انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

آیت الله العظمــی فاضل لنکرانی(قدس سره)

بزرگ نمایی کوچک نمایی

سؤال: آيا در نماز استيجارى بايد به ترتيب قضا شدن نماز خواند يا لازم نيست؟

پاسخ: اگر علم به ترتيب نمازهاى فوت شده داشته باشد، لازم است ترتيب رعايت شود.

سؤال: شخصى نماز و روزه پدر و مادرش كه بر او واجب بوده انجام نداده، آيا مى تواند براى غير اجير شود؟

پاسخ: مانعى ندارد، مگر اينكه اجير شدن او موجب تأخير بيش از حد نماز و روزه والدين او بشود، كه در اين صورت نماز و روزه والدين را مقدم بدارد.

سؤال: شخصى روزه و نماز قضايى از خودش دارد، آيا مى تواند براى غير اجير شود و نماز و روزه استيجارى بگيرد؟

پاسخ: نماز مانعى ندارد ولى در مورد روزه بايد زمانى را معين كند كه تا آن زمان امكان گرفتن روزه هاى واجب خود را داشته باشد.

سؤال: پدر اينجانب 75 سال عمر كرد و اهل نماز هم بود و در عين حال وصيت كرد كه ثلث مالش را هرچه از مخارج كفن و دفنش زياد آمد برايش نماز و روزه استيجارى بگيريم، اكنون كه مخارج معمولى كفن و دفن را پرداخته ايم حساب كرديم، باقى مانده ثلث بقدرى است كه مى شود 80 تا 85 سال نماز و روزه استيجارى گرفت در حالى كه مقدار نماز و روزه او برفرض كه هيچ هم نخوانده حدود 60 سال است، آيا واجب است به وصيت او عمل كنيم و همه را بابت استيجار نماز و روزه بدهيم يا بقدر 60 سال كافى است و اگر 60 سال كافى است باقى مانده را كجا و به چه صورت مصرف نماييم؟

پاسخ: اين مساله داراى وجوهى است:

1ـ اگر مقصود ميت اين بوده كه ثلث مالش مصرف خودش بشود، مازاد را به نيت خودش صرف خيرات كنيد.

2ـ اگر احتمال عقلايى داده شود كه علاوه بر نماز و روزه خودش نماز و روزه غير يا كفاره و امثال آن به عهده اش بوده بايد تمام باقيمانده را براى نماز و روزه استيجارى بدهيد.

3ـ اگر احتمال داده شود كه غرض ايشان اين بوده كه نماز و روزه هاى فوت شده او انجام شود و علت اينكه اينگونه وصيت كرده اين بوده كه خواسته مطمئن شود حتماً به مقدارى كه در ذمه دارد انجام شود و شايد به اين معنى توجه داشته كه بعضى از اجيرها به وظيفه خود عمل نمى كنند يا صحيح نمى خوانند در اين فرض نيز بايد همه مازاد را براى نماز و روزه استيجارى بدهيد.

4ـ اگر ورثه يقين دارند كه هيچكدام از موارد فوق نبوده و ميت از روى بى توجهى اينگونه وصيت كرده مازاد بر مقدار يقينى را بين خود تقسيم كنند، اگرچه احتياط در اين است كه با اجازه ورثه به نيت ميت صرف خيرات كنند.

سؤال: اينجانب نماز و روزه قضا شده زيادى دارم، كه مى دانم نمى توانم خودم تا آخر عمر، آنها را قضا كنم، آيا اجازه مى فرماييد، خودم اجير و نايب بگيريم؟

پاسخ: تا زنده هستيد، اجير گرفتن براى نماز و روزه، صحيح نيست. و بايد وصيّت كنيد تا هر مقدارى كه خود نخوانده ايد بعد از فوت شما، برايتان نايب بگيرند و قضا كنند.

سؤال: كسى كه خودش نماز قضا در ذمه دارد، آيا مى تواند براى قضاى نماز اموات اجير شود؟

پاسخ: بلى، اجير شدن براى غير در فرض سوال مانعى ندارد، ولى جايز نيست در قضاى نماز خود مسامحه كند.

سؤال: شخصى از گرفتن وضو معذور است و نماز خود را با تيمم مى خواند، آيا مى تواند اجير شود؟

پاسخ: نمى تواند، بلكه لازم است كه اجير درغسل و وضو و نماز معذور نباشد.

سؤال: آيا جايز است زن را براى قضاى نمازهاى ميت اجير كرد؟

پاسخ: اگر قرائت و مسائل نماز را كه مورد ابتلا است بداند و انجام نماز ميت با حقوق و وظايف مربوط به زناشويى منافات نداشته باشد، اشكالى ندارد.
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -