صافي: بنا براحيتاط واجب بالغ باشد.

تبريزي: بالغ يا طفلي باشد كه بتواند طهارت و نجاست را تشخيص دهد.

11- مکارم شیرازی : و او هم بفهمد كه نجس شده

12-  فاضل لنکرانی : اگر بدن لباس يا وسائل شخصي فرد مسلماني نجس شود و او از ما جدا شود بعد از اينكه مجددا او را ديديم لباس، بدن و وسائل او با شرائط زير محكوم به طهارت است.

شبیری زنجانی : فقهاء عظام غايب شدن مسلمان را با شرايطي از مطهرات دانسته اند ولي بنا براحيتاط واجب غائب شدن مسلمان از راههاي ثابت شدن طهارت نيست، مگر موجب اطمينان شخصي  يا نوعي شود.

 مظاهري: اين مورد و توضيحات ذيل آن را در رساله خود نياورده اند.


  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -