احکام قنوت

مسأله 1153- مستحب است در تمام نماز‌های واجب و مستحب، پیش از رکوع رکعت دوم، قنوت خوانده شود. قنوت نماز وَتر که یک رکعت است، پیش از رکوع آن است و قنوت نماز جمعه دوبار است؛ یکی پیش از رکوع رکعت اوّل و دیگری پس از رکوع رکعت دوم و نماز آیه (آیات) پنج قنوت دارد و نماز عید فطر و عید قربان در رکعت اوّل، پنج قنوت و در رکعت دوم، چهار قنوت دارند. قنوت نماز «شَفْع» به امید مطلوب بودن، انجام شود.

مسأله 1154-قنوت نماز، کیفیت ویژه دارد که با مطلق ذکر و دعای مشروع در نماز متفاوت است و آن این است که نمازگزار دست‌ها را تا مقابل صورت بلند کند و کف دست‌ها را رو به آسمان قرار دهد و به امید ثواب، انگشت‌ها را به جز انگشت شست، به هم بچسباند و نگاه وی در حال قنوت به کف دست‌هایش باشد.

مسأله 1155- در قنوت، هر دعا و ذکری کافی است، هرچند بهتر است، گفته شود: «لا اِلهَ اِلَّا اللهُ الْحَلیمُ الْكَریمُ، لا اِلهَ اِلَّا اللهُ الْعَلِي الْعَظیمُ، سُبْحانَ اللهِ رَبِّ السَّمواتِ‏ السَّبْعِ وَ رَبِّ الْأَرَضینَ السَّبْعِ وَ ما فیهِنَّ وَ ما بَیْنَهُنَّ وَ رَبِّ الْعَرشِ الْعَظیمِ وَالْحَمْدُ للهِ‏ِ رَبِّ الْعالَمینَ».

مسأله 1156- مستحب است قنوت نماز، بلند خوانده شود، هرچند نماز مانند ظهر و عصر، اخفاتی و آهسته باشد؛ خواه نمازگزار امام جماعت باشد یا منفرد؛ ولی اگر مأموم بود، سعی شود که صدای او را امام نشنود.

مسأله 1157-قنوت در نماز مستحب است، ازاین‌رو ترک عمدی آن، جایز است و اگر نمازگزار آن را فراموش کند و پیش از رسیدن به رکوع یادش آید برمیگردد و قنوت را انجام میدهد و اگر در حال رکوع یادش بیاید، پس از رکوع، آن را قضا میکند و اگر در حال سجده یادش بیاید، بعد از پایان نماز، آن را قضا مینماید.