بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِمِ.
وَ اَلسَّلاَمُ عَلَى عِبَادِ اَللَّهِ
{۱۸} حُکم خونی که معلوم نیست خون بکارت است یا حیض
سؤال:
اگر خونی ببیند که نداند خون حیض است یا بکارت {بهجت: واحتمال خون دیگری مثل خون جراحت و زخم را هم ندهد} تکلیفش چیست؟
پاسخ:
آیات عظام: امام خمینی، خوئی، گلپایگانی، اراکی، فاضل لنکرانی، صافی گلپایگانی ، تبریزی، امام خامنه ای، سیستانی، مکارم شیرازی، نوری همدانی، سبحانی، جوادی آملی: باید خود را وارسی کند، یعنی مقداری پنبه داخل فرج نماید و کمی صبر کند، بعد بیرون آورد پس اگر اطراف آن آلوده باشد، خون بکارت است و اگر به همه آن رسیده، حیض می باشد.
آیةالله العظمی بهجت: باید خود را وارسی کند، یعنی مقداری پنبه داخل فرج نماید و کمی صبر کند، بعد بیرون آورد پس اگر اطراف آن آلوده باشد، خون بکارت است و اگر به همه آن رسیده ، حیض می باشد. البته باید خون زیاد نباشد تا به وسیله فوق بتواند بین خون حیض و بکارت فرق بگذارد؛ و درصورت عدم امکان تشخیص و عدم حصول یقین، در ایّام عادت حکم به حیض بودن می کند وگرنه عمل به حالت سابقه می نماید.
آیةالله العظمی وحید خراسانی: باید خود را وارسی کند، یعنی مقداری پنبه داخل فرج نماید و کمی صبر کند، بعد بیرون آورد پس اگر اطراف آن آلوده باشد، خون بکارت است و اگر به همه آن رسیده، حیض می باشد و یا احتیاط کند بین تروک حائض و اعمال طاهره.
آیةالله العظمی شبیری زنجانی: باید خود را وارسی کند، یعنی مقداری پنبه داخل فرج نماید و کمی صبر کند، بعد بیرون آورد پس اگر فقط اطراف آن آلوده باشد، خون بکارت است و اگر به همه آن رسیده ، حیض می باشد و اگر شک کند که خون حیض است یا خون استحاضه یا بکارت، یا شک کند که خون حیض است یا خون زخم است یا بکارت، یا اصلاً نداند چه خونی است، اگر فقط اطراف پنبه ای که درداخل فرج می گذارد آلوده شده باشد خون بکارت می باشد و اگر به همه آن رسیده و نشانه حیض را داشته باشد خون حیض، و اگر نشانه حیض را نداشته باشد، باید اعمال استحاضه را انجام دهد.
آیةالله العظمی مکارم شیرازی؛ این مسأله را رساله خود نیاورده اند.
به نقل از:
فتاوای هفده مرجع تقلید به ترتیب حروف الفبا، پس از امام خمینی:
مراجع و آیات عظام متوفّی (قدّس سرّهم)
(۱) امام خمینی. (۲) اراکی. (۳) بهجت.
(۴) تبریزی. (۵) خوئی. (۶) فاضل لنکرانی.
(۷) گلپایگانی. (۸) صافی گلپایگانی.
مراجع و آیات عظام حیّ (مدّ ظلّهم)
(۱) امام خامنه ای. (۲) جوادی آملی.
(۳) سبحانی. (۴) سیستانی. (۵) شبیری زنجانی.
(۶) مظاهری. (۷) مکارم شیرازی.
(۸) نوری همدانی. (۹) وحید خراسانی.