کفاره افطار عمدی

مسأله ۸۸۶- کفارة افطار عمدی روزة ماه مبارک رمضان در شرع مقدس اسلام یکی از سه مورد زیر است:

۱. آزاد کردن یک برده؛

۲. گرفتن دو ماه روزه؛

۳. غذا دادن به شصت فقیر.

به جهت اینکه در این دوران برده ای وجود ندارد که بتوان آزاد کرد، مکلف باید یکی از دو کار دیگر را انجام دهد.

مسأله ۸۸۷- کسی که می خواهد دو ماه کفارة روزة ماه رمضان را بگیرد، باید یک ماه تمام و حداقل یک روز از ماه دوم را پی درپی روزه بگیرد و اگر بقیة ماه دوم پیدرپی نباشد، اشکال ندارد.

مسأله ۸۸۸- کسی که باید پیدرپی روزه بگیرد، اگر در بین آن بدون عذر یک روز روزه نگیرد یا زمانی شروع کند که در بین آن به روزی برخورد کند که مانند عید قربان روزة آن حرام است و یا روزی باشد که روزة آن واجب است، مثلاً به روزی برسد که نذر کرده آن روز را روزه بگیرد، ایامی را که روزه گرفته، حساب نبوده و باید دوباره از ابتدا روزه بگیرد.

مسأله ۸۸۹- کسیکه میخواهد شصت روز روزه بگیرد، اگر بین آن به واسطة عذری؛ مانند بیماری یا حیض، نتواند روزه بگیرد، بعد از برطرف شدن عذر میتواند بقیة روزه ها را بگیرد و لازم نیست از ابتدا شروع کند.

مسأله ۸۹۰- غذا دادن به شصت فقیر را می توان به دو صورت انجام داد:

۱. با غذای آماده آنان را سیر کرد.

۲. به هر نفر ۷۵۰ گرم (یک مُد) گندم، آرد، نان، برنج یا سایر مواد غذایی داد.

مسأله ۸۹۱- فقیر کسی است که مخارج سال خود و خانواده اش را ندارد و نمیتواند بهدست آورد.

مسأله ۸۹۲- اگر کسی هیچ یک از سه موردی را که برای کفارة عمد مخیر است، نتواند انجام دهد، باید به هر تعداد فقیر که قادر است، غذا بدهد و احتیاط آن است که استغفار هم بکند و اگر به هیچ وجه قادر بر غذا دادن به فقرا نیست، کافی است که استغفار کند، یعنی با دل و زبان بگوید: اَستَغفِرُ اللهَ (از خداوند بخشایش می طلبم).

مسأله ۸۹۳- کسی که به دلیل عدم توانایی بر روزه و غذا دادن به فقیر وظیفه اش استغفار است، اگر بعدها بتواند روزه بگیرد یا به فقرا غذا دهد، احتیاط مستحب آن است که انجام دهد.

مسأله ۸۹۴- کسی که برای کفارة عمدی می خواهد به شصت فقیر غذا دهد (به شرحی که در مسألة قبل گفته شد) اگر به شصت فقیر دسترسی دارد، نمی تواند سهم دو نفر یا بیشتر را به یک نفر بدهد، بلکه لازم است به تمام شصت نفر به اندازة سهم هر یک غذا بدهد. البته می تواند سهم افراد خانوادة شخص فقیر را به او واگذار کند که برای آنان مصرف کند و در فقیر، تفاوتی میان بچه و بزرگ یا زن و مرد نیست.

مسأله ۸۹۵- اگر روزه دار در یک روز بیش از یک بار کاری که روزه را باطل می کند انجام دهد، فقط یک کفاره بر او واجب می شود، البته اگر با آمیزش جنسی یا استمناء روزه را باطل کند، احتیاط واجب آن است که به عدد دفعات آمیزش جنسی یا استمنا کفاره بدهد.

مسأله ۸۹۶- اگر کسی با آمیزش جنسی حرام یا خوردنی و نوشیدنی حرام، روزة خود را در ماه رمضان باطل کند، یکی از کفارات سه گانه کافی است، هر چند احتیاط مستحب است که هر سه کفاره (آزاد کردن برده، شصت روز روزه، غذا دادن به شصت فقیر) را عمل کند.

مسأله ۸۹۷- کسی که کفاره بر او واجب شده، لازم نیست آن را فوراً انجام دهد ولی نباید آن را به قدری تأخیر بیندازد که کوتاهی در ادای واجب شمرده شود.

مسأله ۸۹۸- اگر چند سال بگذرد و کفارة واجب را ندهد، چیزی بر آن اضافه نمی شود.

مسأله ۸۹۹- در انجام قضای روزه و کفارة آن، ترتیبی وجود ندارد و میتوان هر کدام را بر دیگری مقدم کرد.