انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

آیت الله العظمی مظاهری (مدظله)

بزرگ نمایی کوچک نمایی

حدود اسلامي و چند سؤال اساسي

سؤال: خواهشمند است‌ ديدگاه‌ شرع‌ مقدّس‌ اسلام‌ را در موارد ذيل‌ بيان‌ فرماييد:

أ) اجراي‌ حدود اسلامي‌ محدود به‌ زمان‌ معصوم‌ است‌ يا در زمان‌ غيبت‌ نيز قابل‌ اجراست‌؟

ب‌) در صورتي‌ كه‌ حدود اسلامي‌ در زمان‌ غيبت‌ امام‌ معصوم‌ قابل‌ اجراست‌، آيا در ملا عام‌ اجرا شدن‌ حدود نيز ضروري‌ حكم‌ است‌؟ يا در مواردي‌ قابل‌ اغماض‌ است‌؟

ج‌) آيا مجازات‌ اسلامي‌ قابل‌ جايگزين‌ است‌ و حاكم‌ شرع‌ مي‌تواند به‌ جاي‌ قطع‌ يد سارق‌ يا اجراي‌ حكم‌ سنگسار، روش‌هاي‌ ديگري‌ جايگزين‌ كند؟

د) اگر به‌ فرض‌ عدّه‌اي‌ در زمان‌ حاضر، اجراي‌ حدود را مغاير با قوانين‌ بين‌ المللي‌ بدانند يا با توجّه‌ به‌ فضاي‌ تبليغاتي‌، آن‌ را وهن‌ دين‌ مبين‌ تشخيص‌ دهند، آيا در چنين‌ مواردي‌ مي‌توان‌ از مجازات‌ جايگزين‌ بهره‌ گرفت‌؟

پاسخ:الف) اجراي‌ حدود الهي‌ در زمان‌ غيبت‌، با اذن‌ حاكم‌ اسلامي‌ و حكومت‌ اسلامي‌، قابل‌ اجراست‌.

ب‌) اگر حكومت‌ اسلامي‌ مصلحت‌ نداند، مي‌تواند در خفاء اجراء كند.

ج‌) اگر اجراي‌ حد، صلاح‌ نظام‌ اسلامي‌ نباشد، حكومت‌ اسلامي‌ مي‌تواند روش‌هاي‌ ديگري‌ را اعمال‌ كند.

د) تشخيص‌ آن‌ مربوط‌ به‌ حكومت‌ اسلامي‌ است‌.

کشيدن چادر از سر زن مسلمان

سؤال: اگر فرد نامحرمي‌ چادر از سر زن‌ مسلماني‌ بكشد و او را بي‌حجاب‌ نمايد، حكمش‌ چيست‌؟

پاسخ: اگر در انظار باشد بايد تعزير شود و نحوه تعزير مربوط‌ به‌ قاضي‌ محترم‌ پرونده‌ است‌ بلكه‌ اگر در انظار عمومي‌ نباشد، چون‌ كسي‌ كه‌ چادر را كشيده‌ است‌ نامحرم‌ بوده‌ بايد تعزير شود گرچه‌ بدن‌ آن‌ زن‌ نمايان‌ نشود، مگر اين‌ كه‌ رضايت‌ او فراهم‌ شود.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -