انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

اموری که باید برای آن وضو گرفت

بزرگ نمایی کوچک نمایی
استفتائات وضو  ( آیت الله العظمی مکارم مدظله )
اموری که باید برای آن وضو گرفت
استفاده از گردنبندهایی با اسامی ائمه (علیه السلام)
سؤال1: بعضى از جوانان پلاکهایى به گردن مى اندازند که جمله «یا اَبا عبدالله» و مانند آن، روى آن نوشته شده است. آیا این کار، درست است؟
پاسخ: این کار اشکالى ندارد، ولى در هنگامى که وضو ندارند باید نامهاى خدا و اسامى معصومین(علیهم السلام)، بنابر احتیاط واجب، با بدن آنها تماس پیدا نکند.
 لمس قرآن توسط نابینایان
سؤال2:آیا بر افراد نابینا نیز لازم است که هرگاه بر روى آیات قرآن دست مى کشند وضو داشته باشند، یا نیازى نیست؟
پاسخ: آنها نیز باید وضو داشته باشند.
لمس سهوی اسم جلاله توسط نابینایان
سؤال3: فردى نابینا هستم. اگر بدون توجّه دستم را روى اسم جلاله خداوند که در جایى نوشته شده بکشم، مرتکب گناهى شده ام؟
پاسخ: در صورت عدم اطّلاع بر وجود اسم جلاله، مرتکب خلافى نشده اید.
لمس قران توسط بیمارانی که کیسه ادرار به همراه دارند
سؤال4: فردى قطع نخاع هستم. و به دلیل آن که بول و غائط بى اختیار از من خارج مى شود از کیسه ادرار استفاده مى کنم (سند و کاندوم) به همین جهت دائماً ادرار من جریان دارد، و داخل کیسه مى ریزد. به چه شکلى مى توانم قرآن بخوانم، و دست به آیات قرآن بزنم؟
پاسخ: شما مى توانید وضو بگیرید و مشغول قرائت قرآن شوید. و مادام که فاصله زیادى نشده، مى توانید خطّ قرآن را لمس کنید.
 ورق زدن قرآن بدون وضو توسط قطع نخاعی ها
سؤال5: فردى قطع نخاع از گردن هستم. به هنگام تلاوت قرآن و موقع ورق زدن، ناچارم از لب و دهان کمک مى گیرم، و کمک گرفتن از دیگرى برایم مشکل است، وضو گرفتن نیز برایم مشقّت دارد. آیا مى توانم بدون وضو این کار را انجام دهم؟
پاسخ: اگر واقعاً وضو براى شما مشقّت دارد، این کار براى شما مانعى ندارد.
لزوم طهارت هنگام لمس قرآن با خط بریل
سؤال6: نابینایان براى خواندن از خط برجسته اى به نام «بریل» که با لمس انگشتان خوانده مى شود، استمداد مى گیرند. مى دانیم که این خط از نقاط ششگانه تشکیل شده است. با توجّه به مطلب فوق، آیا بر نابینایان لازم است در موقع فراگیرى قرائت قرآن، و در وقت لمس اسامى مقدّسه که با خط برجسته نوشته شده، وضو داشته باشند؟
پاسخ: آرى باید وضو داشته باشند، یا از دستکش هاى پلاستیکى نازک استفاده کنند.  
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -