انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

خارج شدن از مكه

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال: خدمه كاروانها كه پس از انجام عمره تمتّع براي ديدن چادرها و كارهاي ديگر بايد به عرفات و مني بروند و برگردند، وظيفه آنان چيست؟

پاسخ: بنابراحتياط واجب نمي‎توانند از مكّه خارج بشوند مگر در مورد ضرورت، و در اين صورت بايد براي حج محرم شوند و بيرون بروند. بلي اگر احرام براي آنان حَرَجي باشد، و رفتن به عرفات و مني براي آنان ضرورت دارد مي‎توانند بدون احرام به آن‎جا بروند.

سؤال: آيا لازم است خدمه كاروان‎هاي حج در صورتي كه عمره مفرده بجا آورده‎اند براي خروج و ورود به مكّه محرم شوند؟

پاسخ: در فرض سوال، براي خروج از مكّه احرام لازم نيست، و براي ورود به مكّه نيز اگر قصد انجام حج ندارد، و سي روز از احرام قبل نگذشته است، احرام لازم نيست.

سؤال: بعضي از حجاج منزلشان از مكّه خارج است، بعد از عمره تمتّع و قبل از احرام به حج تمتّع، خارج شدن آنان از مكّه چه حكمي دارد؟

پاسخ: خروج از مكّه بعد از عمره تمتّع جايز نيست علي الاحوط، مگر در مورد ضرورت كه در اين صورت هم بايد محرم شوند به احرام حج، و خارج شوند، و اگر با احرام بودن براي شخص حرجي باشد، بدون احرام نيز مي‎تواند خارج شود.

سؤال: كسي كه وسائلش در جحفه مانده است ، آيا مي‎تواند براي آوردن وسائل خود از احرام خارج گردد، در حالي كه براي عمره تمتّع محرم شده، و وارد حرم گرديده است؟

پاسخ: مي‎تواند قبل از خروج از احرام عمره، برود و وسائل خود را بياورد، و اگر اعمال عمره تمتّع را انجام داده و مُحل شده است، نمي‎تواند از مكّه خارج شود، مگر در حال ضرورت، محرماً به احرام حج علي الاحوط.

سؤال: جماعتي از راه طائف عازم مكّه بودند، قبل از رسيدن به قَرن المنازل آنان را از راه وادي عقيق فرستادند، و از راه قرن المنازل منع كردند، و لذا در وادي عقيق محرم شدند. احرام آنان چه صورت دارد؟

پاسخ: صحيح است.

سؤال: بعضي از مديران كاروان حج، يا بعض كارمنداني كه سالهاي زياد به حج مشرف مي‎شوند، و حج واجب خود را انجام داده‎اند، در بعضي از سالها اگر چه در اشهر حج باشد فقط يك عمره مفرده بجا مي‎آورند و مُحل مي‎شوند، و به منظور سهولت رسيدگي به حجاج براي رفتن به عرفات هم محرم نمي‎شوند، آيا اشكالي دارد يا خير؟

پاسخ: در فرض سوال، كه واجبي در ذمّه آنها نيست، بعد از بجا آوردن عمره مفرده جايز است از مكّه خارج گردند، و تا يك ماه بعد جايز است بدون احرام داخل مكّه شوند.

سؤال: آيا بعد از انجام اعمال مني و قبل از انجام اعمال مكّه مي‎توان از مكّه خارج شد يا خير؟

پاسخ: مانع ندارد.

سؤال: با توجه به عدم جواز خروج از مكه بعد از عمره تمتّع گاهي خروج قهري است مثلاً منزلي كه براي حجاج گرفته‎اند از مكه بلكه از حرم خارج و يا اينكه راننده از طريق خارج مكه مسافر را به مقصد مي‎رساند مثلاً او را از طريق مني و مشعر به مكه مي‎برد ـ با توجه يا بي‎توجّه ـ تكليف چيست و اگر اين خروج بعد از خروج از احرام باشد احرام مجدّد لازم است يا نه؟

پاسخ: در فرض سوال، عمره و حجش صحيح است لكن در صورت توجه نبايد خارج شود و اگر مضطر به خروج باشد و محرم شدن براي حج برايش حرجي است با توجه هم مي‎تواند خارج شود و در اين صورت اگر از عمره اولي سي روز گذشته باشد بايد در صورت ممكن به ميقات برود والا به هر مقداري كه ممكن است به طرف ميقات برود و اگر آن هم ميسّر نيست از ادني الحلّ براي عمره تمتّع محرم شود و عمره اولي مفرده مي‎شود و اگر فاصله كمتر از سي روز باشد و در غير آن ماهي كه عمره اوّلي را بجا آورده وارد شود به احتياط واجب در ميقات محرم به احرام عمره تمتّع شود و بعد از انجام اعمال عمره تمتّع محرم به احرام حج تمتّع بشود و كسي كه بعد از عمره تمتّع بدون احرام از مكه خارج شده و پس از گذشت يك ماه و يا بيشتر عصياناً و يا جهلاً يا نسياناً بدون احرام وارد مكه شده همان عمره اوّلي كه انجام داده عمره تمتّع محسوب است و كافي است.

سؤال: اگر زني براي عمره مفرده به مكه رفته است و محرم شده است ولي حائض است هنوز نتوانسته اعمال را انجام بدهد آيا مي‎تواند با حالت احرام قبل از اعمال خارج از مكه برود مثلاً برود جدّه؟

پاسخ: در فرض سوال، خروج او از مكه مانع ندارد ولي بايد براي اتمام اعمال به مكه برگردد.

سؤال: محل توزيع گوشت در مكه مكرمه، حدود يك كيلومتر بعد از مسجد تنعيم قرار دارد، با توجه به اينكه عوامل خدماتي مجبورند براي گرفتن سهميه كاروان به آن محل تردد كنند، آيا به عمره تمتّع آنها يا حج واجب خودشان اشكالي وارد مي‎شود؟ به علاوه حكم مسأله در خصوص كساني كه حج مستحبي يا نيابتي بجا مي‎آورند چگونه است؟

پاسخ: در مورد سوال، چنانچه محلّ مذكور از توابع مكه مكرمه محسوب باشد تردد اشكال ندارد و اگر از توابع محسوب نشود بايد محرماً به احرام حج، خارج شود ولي اگر خروج با احرام حرجي باشد مي‎تواند بدون احرام برود و در هر حال ضرري به عمره يا حج نمي‎زند و در اين احكام تفاوتي بين اقسام حج (مستحبي يا نيابتي يا غير اينها) نيست بلي اگر با اجير در حج شرط كرده باشند كه بعد از عمره و قبل از حج از مكه خارج نشود و يا اينكه نفس استيجار ولو با قرائن انصراف به آن داشته باشد و اجير خارج شده باشد بايد رضايت اجير كننده را نسبت به اجرت حاصل نمايد.

سؤال: آيا در فاصله بين اتمام عمره تمتّع واحرام حج تمتّع مي‎توان از شهر مكّه خارج شد و در صورتي كه عمداً يا جهلاً يا سهواً از مكّه خارج شود تكليف چيست؟

پاسخ: چنانچه از پاسخ سوالقبلي دانسته شد كسي كه عمره تمتّع انجام داده جايز نيست بدون ضرورت از مكّه خارج شود و در صورت ضرورت بايد با احرام حج خارج شود ولي اگر بدون احرام خارج شده در صورتي كه عالم به مسئله بوده معصيت كرده و بايد توبه كند و اگر جهلاً يا سهواً خارج شده گناهي نكرده ولي در تمام صور ضرري به حج او نميزند.

سؤال: كسي كه از طرف ديگري در حج نايب است، و بين عمره تمتّع و حج تمتّع از شهر مكّه بيرون رفته، آيا ضرري به نيابت او مي‎زند يا نه؟

پاسخ: مضرّ به نيابت او نيست.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -