انهار
انهار
مطالب خواندنی

حکم شکهایی که می کنم مرجع تقلید آیةالله العظمی مکارم شیرازی

بزرگ نمایی کوچک نمایی
سوال سلام. چند سال دچار وسواس خیلی شدید شده ام در مورد نماز خواندن همش فکر میکنم توحید رو نخوندم یا نیت نکردم یا تو رکعت های نمازم شک میکنم جدیدا هم شک در مورد باطل شدن وضو دارم اخساس میکنم وسط نماز وضوم باطل میشه و دوباره میخونم به طوری که نمازم یک ساعت طول میکشه و فکر میکنم اگر دوباره نخونم نمازم باطله و اتفاق بدی واسم میفتد. خیلیا بهم گفتن که توجه نکنم و به نمازم ادامه بدم ولی نمیتونم.
تروخدا کمکم کنید که راحت نمازمو بخونم
مرجع تقلید: حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی(مدظله)
 
جواب:
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام علیکم و رحمة الله
وقت شما بخیر و تشکر از اعتماد تان به سایت انهار
والسلام علی عبادالله الصالحین والسلام علی من اتبع الهدی
دخترم البته نامه شما را با دقت مطالعه کردم و اگر خودتان هم نامه خود را با دقت و کلمه به کلمه بخوانید متوجه می شوید که چیزی که در نامه شما موج می زند و اصطلاحی که بیشتر به کار میرود کلمه «شک» است.
اما این را بدانید که دین اسلام از ابتدای تشکیل اسلام تاکنون به «دین مبین» تعریف شده است دین مبین یعنی دین آشکار پس بنابراین در دین مبین ابهام و بلاتکلیفی و سردرگمی وجود ندارد.
دین اسلام دین آرامش و آسایش است دین سهل و ساده و شادی و سرور است.
بنابراین دین اسلام دین خشن و تلخ و زشت و درد سر و ناراحتی اعصاب و مکافات و مشقت و اذیت و آزار نیست.
تشخیصی که شما از دین ارائه می دهید جذابیت و شیرینی لذت دینداری را از انسان می‌گیرد و اگر شما بخواهید به یک کافر دین را اینگونه معرفی کنید نه تنها مسلمان نمی شود که از اسلام هم متنفر میشود.
دخترم تنها یک پیام برای شما دارم و آن این است که به کلیه شک ها در کلیه اعمال و عباذات توجه نکنید و هر زمان شیطان می خواهد شما را از مسیر بندگی خداوند منحرف کند و شما را نسبت به اعمال و عبادات بدبین کند به شیطان تودهنی بزنید و بگویید خدا به همین عمل ناچیز و بی مقدار من راضی هست و به تو مربوط نیست که من عملم درست یا نادرست!.
به همین راحتی می‌توانید شیطان را از خودتان ناامید کنید و البته در عوض خداوند متعال و اولیاء دین و حضرات معصومین (علیهم السلام) به ویژه آقا امام زمان (علیه السلام) را از خودتان خشنود کنید و السلام علیک و علی من اتبع الهدی.

والله عالم. یاحقّ.

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -