انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

آیت الله العظمی نوری همدانی (مدظله)

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال: كسي كه مي دانسته خوردن طحال حيوانات حلال گوشت حرام است واكنون فهميده آيا بر گذشته او گناهى است يا كفاره اى تعلق مى گيرد؟

پاسخ: كفاره ندارد ولى بايد توبه كرد و تصميم به ترك گرفت.

سؤال: خوردن بعضى از مواد، ميوه ها و غذها براى برخى از بيماان ضرر دارد، مصرف آنها چه حكمى دارد؟

پاسخ: خوردن چيزى كه ضرر دارد حرام است.

سؤال: در صورتى كه علاج بيمارى موقوف بر استفاده از گوشت حرام و چيز نجس باشد، آيا جايز ست شخص چنين كند؟

پاسخ: در صورتى كه علاج منحصر به آن باشد جائز است.

سؤال: خوردن ماهى حرام (ازون برون) چه حكمى دارد؟

پاسخ: هر ماهى كه فلس (پولك) دارد حلال است، ماهى ازون برون نيز اگر از نظر متخصصين داراى فلس است حلال است.

سؤال: در مسئله 2628 رساله توضيح المسال حضرتعالى امده است: «خوردن چيزى كه براى انسان ضرر دارد حرام است،...» حال آيا در حرمت استعمال و خوردن چيز مضر، علم به ضر لازم است و يا اين كه گمان و يا احتمال كافى است؟

پاسخ: ظن به ضرر در حرمت كفايت مى كند، بلكه احتمال ضرر نيز در صورتى كه احتمال نزد عقلا مورد اعتنا باشد در حرمت كفايت مى كند.

سؤال: حيوان حلال گوشت مانند ماهى كه خون جهنده ندارد، اگر به خودى خود يعنى بدون صيد كردن بميرد نجس است يا پاك؟

پاسخ: پاك است ولى حرام است.

سؤال: اگر از شكم حيوان زنده بچه مرده بيرون آيد يا آن را بيرون بياورند خوردن گوشتش چه صورتى دارد؟

پاسخ: حرام است.

سؤال: خواهشمند است نظر مبارك را در مورد حليت يا حرمت گوشت و تخم شتر مرغ اعلام فرماييد؟

پاسخ: گوشت شتر مرغ و همچنين تخم آن حلال است.

سؤال: حيوان حرام گوشتى كه خون جهنده ندارد مانند مار كه با سر بريدن حلال نمى شود آيا پاك است؟

پاسخ: مرده آن پاك است، چه خودش بميرد چه سرش را ببرند.

سؤال: خوردن ملخى كه بال در نياورده و نمى تواند پرواز كند چه صورتى دارد؟

پاسخ: خوردن آن حرام است.

سؤال:  اگر ماهى زنده را بريان كنند يا در بيرون آب پيش از جان دادن بكشند خوردنش چه صورتى دارد؟

پاسخ: خوردن آن اشكال ندارد.

سؤال:  تخم پرندگان حلال گوشت كه نجاستخوار شده اند پاك است يا نجس؟ خوردن آن چه حكمى دارد؟

پاسخ: تخم چنين پرندگانى حرام است ولى نجس نمى باشد.

سؤال: خوردن شير زن توسط شوهر خود چه حكمى دارد؟

پاسخ: خوردن آن جايز نيست.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -