انهار
انهار
مطالب خواندنی

مسائل متفرقه

بزرگ نمایی کوچک نمایی
مسأله 1356-مسافر مي تواند در مسجد الحرام و مسجد پيغمبرصلي الله عليه و آله و سلّم و مسجد كوفه نمازش را تمام بخواند1، ولي اگر بخواهد در جايي كه اول جزء اين مساجد نبوده و بعد به اين مساجد اضافه شده نماز بخواند، احتياط مستحبّ آن است كه شكسته بخواند اگر چه اقوي، صحت تمام است2 و نيز مسافر مي تواند در حرم و رواق حضرت سيد الشهداء عليه السلام بلكه در مسجد متصل به حرم نماز را تمام بخواند3.
1- بهجت: و احتياط در اين است كه نماز را شكسته بخواند...
2- اراكي، بهجت: احتياط واجب آن است كه شكسته بخواند...
3- اراكي: مسافر مي تواند در حرم و رواق حضرت سيدالشهداء عليه السلام بلكه در تمام روضه مقدسه نماز را تمام بخواند.
بهجت: مسافر مي تواند در حرم اصلي حضرت سيدالشهداء عليه السلام نماز را تمام بخواند ولي اگر در اين چهار مكان نماز او قضا شد، بنابراحتياط واجب بطور شكسته قضا نمايد اگر چه در همان مكان باشد.
*****
خوئي، تبريزي: مسأله- مسافر مي تواند در مسجد الحرام و مسجد پيغمبر صلی الله علیه وآله و سلم  بلكه در تمام شهر مكه و مدينه و مسجد كوفه نمازش را تمام بخواند و نيز مسافر مي تواند در حرم حضرت سيدالشهداء عليه السلام نماز را تمام بخواند اگر چه دورتر از اطراف ضريح مقدس نماز بخواند.
گلپايگاني، صافي، نوري: مسأله- مسافر مي تواند در مسجد الحرام و مسجد پيغمبر اكرم صلي الله عليه و آله و سلّم بلكه در شهر مكه و مدينه (نوري: در تمام شهر مكه و مدينه) و مسجد كوفه نماز را تمام بخواند. ولي اگر بخواهد در جايي كه اول جزء مسجد كوفه نبوده و بعد به اين مسجد اضافه شده نماز بخواند، احتياط واجب آن است كه شكسته بخواند و نيز مسافر مي تواند در حائر حضرت سيدالشهداء نماز را تمام بخواند ولي احتياط واجب آن است كه اگر دورتر از اطراف ضريح مقدس نماز بخواند، شكسته بجا آورد.
سيستاني: مسأله – مسافر مي تواند در تمام شهر مكه و مدينه و كوفه و در حرم حضرت سيد الشهداء عليه السلام تا مقدار 5/11 متر تقريباً از اطراف قبر مقدس نمازش را تمام بخواند.
فاضل: مسأله- مسافر مخير است در شهر مكه و شهر مدينه و مسجد كوفه نمازش را تمام بخواند و يا شكسته. و در اين سه مكان ، فرقي بين بناء اصلي و اوليه و آنچه بعد اضافه شده نمي باشد و نيز مسافر مي تواند در حرم و رواق حضرت سيدالشهداء عليه السلام، بلكه در مسجد متصل به حرم، نماز را تمام يا شكسته بخواند.
زنجاني: مسأله- در شهرهاي مكه و مدينه و نجف (يا كوفه) و كربلا، تأكيد بسيار شده كه قصد اقامه ده روز كرده و نماز را تمام بخوانند، ولي تا قصد اقامه نكرده، ظاهراً مانند ساير شهرها بايد نماز را شكسته بخواند.
وحید: مسأله- مسافر در شهر مکّه قدیم – که از عقبه مدنیّین است تا ذی طُوی- و مدینه زمان حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلم و شهر کوفه و حرم حضرت سیدالشهدا علیه السلام، مخیر است نماز را شکسته یا تمام بخواند ، و تمام افضل است هر چند احوط آن است که در خارج از مسجد الحرام و مسجدالنبی صلی الله علیه وآله حتی ملحقات ان دو مسجد، بعد از زمان ائمه علیهم السلام و خارج مسجد کوفه ، و دورتر از اطراف ضریح مقدس، نماز را تمام بخواند.
مكارم: مسأله- در چهار محلّ مسافر مخير است نماز را تمام يا شكسته بخواند:
«شهر مکه » «شهر مدینه»(در این دو شهر تفاوتی بین شهر قدیم و جدید نیست)
«مسجد كوفه» و «حرم سيّد الشهداء عليه السلام».و منظورازحرم قسمت زیر گنبد ورواقها هست البته أفضل در اين موارد، نمازتمام است
سبحانی: مسأله- مسافر می تواند در مسجدالحرام و مسجد پیغمبر صلی الله علیه وآله وسلم و مسجد کوفه نمازش را تمام بخواند. و تمام افضل و شکسته احوط است. ولی اگر بخواهد در جایی که اول جزء این مساجد نبوده و بعد از زمان ائمه علیه السلام به این مساجد اضافه شده نماز بخواند بهتر است شکسته بخواند. و نیز مسافر می تواند در حرم حضرت سیدالشهداء علیه السلام در شعاع 25 ذراع (تقریبا 11 متر) از ضریح مقدس نماز را تمام بخواند.
مظاهری: مسأله- مسافر می تواند در تمام شهر مکه و شهر مدینه و شهر کربلا و شهر کوفه نماز را تمام بخواند و جایی که اول جزء این شهر نبوده و بعد افزوده شده است یا در آینده می شود نیز همین حکم را دارد.
مسأله 1357-كسي كه مي داند مسافر است و بايد نماز را شكسته بخواند1، اگر در غير چهار مكاني كه در مسأله پيش گفته شد عمداً تمام بخواند ، نمازش باطل است2 و نيز اگر فراموش كند كه نماز مسافر شكسته است و تمام بخواند3 بايد نماز را دوباره بخواند و اگر بعد از وقت يادش بيايد ، بنابربر احتياط واجب، بايد قضا نمايد4.
1- مكارم: اگر عمداً تمام بخواند باطل است، همچنين اگر فراموش كند كه نماز مسافر شكسته است و تمام بخواند بايد اعاده كند و نيز اگر حكم مسافر را مي دانست اما توجه نداشت كه در حال سفر است ونمازش را تمام بخواند، اما اگر اصلا‌ً اين حكم را نمي دانست كه وظيفه مسافر نماز شكسته است وهنوز اين مسأله را نشنيده بود اگر بجاي نماز شكسته نماز را تمام بخواند نمازش صحيح است.
زنجاني: اگر عمداً تمام بخواند، نمازش باطل است و همچنين است حكم كسي كه فراموش كند كه نماز مسافر شكسته است و تمام بخواند.
مظاهری: اگر فراموش کند و تمام بخواند باید اعاده کند ولی اگر وقت گذشته قضا ندارد.
2- بهجت، سبحانی: [پايان مسأله]
گلپايگاني، صافي: و همچنين است اگر فراموش كند كه نماز مسافر شكسته است و تمام بخواند و دروقت يادش بيايد ولي اگر بعد از وقت يادش بيايد قضا ندارد.
خوئي، سيستاني، تبريزي: و همچنين است اگر فراموش كند كه نماز مسافر شكسته است و تمام بخواند، ولي در صورت فراموشی اگر بعد از وقت يادش بيايد قضا لازم نيست.
وحید: واگر فراموش کند که نماز مسافر شکسته است و تمام بخواند چنانچه در وقت یادش بیاید باید اعاده کند و اگر بعد از وقت یادش بیاید قضا بر او نیست.
3- فاضل، نوري: (فاضل: بنابراحتياط واجب بايد) اگر وقت هم گذشته قضا نمايد.
4- اراكي: اگر بعد از وقت يادش بيايد، قضا ندارد.
مسأله 1358-كسي كه مي داند مسافر است و بايد نماز را شكسته بخواند1، اگر فراموش كند2 و بدون توجه 3 و به طور عادت تمام بخواند نمازش باطل است4 و نيز اگر حكم مسافر و سفر خود را فراموش كرده باشد در صورتي كه وقت داشته باشد ، نمازش را دوباره بخواند5، بلكه اگر وقت هم گذشته باشد بنابراحتياط واجب بايد قضا نمايد.
اين مسأله در رساله آيات عظام: بهجت و مظاهری نيست
1- خوئي، تبريزي: اگر سهواً تمام بخواند (خوئي: و در اثناء وقت ملتفت شود) نمازش باطل است. [پايان مسأله]
گلپايگاني، صافي:  اگر غفلت کند و تمام بخواند چنانچه در وقت یادش بیاید نمازش باطل است وباید شکسته بخواند اگر در خارج وقت یادش بیاید  قضا ندارد
وحید: اگر سهوا تمام بخواند چنانچه در اثناء وقت ملتفت شود نمازش باطل است و اگر بعداز وقت ملتفت شود قضا بر او نیست.[پایان مسأله]
سیستانی: اگر سهواً تمام بخواند، چنانچه در اثناء وقت ملتفت شود باید نماز را اعاده کند و اگر پس از گذشت وقت ملتفت شود باید بنابراحتیاط قضا نماید.
زنجانی: اگر در عدد رکعات اشتباه کند و به جای دو رکعت چهاررکعت بخواند نمازش باطل است.[پایان مسأله]
2- سبحانی: بلکه غفلت کند...
3- فاضل، نوري: اگر بدون توجه...
 4- اراكي: .[پایان مسأله]
سبحانی: [و] در داخل وقت باید اعاده و در خارج از وقت احتیاطا قضا نماید.
5- نوری: و اگر وقت گذشته باشد قضا نماید.
مکارم: رجوع کنید به ذیل مسأله 1357.
مسأله 1359-مسافري كه نمي داند1 بايد نماز را شكسته بخواند اگر تمام بخواند2 نمازش صحيح است.
1- زنجانی: اصلا نمی داند...
2- بهجت: و قصد قربت در نماز داشته باشد...
مكارم: رجوع كنيد به ذيل مسأله 1357.
*****
مظاهری: مسأله- مسافری که نمی داند باید نماز را شکسته بخواند و یا می داند ولی بعضی از خصوصیات آن را نمی داند مثلا نمی داند که در سفر هشت فرسخی باید شکسته بخواند چنانچه نماز را تمام بخواند نمازش صحیح است و همچنین اگر به خیال اینکه سفر او کمتر از هشت فرسخ است نماز را تمام بخواند نمازش صحیح است.
مسأله 1360-مسافري كه مي داند بايد نماز را شكسته بخواند اگر بعضي از خصوصيات آن را نداند، مثلاً نداند كه در سفر هشت فرسخي بايد شكسته بخواند، چنانچه تمام بخواند در صورتي كه وقت باقي است بايد1 نمازرا شكسته بخواند و اگر وقت گذشته بايد شكسته قضا نمايد2.
این مسأله در رساله آیت الله سبحانی نیست.
1- بهجت: بنابرأحوط...
2- گلپايگاني، صافي: چنانچه تمام بخواند و در وقت بفهمد، نمازش باطل است واما اگر بعد از گذشت وقت بفهمد قضا ندارد.
 خوئي: چنانچه تمام بخواند و در وقت بفهمد، لازم است اعاده نمايد و چنانچه اعاده نكرد بايد قضا نمايد ولي اگر در خارج وقت بفهمد ، قضا ندارد.
وحید: چنانچه تمام بخواند و در وقت بفهمد باید اعاده کند و در صورتی که اعاده نکرد بعد از وقت باید قضا کند و اگر بعد از وقت بفهمد قضا ندارد .
سيستاني: چنانچه تمام بخواند و در وقت بفهمد، بنابراحتياط لازم بايد اعاده نمايد، و چنانچه اعاده نكرد قضا نمايد، ولي اگر در خارج وقت بفهمد، قضا ندارد.
تبريزي: چنانچه تمام بخواند نمازش باطل است ولي اگر در خارج وقت بفهمد قضا ندارد.
مكارم: چنانچه تمام بخواند احتياط آن است كه به طور شكسته اعاده كند.
مظاهری: رجوع کنید به ذیل مسأله 1359.
*****
زنجاني: مسأله- مسافري كه مي داند نماز مسافر شكسته است، اگر بعضي از خصوصيات آن را نداند، مثلاً نداند كه در سفري كه رفت و برگشت آن هشت فرسخ است بايد شكسته بخواند، چنانچه تمام بخواند نمازش باطل است.
مسأله 1361-مسافري كه مي داند بايد نماز را شكسته بخواند، اگر به گمان اين كه سفر او كمتر از هشت فرسخ است تمام بخواند1، وقتي بفهمد كه سفرش هشت فرسخ بوده2، نمازي را كه تمام خوانده بايد3 دوباره شكسته بخواند و اگر وقت هم گذشته بايد شكسته قضا نمايد4.
این مسأله در رساله آیات عظام  مکارم و سبحانی نیست.
1- وحید: در صورتی که در وقت بفهمد سفرش هشت فرسخ بوده نمازی را که تمام خوانده باید شکسته بخواند و اگر اعاده نکرد باید قضا کند. و اگر بعد از وقت بفهمد قضا بر او نیست.
2- گلپايگاني، صافي: ‍[و] هنوز وقت نماز باقي است نمازي را كه تمام خوانده بايد دوباره شكسته بخواند و اگر وقت گذشته قضا ندارد و در اين چهار مسأله كه ذكر شد اگر در خارج وقت نيز احتياطاً قضا نمايد خوب است.
3- بهجت: بنابراحتياط واجب...
4- خوئي، تبريزي، سيستاني: اگر بعد از اين كه وقت گذشته بفهمد قضا لازم نيست.
مظاهری: رجوع کنید به ذیل مسأله 1359.
*****
زنجاني: مسأله- مسافري كه مي داند نماز مسافر شكسته است، اگر به گمان اين كه مقصد معين او كمتر از هشت فرسخ است تمام بخواند، وقتي بفهمد كه مقصدش هشت فرسخ بوده، نمازي را كه تمام خوانده بايد دوباره شكسته بخواندو اگر  بعد از وقت فهمید بايد نماز را شكسته قضا كند.و همچنین است اگر اصلا نمازش را نخوانده باشد.
مسأله 1362- اگر فراموش كند كه مسافر است و نماز را تمام بخواند ، چنانچه در وقت يادش بيايد ، بايد شكسته بجا آورد1 و اگر بعد از وقت يادش بيايد، قضاي آن نماز بر او واجب نيست2.
این مسأله در رساله آیت الله مظاهری نیست
1- زنجاني: و اگر آن را بجا نياورد بايد شكسته قضا نمايد...
وحید: باید شکسته اعاده کند و اگر اعاده نکرد باید قضا کند...
2- فاضل: ولي اگربه علت نسيان حكم بوده، به احتياط واجب قضاي آن را در خارج وقت بجا آورد.
سبحانی: و اگر می داند که مسافر است ولی حکم نماز مسافر را فراموش کند احتیاط واجب آن است که در وقت و خارج آن قضا کند.
مسأله اختصاصي
بهجت: مسأله 1108- اگر از روي فراموشي نماز را شكسته بخواند با اين كه نمي دانست سفرش به اندازه مسافت شرعي هست يا نه، يا اين كه مي دانست به اندازه مسافت نيست ولي بعد معلوم شد كه به اندازه مسافت بوده، بنابرأظهر اگر نيت قربت داشته، اعاده لازم نيست.
مسأله 1363- كسي كه بايد نماز را تمام بخواند1، اگر شكسته بجا آورد در هر صورت نمازش باطل است2.
اين مسأله در رساله آيات عظام بهجت و مظاهری  نيست
1- مكارم: اگر عمداً يا از روي اشتباه يا فراموشي شكسته بخواند نمازش باطل است حتي اگر قصد اقامه ده روز كرده و نمي دانسته كه بايد در اين حال تمام بخواند و نماز خود را شكسته خوانده ، احتياط واجب آن است كه به صورت تمام اعاده كند.
2- اراكي: و همچنين كسي كه قصد ماندن ده روز در جايي داشته باشد و نمي دانسته كه بايد تمام بخواند و شكسته خوانده، بنابر احتياط واجب بايد نمازش را اعاده يا قضا نمايد.
خوئي، تبريزي: مگرمسافري كه قصد ماندن ده روز در جايي داشته باشد و به جهت ندانستن حكم مسأله، نماز را شكسته بخواند.
زنجاني: اگر شكسته بجا آورد، نمازش باطل است مگر مسافري كه قصد ماندن ده روز در جايي داشته باشد و به جهت ندانستن حكم مسأله- نماز را شكسته بخواند، ولي احتياط مستحبّ آن است كه نماز را دوباره تمام بخواند.
سيستاني: و اين حكم در مورد مسافري كه قصد ماندن ده روز در جايي داشته و به جهت نداستن حكم مسأله نماز را شكسته خوانده بر اساس احتياط وجوبي است.
وحید: ولی مسافری که قصد ماندن ده روز در جایی داشته باشد ، و به جهت ندانستن حکم مسأله نماز را شکسته بخواند احتیاط واجب آن است که نماز را تمام اعاده نماید.
مسأله 1364-اگر مشغول نماز چهار ركعتي شود و در بين نماز يادش بيايد كه مسافر است ، يا ملتفت شود كه سفر او 1 هشت فرسخ است2 چنانچه به ركوع ركعت سوم نرفته، بايد نمازرا دو ركعتي تمام كند3 و اگر به ركوع ركعت سوم رفته، نمازش باطل است4. و درصورتي كه به مقدار خواندن يك ركعت هم وقت داشه باشد، بايد نماز را شكسته بخواند5.
اين مسأله در رساله آيات عظام بهجت و مظاهری  نيست
1- گلپايگاني، صافي: تا مكاني كه منظور او بوده...
2- زنجاني: ملتفت شود كه مقصد معين او در هشت فرسخي است...
3- سيستاني: و اگر ركعت سوم را تمام كرده نمازش باطل است...
وحید: و اگر قرائت یا تسبیح زیاد کرده ، بنابراحتیاط واجب دو سجده سهو بجا آورد...
4- مكارم، سبحانی: و بايد شكسته بخواند.
سيستاني: بنابراحتياط باطل است...
زنجانی: این نماز باطل است و باید دو رکعتی دیگری بخواند...
5- فاضل: يا قضا كند.
گلپايگاني، صافي: و اما اگرقصد ملاقات شخصي را داشت و گمان مي كرد كه سر هفت فرسخي است بعد معلوم شد كه در سر هشت فرسخي است نمازش را بايد تمام بخواند ، مگر آن كه فعلاً قصد سفرهشت فرسخي نمايد.
خوئي، تبريزي، زنجاني: بايد نماز را از سر شكسته بخواند(زنجاني: و الا بايد نماز را شكسته قضا كند).
سيستاني: بايد نماز را دوباره شكسته بخواند و اگر وقت نيست نماز را شكسته قضا كند.
وحید: نماز را از سر شکسته بخواند و اگر به مقدار یک رکعت هم وقت باقی نباشد نماز را شکسته قضا نماید.
مسأله 1365-اگر مسافر بعضي از خصوصيات نماز مسافر را نداند مثلاً نداند كه اگر چهار فرسخ برود و همان روز يا شب آن برگردد1، بايد شكسته بخواند چنانچه به نيت نماز چهار ركعتي مشغول نماز شود و پيش از ركوع  رکعت سوم مسأله را بفهمد بايد نماز را دو ركعتي تمام كند 2 و اگر در ركوع3 ملتفت شود نمازش باطل است 4 و در صورتي كه به مقدار يك ركعت از وقت هم مانده باشد بايد نماز را شكسته بخواند5.
اين مسأله در رساله آيات عظام: بهجت ،مكارم و مظاهری نيست
1- خوئي، تبريزي، سيستاني، وحید: مثلاً نداند كه اگر چهار فرسخ برود و چهار فرسخ برگردد...
زنجاني: مثلاً نداند كه اگر رفتن و برگشتن بر روي هم هشت فرسخ باشد...
2- تبريزي: و چنانچه بعد از قيام به ركعت سوم و قبل از ركوع بفهمد بنابراحتياط نماز را دوباره اعاده كند...
وحید: و اگر قرائت یا تسبیح زیاد کرده بنابراحتیاط واجب دو سجده سهو بجا آورد...
3- زنجاني: يا بعد از آن...
گلپايگاني، صافي: در ركوع ركعت سوم...
4- سيستاني: بنابراحتياط...
زنجاني: متوجه شود نمازش باطل است...
5- فاضل: يا قضا كند.
زنجاني: و الا بايد نماز را شكسته قضا كند.
خوئي، تبريزي، سيستاني: بايد نماز را از سر شكسته بخواند.
وحید: و اگر به مقدار یک رکعت هم باقی نباشد نماز را شکسته قضا نماید.
مسأله 1366-مسافري كه بايد نماز را تمام بخواند اگر بواسطه ندانستن مسأله به نيت نماز دو ركعتي مشغول نماز شود و در بين نماز مسأله را بفهمد، بايد نماز را چهار ركعتي تمام كند1 و احتياط مستحبّ آن است كه بعد از تمام شدن نماز دوباره آن نماز را چهار ركعتي بخواند.
اين مسأله در رساله آيات عظام: بهجت و مظاهری نيست
1- خوئي، زنجاني، تبريزي، وحید: [پايان مسأله]
*****
مكارم: مسأله- هرگاه كسي مشغول نماز شكسته شود و در بين نماز يادش بيايد كه مسافر نيست و يا سفرش سفري نيست كه نماز در آن شكسته باشد، بايد نماز را چهار ركعتي تمام كند و نمازش صحيح است.
مسأله 1367- مسافري كه نماز نخوانده، اگر پيش از تمام شدن وقت به وطنش برسد، يا به جايي برسد كه مي خواهد ده روز در آنجا بماند، بايد1 نماز را تمام بخواند و كسي كه مسافر نيست، اگر در اول وقت نماز نخواند و مسافرت كند، در سفر بايد2 نماز را شكسته بخواند3.
1- بهجت: بنابرأصح بايد...
2- بهجت: بنابرأقوي بايد...
3- زنجاني: و احتياط مستحبّ آن است كه در صورت اول شكسته و در صورت دوم تمام نيز بخواند و رعايت اين احتياط در صورت دوم مناسبتر است.
*****
مكارم: مسأله- هرگاه كسي اول وقت مسافر بوده و نماز را نخوانده و بعد به وطن يا جايي كه قصددارد ده روز بماند وارد شود بايد نماز را تمام بخواند و به عكس، اگر كسي اول وقت در وطن يا محلّ اقامت بوده و نماز را نخوانده  مسافرت كرد، بايد نمازش را درسفر شكسته بخواند.
مسأله 1368-اگر از مسافري كه بايد نماز را شكسته بخواند نماز ظهر يا عصر يا عشا قضا شود، بايد آن را دو ركعتي قضا نمايد ، اگر چه در غير سفر1 بخواهد قضاي آن را بجا آورد. و اگر از كسي كه مسافر نيست يكي از اين سه نماز قضا شود، بايد چهار ركعتي قضا نمايد، اگر چه در سفر بخواهد آن را قضا نمايد.
1- فاضل: اگر چه در وطن...
مسأله 1369- مستحبّ است مسافر بعد از هر نمازي كه شكسته مي خواند سي مرتبه بگويد1: «سبحان الله و الحمد لله و لااله الا الله و الله اكبر» 2. و 3 در تعقيب نماز ظهر و عصر و عشا بيشتر سفارش شده است، بكله بهتر است در تعقيب اين سه نماز شصت مرتبه بگويد.
1- خوئي، گلپايگاني، صافي، تبريزي: مستحبّ است مسافربعد از هر نماز سي مرتبه بگويد:...
2- فاضل، بهجت، مظاهری: [پايان مسأله]
سيستاني: و اين ذكر گرچه در تعقيب هر نماز واجب مستحب است ولي دراين مورد بيشتر سفارش شده است، بلكه بهتر است در اين مورد شصت مرتبه بگويد.
3- اراكي: و اگر چه گفتن آن بعد از هر نماز به عنوان تعقيب مستحبّ است، ولي...
*****
مكارم: مسأله- مستحبّ است مسافر به اميد ثواب الهي بعد از هر نماز شكسته سي مرتبه «سبحان الله و الحمد لله و لا إله إلا الله و الله أكبر» بگويد.
زنجاني: مسأله- مستحبّ است مسافر در تعقيب هر يك از نمازهاي شكسته سي مرتبه بگويد: «سبحان الله و الحمد لله و لا إله إلا الله و الله أكبر» و چون اين ذكر در تعقيب تمام نمازها – براي مسافر و غير مسافر- مستحبّ است، براي مسافر درتعقيب نماز ظهر و عصر و عشا كه شكسته مي خواند، تأكيد بيشتري خواهد داشت، بلكه بهتر است شصت مرتبه بگويد.
وحید: مسأله- مستحب است نمازگزار بعد از هر نمازی سی مرتبه بگوید: «سبحان الله و الحمد لله و لا إله إلا الله و الله أكبر» و برای مسافر در تعقیب نمازهای شکسته مستحب مؤکّد است.
مسأله اختصاصي
مكارم: مسأله 1192- حكم نماز مسافر مربوط به آسان بودن و سخت بودن سفرنيست، بلكه در مسافرتهاي راحت امروز نيز با شرايطي كه گفته شد، بايد نماز را شكسته خواند.

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -