انهار
انهار
مطالب خواندنی

غسل ترتیبی

بزرگ نمایی کوچک نمایی

مسأله 361-  در غسل ترتيبي بايد به نيّت غسل، اول سر و گردن، بعد1 طرف راست بعد طرف چپ بدن را بشويد2. و اگر عمداَ يا از روي فراموشي يا بواسطه ندانستن مسأله به اين ترتيب عمل نكند غسل او باطل است3.

1- صافی: بنابراحتياط...

2- مكارم: [و] رعایت این ترتیب در غسل واجب نیست بلکه مستحب است.

3- سبحانی: بنابراحتیاط باطل است.

بهجت: ولي چنانچه قصد قربت داشته، و آنچه را كه مقدم داشته اعاده نمايد غسل صحيح است، و احتياط واجب رعايت ترتيب در هر عضو از غسل ترتيبي است، به اين صورت كه از بالا شروع كند و به قسمتهاي پايين عضو ختم كند.

صافي: در صورتي كه سر و گردن را اول نشويد باطل است، و اگر طرف چپ را پيش از طرف راست بشويد بنابراحتياط غسلش باطل است.

*****

خوئي: مسأله – در غسل ترتيبي بايد به نيّت غسل، اول سر و گردن. بعد بدن را بشويد و بهتر* آن است كه اول طرف راست بعد طرف چپ بدن را بشويد (و تحقق غسل ترتيبي به حركت دادن هر يك از اعضاء سه گانه زير آب به قصد غسل بي اشكال نيست و احتياط در اكتفا نكردن به او است. ) و اگر عمداَ يا از روي فراموشي يا بواسطه ندانستن مسأله بدن را قبل از سر بشويد غسل او باطل است.

. سيستاني: بنابراحتياط لازم اول تمام سر و گردن...

* زنجاني: بهتر بلكه مطابق احتياط استحبابي...

. تبريزي: با حركت دادن اعضاء بدن زير آب به قصد غسل ترتيبي ، غسل محقق نمي شود...

.سيستاني: و اگر عمداَ بدن را قبل از پايان يافتن غسل تمام سر و گردن بشويد، بنابراحتياط ، غسل او باطل است.

. [قسمت داخل پرانتز در رساله آيت الله زنجاني نيست]

وحید: مسأله- در غسل ترتیبی باید به نیّت غسل، اول سر و گردن، بعد بدن را بشوید، و بنابراحتیاط واجب اول طرف راست و بعد طرف چپ را بشوید، و اگر عمداً یا از روی فراموشی یا بواسطۀ ندانستن مسأله سر را بعد از بدن بشوید، کفایت می کند بدن را دوباره بشوید، و اگر طرف راست را بعد از طرف چپ بشوید، بنابراحتیاط واجب طرف چپ را دوباره بشوید، و تحقق غسل ترتیبی به حرکت دادن هر یک از سه عضو زیر آب به قصدغسل محلّ اشکال است.

مظاهری: مسأله- غسل را به دو صورت می توان انجام داد: اوّل: غسل ترتیبی؛ و آن غسلی است که اوّل سر و گردن بعد طرف راست و بعد طرف چپ بدن را بشوید. و اگر عمداً یا ازروی فراموشی یا بواسطۀ ندانستن مسأله به این ترتیب عمل نکند غسل او باطل است.

 دوم: غسل ارتماسی؛ و آن غسلی است که دریک لحظه، آب تمام بدن را فرا بگیرد، بلکه اگر به نیت غسل ارتماسی به تدریج در آب فرو رود غسل او صحیح است. چنانکه اگر بعضی از بدن غسل کننده در آب و بعضی قسمتهای دیگر بیرون از آب باشد و به نیت غسل بقیّه بدن را در آب فرو برد غسل او صحیح است. چنانکه اگر همه بدن زیر آب باشد و بعد از نیت غسل بدن را حرکت دهد یا از آب بیرون آید غسل او صحیح است. [و] در غسل ترتیبی می تواند در زیر آب به نیّت سر و گردن و بعد به نیّت طرف راست و بعد به نیّت طرف چپ، خود را حرکت دهد.

(مسأله 362) نصف ناف1 و نصف عورت را بايد با طرف راست بدن و نصف ديگر را بايد با طرف چپ بشويد2، بلكه بهتر است تمام ناف و عورت با هر دو طرف شسته شود.

این مسأله در رساله آيات عظام: خوئي، تبريزي، زنجاني و سيستاني نیست.

1- وحید: بنابراحتیاط واجب نصف ناف...

2- بهجت: [پایان مسأله].

*****

مکارم: مسأله- احتیاط آن است که تمام ناف و عورت را با هر دو طرف بشوید.

مظاهری: مسأله- در غسل ترتیبی نصف عورتین را باید با طرف راست بدن و نصف دیگر را باید باطرف چپ بشوید، بلکه بهتر است تمام عورتین با هر دو طرف شسته شود.

مسأله اختصاصي

خوئي، تبريزي، زنجاني: مسأله 368 – سيستاني: مسأله 361 – در صورتي كه بدن را قبل از سر بشويد لازم نيست غسل را  (زنجانی: غسل کامل را ) اعاده كند بلكه چنانچه بدن را دوباره (خوئي: پيش از آن كه حدثي از او سر بزند) بشويد غسل او صحيح خواهد بود.

(مسأله 363) براي آن كه يقين كند هر سه قسمت1، يعني سر و گردن و طرف راست و طرف چپ را2 كاملاَ غسل داده، بايد هر قسمتي را كه مي شويد مقداري از قسمتهاي ديگر را هم با آن قسمت بشويد3. بلكه احتياط مستحب4 آن است كه تمام طرف راست گردن را باطرف راست بدن و تمام طرف چپ گردن رابا طرف چپ بدن بشويد.

1- خوئي، تبريزي: هر دو قسمت...

2- خوئي: سر و گردن و بدن را...

3- مکارم: احتیاط مستحب آن است که کمی از قسمت های دیگر را با آن قسمت بشوید.

خوئي، تبريزي، بهجت، نوري، سبحانی، مظاهری: [پایان مسأله].

4- گلپايگاني، صافي: احتياط...

*****

زنجاني: مسأله – در هر دو قسمت ، يعني سر و گردن و بدن بايد يقين كند كه آن قسمت را كاملاَ شسته است.

سيستاني: مسأله – اگر يقين نكند كه هر دو قسمت يعني سر و گردن و بدن را كاملاَ غسل داده بايد براي آن كه يقين كند، هر قسمتي را كه مي شويد مقداري از قسمت ديگر را هم با آن قسمت بشويد.

(مسأله 364) اگر بعد از غسل بفهمد جايي ازبدن را نشسته و نداند كجاي بدن است بايد دوباره غسل كند1.

این مسأله در رساله آيات عظام: مكارم و مظاهری نیست.

1- خوئي، تبريزي، سيستاني: دوباره شستن سر لازم نيست و فقط هر جايي را از بدن كه احتمال مي دهد نشسته، بايد بشويد.

*****

وحید: مسأله - اگر بعد از غسل بفهمد جایی از بدن را نشسته ونداند آیا از سر یا طرف راست یا طرف چپ می باشد، شستن سر لازم نیست و باید جایی را که احتمال می دهد از طرف چپ نشسته بشوید و بنابراحتیاط واجب جایی را که احتمال می دهد از طرف راست نشسته قبل از شستن طرف چپ بشوید.

زنجاني: مسأله – اگر بعد از غسل بفهمد كه جايي را نشسته و نداند از بدن است يا سر و گردن، بنابراحتياط قسمتي  از سر را كه احتمال مي دهد نشسته، بشويد و سپس دوباره همه بدن را بشويد.

(مسأله 365) اگر بعد از غسل بفهمد مقداري از بدن را نشسته1، چنانچه از طرف چپ باشد، شستن همان مقدار كافي است. و اگر از طرف راست باشد بايد2 بعد از شستن آن مقدار، دوباره طرف چپ را بشويد3. و اگر از سرو گردن باشد بايد4 بعد از شستن آن مقدار، دوباره طرف راست و بعد طرف چپ را بشويد5.

1- بهجت: ولي هنوز چيزي كه وضو را باطل مي كند از او سر نزده است...

2- خوئي، سيستاني، تبريزي، زنجاني: احتياط مستحبّ آن است كه...

3- وحید، سبحانی: بنابراحتیاط واجب...

زنجاني: و اگر بفهمد مقداري از سرو  گردن را نشسته بايد بعد از شستن آن مقدار دوباره بدن را بشويد.

بهجت: بنابرأظهر در اعتبار ترتيب سر با دو جانب و أحوط در ترتيب بين دو جانب و أظهر در عدم اعتبار ترتيب از بالا به پايين در حال نسيان؛...

4- سيستاني: بنابراحتياط واجب ...

5- بهجت: و اگر در اثناء غسل چيزي كه وضو را باطل مي كند از او سر زده، احتياط در اين است كه غسل را دو مرتبه به طور كامل انجام دهد و براي نماز و كاري كه براي آن وضو لازم است وضو بگيرد.

وحید: اگر از سر و گردن باشد باید بعد ازشستن آن مقدار، بدن را بشوید، و بنابراحتیاط واجب طرف راست را بر طرف چپ مقدّم بدارد.

خوئي، سيستاني: دوباره بدن را بشويد.

مسأله 366-  اگر پيش از تمام شدن غسل، در شستن مقداري از طرف چپ شك كند، شستن همان مقدار كافي است1. ولی اگر2 بعد از اشتغال به شستن طرف چپ در شستن طرف راست یا مقداری از آن شک کند یا بعد از اشتغال به شستن طرف راست در شستن سر و گردن یا مقداری از آن شک نماید نباید اعتنا کند3.

اين مسأله در رساله  آیات عظام:  بهجت و مکارم نیست.

1- گلپايگاني، صافي: ولي اگر در شستن مقداري از طرف راست شكّ كند، بايد بعد از شستن آن مقدار، طرف چپ را هم بشويد و اگر در شستن مقداري از سر و گردن شك كند، بايد بعد از شستن آن، دوباره طرف راست و طرف چپ را بشويد، و اگر بعد از تمام شدن طرف چپ شك كند كه يكي از اعضاي سابق يا مقداري از آن را شسته يا نه، به آن شك اعتنا نكند.

2- مظاهری: ولی اگر بعد از تمام شدن غسل در شستن مقداری از طرف چپ شک کند یا اگر...

3- فاضل، مظاهری: لازم نيست اعتنا کند.

*****

خوئي: مسأله – اگر پيش از تمام شدن غسل، در شستن مقداري از طرف چپ يا طرف راست شك كند، لازم است كه آن مقدار را بشويد و اگر در شستن مقداري از سر و گردن شك كند شكّش غير معتبر و غسلش صحيح است..

. زنجاني: بنابراحتياط اگر در شستن مقداري از سر و گردن شك كند بايد بعد از شستن آن، بدن را نيز بشويد.

. سيستاني: اگر در شستن مقداري از سر و گردن شك كند، بنابراحتياط لازم بايد بعد از شستن آن، دوباره بدن را بشويد.

. تبريزي: اگر در شستن مقداري از سر و گردن شك كند، بايد به شك خود اعتنا  كند.

وحید: مسأله- کسی که پیش از تمام شدن غسل، در شستن مقداری از طرف چپ شک کند، شستن همان مقدار کافی است ولی اگر بعد از شستن مقداری از طرف چپ در شستن مقداری از طرف راست شک کند بنابراحتیاط واجب آن مقدار را شسته و بعد از آن طرف چپ را هم بشوید و اگر در شستن مقداری از سر و گردن شک کند و داخل در شستن قسمت های دیگر بدن شده باشد. شکش غیر معتبر و غسلش صحیح است.

مسأله اختصاصی

مكارم: مسأله 381 – اگر بعد از تمام شدن غسل، شك كند كه اعضاء را درست شسته يا نه، اعتنا نكند

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات

 




پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -