موارد جواز نماز جماعت

مسأله ۶۹۷- تمام نمازهای واجب شبانه روز را می توان به جماعت خواند و هنگامی که امام جماعت یکی از نمازهای شبانه روزی را می خواند، می توان همان نماز یا نماز یومیة دیگری را به او اقتدا کرد.

مسأله ۶۹۸- اگر امام جماعت نمازش را احتیاطاً دوباره بخواند، فقط در صورتی مأموم می تواند به او اقتدا کند که او نیز بخواهد نمازش را احتیاطاً دوباره بخواند و جهت احتیاطش با امام یکی باشد.

مسأله ۶۹۹-اگر امام یکی از نمازهای شبانه روزی را می خواند، مأموم می تواند قضای هر کدام از نمازهای شبانه روزی خود را با او به جماعت بخواند.

مسأله ۷۰۰- اگر امام قضای نماز شبانه روزی خود را می خواند، می توان نماز شبانه روزی یا قضای آن را به او اقتدا کرد، ولی اگر نماز قضای احتیاطی؛ یعنی نمازی که قضا شدن آن قطعی نیست را به جا می آورد، چه برای خود باشد یا دیگری، نمی توان به او اقتدا کرد.

مسأله ۷۰۱- کسی که نماز یومیه را احتیاطاً اعاده می کند (چه احتیاط آن مستحب باشد یا واجب) می تواند به کسی که نماز واجب (ادا یا قضا) می خواند، اقتدا کند.

مسأله ۷۰۲- اگر نماز امام جماعت یا مأموم شکسته باشد، جماعت صحیح و دارای ثواب جماعت است.

مسأله ۷۰۳- نماز جمعه باید به جماعت خوانده شود و فرادا صحیح نیست.

مسأله ۷۰۴- تکرار امامت در نماز جماعت در نمازهای یومیه یک بار جایز است، مشروط بر اینکه مأمومین در جماعت دوم غیر از مأمومین جماعت اول باشند.

موارد عدم جواز جماعت

مسئله ۷۰۵ - به جماعت خواندن نماز طواف کعبه صحیح نیست.

مسئله ۷۰۶- هیچ‌یک از نمازهای مستحب را نمی توان به جماعت خواند مگر نماز عید فطر و قربان (که در زمان غیبت مستحب هستند) و نماز استسقاء (باران).

 مسئله ۷۰۷ - به جماعت خواندن نماز عید غدیر مشروع نیست.

مسئله ۷۰۸ - اگر معلوم نیست نمازی که امام می خواند واجب است یا مستحب نمی توان به او اقتدا کرد.

مسئله ۷۰۹ - جایز نیست نماز یومیه را به نماز احتیاط (که هنگام شک در رکعات خوانده می شود) اقتدا کرد همچنین نماز احتیاط را هم نمی توان به نماز یومیه اقتدا کرد.