انهار
انهار
مطالب خواندنی

برخی از شرایط و آداب متعالی شدن نماز

بزرگ نمایی کوچک نمایی
بسم الله الرحمن الرحیم
احادیث نماز
    
در میان فرائض دینی «نمـــــاز» همواره مورد تاکید بوده و همانا ستون دین است.
    
برخی از شرایط و آداب متعالی شدن نماز
(۱) اذان را اجابت کنید تا رزقتان زیاد شود
قال أمیرالمؤمنین علی (عَلَيْهِ السَّلَامُ): إِجَابَةُ الْمُؤَذِّنِ يَزِيدُ فِي الرِّزْقِ.
اجابت دعوت اذان گو، سبب افزایش روزی می شود.
بحارالانوار، ج 84، ص 177.
 
(۲) نماز را با اذان و اقامه خواندن
قال أمیرالمؤمنین علی (عَلَيْهِ السَّلَامُ): مَن صَلی بِاذانٍ و اِقامةٍ صَلی خَلفَه صفٌ مِنَ الملائکهِ،  لایُری طَرَفاهُ و من صَلی بِاقامَةٍ صَلی خَلفهُ مَلَک.
هر کس نمازش را با اذان و اقامه بخواند، صفی از فرشتگان پشت سر او به نماز می ایستند که دو طرف آن صف دیده نمی شود و هر کس که نماز خود را با اقامه تنها بخواند یک فرشته پشت سر او نماز می گذارد.
ثواب الاعمال، ص ۵۸.
   
(۳) نماز با معرفت خواندن موجب آمرزش
قال أمیرالمؤمنین علی (عَلَيْهِ السَّلَامُ): مَن أتَى الصَّلاةَ عارِفا بِحَقِّها غُفِرَ لَهُ.
کسی که نماز به جا آورد در حالی  که عارف به حق آن باشد، خداوند او را می آمرزد.
بحارالانوار، ج 82، ص 207، تحف العقول ص 117.
(۴) لباس تمیز نمازگزار برطرف کننده غم
قال أمیرالمؤمنین علی (عَلَيْهِ السَّلَامُ): النَّظيفُ مِن الثِّيابِ يُذهِبُ الهَمَّ والحُزنَ ، وهُو طَهورٌ للصَّلاةِ.
لباس تمیز غم و ناراحتی را برطرف کرده و آن لباس پاک (مناسب) نماز است.
وسائل الشیعه، ج 3، ص 346.
 
(۵) عطر زدن در نماز
قال الصادق (عَلَيْهِ السَّلَامُ): صَلاةُ مُتَطَیِّبٍ اَفْضَلُ مِنْ سَبعینَ صَلاةً بِغَیْرِ طیبٍ.
یك نماز با بوى خوش( عطر) بهتر از هفتاد نماز بدون بوى خوش است.
الكافى، ج 6، ص 511، ح 7.
 
(۶) نماز وداع خواندن
قال أمیرالمؤمنین علی (عَلَيْهِ السَّلَامُ): اِذا قامَ اَحَدُکُمْ اِلَى الصَّلوةِ فَلْیُصَلُّ صَلوةَ مُوَدّعٍ.
هرگاه یکى از شما به نماز ایستد، باید مانند کسى که با نماز وداع مى کند، نمازبخواند.
غررالحکم، ص 129.
 
(۷) نوافل به واجبات نماز ضرر نزند
قال أمیرالمؤمنین علی (عَلَيْهِ السَّلَامُ): لَا قُرْبَةَ بِالنَّوَافِلِ إِذَا أَضَرَّتْ بِالْفَرَائِضِ.
نوافل و مستحبات اگر به واجبات ضرر برسانند موجب تقرب به درگاه خدای تعالی نخواهد بود.
غررالحکم، ص 325.
    
(۸) در حال پرخوری نماز نخواندن
قال أمیرالمؤمنین علی (عَلَيْهِ السَّلَامُ): إیاکم و البِطنهَ فَإِنها مَقساهٌ ِللقَلبِ وَ مَکسَلَهٌ عَنِ الصلوهِ وَ مَفسَدهٌ ِللجسدِ.
از پرخوری دوری کنید که موجب قساوت قلب و باعث کسالت از اقامه نماز و سبب تباهی بدن است.
غرر الحکم، ص 80.
 
(۹) در حلال و مباح نماز خواندن
قال أمیرالمؤمنین علی (عَلَيْهِ السَّلَامُ): یا کمیل! انْظُرْ فِيمَا تُصَلِّی وَ عَلَى مَا تُصَلِّی إِنْ لَمْ يَكُنْ مِنْ وَجْهِهِ وَ حِلِّهِ فَلَا قَبُول‏.
ای کمیل! نگاه کن ببین که در چه چیزی نماز می گزاری و بر روی چه چیز نماز ایستادی، اگر آن چیزی را که برای نمازت استفاده می کنی، حلال و مباح نباشد، نمازت قبول نیست.
تحف العقول، ص 187.
 
(۱۰) در حالت چُرت نماز نخوان
قال أمیرالمؤمنین علی (عَلَيْهِ السَّلَامُ): لا يَقُومَنَّ أحَدُكُم في الصَّلاةِ مُتَكاسِلاً و لا ناعِسا، و لا يُفَكِّرَنَّ في نفسِهِ فإنّهُ بينَ يَدَي رَبِّهِ و إنّما لِلعَبدِ مِن صلاتِهِ ما أقبَلَ علَيهِ مِنها بقَلبِهِ.
در حال کسالت وچرت زدن نماز نخوانید و در حال نماز به فکر خودتان نباشید زیرا در محضر خدا ایستاده اید. به درستی که آن مقدار از نماز بنده قبول می شود که قلبا به خدا توجه داشته باشد.
بحارالانوار، ج 84، ص 239، وسائل الشیعه، ج 4، ص 687.
(۱۱) چیزی بر نماز مقدّم نشود
رسولخدا (صَلَّی اللهٌ عَلَیهِ وَ الِهِ وَ سَلَّم) چیزی را وقت نماز، بر نماز مقدّم نمی داشت
قال أمیرالمؤمنین علی (عَلَيْهِ السَّلَامُ):  کانَ رَسُولَ اللهِ (صَلَّی اللهٌ عَلَیهِ وَ الِهِ وَ سَلَّم) لا یوثِرٌ عَلَی الصَّلواتِ عِشاءً وَ لا غَیرَهٌ وَ کانَ اِذا دَخَلَ وَقتُها کَاَنّهُ لا یَعرِفُ اَهلاً وَ لا جَمیعاً.
رسول خدا (صَلَّی اللهٌ عَلَیهِ وَ الِهِ وَ سَلَّم) هیچ چیز را نه شام و نه غیر آن را، بر نماز مقدم نمی­داشت ؛ هرگاه وقت نماز فرا می رسید، رسول خدا (صَلَّی اللهٌ عَلَیهِ وَ الِهِ وَ سَلَّم) دیگر نه خانواده می شناخت و نه دوست.
سنن نبوی، ص 14.
 
(۱۲) نماز در وقت خود، محبوبترین عمل نزد خدا
قال أمیرالمؤمنین علی (عَلَيْهِ السَّلَامُ): لَيسَ عَمَلٌ أحَبَّ إلى اللّه ِ عَزَّ و جلَّ مِن الصَّلاةِ، فلا يَشغَلَنَّكُم عَن أوقاتِها شَيءٌ مِن اُمورِ الدُّنيا، فإنَّ اللّه َ عَزَّ و جلَّ ذَمَّ أقواما فقالَ : «الذينَ هُم عَن صَلاتِهِمْ ساهُونَ» يعني أنَّهُم غافِلُونَ استَهانُوا بِأوقاتِه.
هيچ كارى نزد خداوند عزّ و جلّ محبوبتر از نماز نيست . پس مبادا چيزى از امور دنيا شما را از اوقات نماز بازدارد ؛ زيرا خداوند عزّ و جلّ مردمانى را نكوهيده و فرموده است : «آنان كه از نمازشان غافلند» ؛ يعنى از اوقات نماز غافلند و به آن اهمّيتى نمى دهند.
الخصال : 621/10.
 
(۱۳) ضمانت رسولخدا (صَلَّی اللهٌ عَلَیهِ وَ الِهِ وَ سَلَّم) در سه مورد اگر نماز به وقت خوانده شود
قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ: ما مِن عَبدٍ اهتَمَّ بمَواقيتِ الصَّلاةِ و مَواضِعِ الشَّمسِ إلاّ ضَمِنتُ لَهُ الرَّوحَ عندَ المَوتِ، و انقِطاعَ الهُمُومِ و الأحزانِ، و النَّجاةَ مِنَ النارِ.
هيچ بنده اى نيست كه به اوقات نماز و مواضع خورشيد اهتمام ورزد، مگر اين كه ضامن می شوم برایش در:
(۱) آسودگى هنگام مُردن،
(۲) و از بين رفتن غم و اندوهها،
(۳) و نجات از آتش را برايش ضمانت كنم.
 
(۱۴) نماز را در وقت مقرّر بخوان
قال أمیرالمؤمنین علی (عَلَيْهِ السَّلَامُ): صَلِّ الصَّلاةَ لِوَقتِها المُؤَقَّتِ لَها، ولا تُعَجِّل وَقتَها لِفَراغٍ، ولا تُؤَخِّرها عَن وَقتِها لِاشتِغالٍ، واعلَم أنَّ کلَّ شَی ءٍ مِن عَمَلِک تَبَعٌ لِصَلاتِک.
نماز را در وقت مقرر آن به جای آور، و به خاطر فراغت عجله مکن و به علت اشتغال آن را به تاخیر میفکن، و بدان که همه اعمال تو بسته به نماز تو است.
نهج البلاغه، نامه 27.
 
(۱۵) مواظب نمازهای پنجگانه در وقت، باشید
قال أمیرالمؤمنین علی (عَلَيْهِ السَّلَامُ): حافِظُوا على الصَّلَواتِ الخَمسِ في أوقاتِها؛ فإنّها مِنَ اللّه ِ جَلَّ و عَزَّ بِمَكانٍ.
بر خواندنِ به موقع نمازهاى پنجگانه ، مواظبت كنيد ؛ زيرا كه اين نمازها را در پيشگاه خداوند جلّ و عزّ منزلتى [والا] است.
بحار الأنوار، ج 77 ص293 ح2.
 
(۱۶) نماز بخوان، اما فریاد نزن
قال أمیرالمؤمنین علی (عَلَيْهِ السَّلَامُ): اذا صَلَّیْتَ فَاَسْمِعْ نَفْسَکَ الْقِراءَةَ وَ التَّکْبیرَ وَ التَّسْبیحَ.
هنگامى که نماز مى خوانى، قرائت و تکبیر و تسبیح را چنان به جاى آور که خود بشنوى.
بحارالانوار, ج 85 ص 76.
 
(۱۷) نماز صبح را به جماعت بخوانید
قال أمیرالمؤمنین علی (عَلَيْهِ السَّلَامُ): مَنْ صَلَّى اَلْفَجْرَ فِي جَمَاعَةٍ رُفِعَتْ صَلاَتُهُ فِي صَلاَةِ اَلْأَبْرَارِ وَ كُتِبَ يَوْمَئِذٍ فِي وَفْدِ اَلْمُتَّقِينَ.
کسی که نماز صبح را به جماعت بخواند، نمازش در میان نماز نیکان بالا برده می شود و آن روز در جرگه پارسایان نوشته شود.
دعائم الاسلام، ج 1، ص 152.
 
(۱۸) بهترین جای ایستادن برای نماز جماعت، صف اول سمت راست امام
قال أمیرالمؤمنین علی (عَلَيْهِ السَّلَامُ): اَفْضَلُ الصُّفُوفِ اَوَّلُها وَ هُوَ صَفُّ الْمَلائِكَةِ وَ اَفْضَلُ الْمُقَدَّمِ مَيامِنُ ألإمام.
بهترين صفهاي نماز جماعت، صف اول است و آن صف ملائكه است و بهترين جاي صف اول سمت راست امام است.
بحارالانوار، ج 88، ص 18.
(۱۹) سجده را برای ناراحت کردن شیطان طول دهید
قال أمیرالمؤمنین علی (عَلَيْهِ السَّلَامُ): أطِيلُوا السُّجودَ فما مِن عَمَلٍ أشَدَّ على إبليسَ مِن أن يَرَى ابنَ آدَمَ ساجِدا لأنّهُ اُمِرَ بالسُّجودِ فَعَصى.
سجده را طولانی کنید که هیچ عملی بر ابلیس گران تر از این نیست که انسان را درحال سجده ببیند زیرا خداوند او را امر به سجده کرد و او سربرتافت.
بحارالانوار، ج 85، ص 161.
 
(۲۰) نماز گزار واقعی منتظر نماز بعدی است
اَلْخِصَالُ ، عَنْ أَبِيهِ عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى اَلْيَقْطِينِيِّ عَنِ اَلْقَاسِمِ بْنِ يَحْيَى عَنْ جَدِّهِ اَلْحَسَنِ بْنِ رَاشِدٍ عَنْ أَبِي بَصِيرٍ وَ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَنْ آبَائِهِ عَلَيْهِمُ السَّلاَمُ قَالَ قَالَ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ عَلَيْهِ السَّلاَمُ : اَلْمُنْتَظِرُ وَقْتُ اَلصَّلاَةِ بَعْدَ اَلصَّلاَةِ مِنْ زُوَّارِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ حَقٌّ عَلَى اَللَّهِ تَعَالَى أَنْ يُكْرِمَ زَائِرَهُ وَ أَنْ يُعْطِيَهُ مَا سَأَلَ...
کسی که منتظر وقت نماز، بعد از نماز است، زائر پروردگار می باشد و بر عهده خداوند عزیز و جلیل است که زائر خود را گرامی بداردو به او هر چه را که می خواهد عطا فرماید...
الخصال باب الثلاثه، حدیث 127، جامع احادیث الشیعه، ج 4 ،ص 78.
 
(۲۱) نماز عارفانه زیرکان
قال أمیرالمؤمنین علی (عَلَيْهِ السَّلَامُ): وَکَم مِن قائِمٍ لَیسَ لَهُ مِن قِیامِهِ اِلّا السَّهَرَ وَالعَناءَ حَبّذا نَومُ الاکیاسِ.
چه بسا شب زنده داری که از عبادت شبانه خود، جز رنج و بی خوابی بهره ای نبرد. خوشا خواب عارفان زیرک.
نهج البلاغه، ج 145.
سایت انهار: anhar.ir

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -