انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

آیت الله العظمی جوادی آملی (مدظله)

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال‏١ ـ مظلمه چگونه محاسبه مي‌شود؟ مثلاً بنده چند سال پيش، پنج هزار تومان به شخصي ‏بدهكار بودم، ولي ديگر او را نديدم. آيا براي ردّ مظلمه، همان مبلغ كافي است؟

پاسخ: بايد تفاوت قدرت خريد و مقدار تورّم لحاظ شود؛ سپس مجموع آن تأديه گردد.

سؤال 2. گروهي‌ با هدف رفع مشكلات اهالي‌ محله و نيازمندان، اقدام به تأسيس صندوق خيريه كرده‌اند. الف) آيا مي‌‌توان مبالغ جمع‌آوري‌ شده را براي‌ انجام فعاليت‌هاي‌ اقتصادي‌ و با هدف كمك هر چه بيشتر به مستمندان، سرمايه‌گذاري‌ كرد؟ ب) آيا مي‌‌توان وجوه جمع‌آوري‌ شده را به صورت قرض‌الحسنه، به نيازمندان پرداخت؟ ج) آيا مي‌‌توان به مدت يكسال يا بيشتر، مبالغ را كنار گذاشت و آنگاه اقدام به توزيع آن كرد؟ د) توصيه حضرت‌عالي‌ براي‌ مصرف بهينه اين پول‌‌ها چيست؟ ه ـ) آيا مي‌‌توان وجوه جمع‌آوري‌ شده را در مراسم بزرگداشت ائمه اطهار(عليهم السّلام) صرف كرد؟ و) در پايان از حضرت‌عالي‌ تقاضا مي‌‌كنيم، نصيحت و توصيه‌اي‌ پدرانه به فرزندان خود بنماييد.

پاسخ:: الف) با آگاهي‌ صاحبان سرمايه و رضايت آنان و انطباق با عقود مشروع، جايز است.

پاسخ:  ب) برابر اساسنامه‌اي‌ كه با امضاي‌ صاحبان سرمايه باشد، جايز است.

پاسخ: ج) با توافق صاحبان سهام جايز است، ولي‌ بعد از گذشت سال، اگر خمس آن اموال قبلاً پرداخت نشد، اول بايد خمس آن‌ها داده شود؛ آنگاه اقدام به مصرف شود.

پاسخ:  د) توليد و ايجاد شغل صادق؛ نه كسب كاذب.

پاسخ:  هـ) صرف اموال در تعظيم شعاير با رضايت صاحبان سهام، بي‌‌اشكال است.

پاسخ:  و) تلاش در توليد كالاي‌ سودمند و قناعت در مصرف. از حضرت ختمي‌‌مرتبت(صلّي‌ الله عليه و آله و سلّم) چنين دعايي‌ نقل شده است: «اللّهمّ انّا نسئلك نفساً مطمئنّةً تؤمن بلقائك و ترضي‌ بقضائك و تقنع بعطائك». اميد است با اين نيايش، مشمول رحمت خاصّ الهي‌ قرار گيريم.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -