انهار
انهار
مطالب خواندنی

ماه مهمانی خدا رمضان المبارک در راه است، برای استقبال آماده شویم

بزرگ نمایی کوچک نمایی
بسم الله الرحمن الرحیم
ماه مهمانی خدا رمضان المبارک در راه است
برای استقبال آماده شویم
 
آنکه از فرط گنه ناله کند زار کجاست؟
آنکه ز اغیار برد شکوه برِ یار کجاست؟
 
باز ماه رمضان آمد و بر بام فلک
می زند بانگ منادی که گنه کار کجاست؟
 
سفره رنگین و خدا چشم به راه من و توست
تا که معلوم شود طالب دیدار کجاست؟
 
احادیثی پیرامون ماه مبارک رمضان
 
 
فضیلت روزه سه روز آخر ماه شعبان
قال الصادق (علیه السلام): مَنْ صَامَ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ مِنْ آخِرِ شَعْبَانَ وَ وَصَلَهَا بِشَهْرِ رَمَضَانَ كَتَبَ اللَّهُ لَهُ صَوْمَ شَهْرَيْنِ مُتَتَابِعَيْن‏.[1]
هر كس سه روز آخر ماه شعبان را روزه بگيرد و به روزه ماه رمضان وصل كند خداوند ثواب روزه دو ماه پى در پى را برايش محسوب مى‏ كند
 
اختصاص ماه رمضان به خدا
قال أمیرالمؤمنین علی (علیه السلام): شَهْرُ رَمَضَانَ شَهْرُ اللَّهِ وَ شَعْبَانُ شَهْرُ رَسُولِ اللَّهِ ص وَ رَجَبٌ شَهْرِی؛[2]
رمضان ماه خدا و شعبان ماه رسول خدا و رجب ماه من است
 
ماه رمضان ماه رحمت و آمرزش و اجابت دعا
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): هُوَ شَهْرٌ أَوَّلُهُ رَحْمَةٌ وَ أَوْسَطُهُ مَغْفِرَةٌ وَ آخِرُهُ الْإِجَابَةُ وَ الْعِتْقُ مِنَ النَّار؛[3]
رمضان ماهى است كه ابتدايش رحمت است و ميانه ‏اش مغفرت و پايانش اجابت و آزادى از آتش جهنم
 
گشوده شدن درهای آسمان در اولین شب ماه رمضان
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): إِنَّ أَبْوَابَ السَّمَاءِ تُفَتَّحُ فِي أَوَّلِ لَيْلَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ لَا تُغْلَقُ إِلَى آخِرِ لَيْلَةٍ مِنْه‏؛[4]
درهاى آسمان در اولين شب ماه رمضان گشوده مى ‏شود و تا آخرين شب آن بسته نخواهد شد
 
اگر بنده خدا میدانست ماه رمضان چیست
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): لَوْ يَعْلَمُ الْعَبْدُ مَا فِي رَمَضَانَ لَوَدَّ أَنْ يَكُونَ رَمَضَانُ السَّنَة؛[5]
اگر بنده {خدا} مى‏ دانست كه در ماه رمضان چيست {و چه بركت هائى وجود دارد} دوست مى ‏داشت كه تمام سال، رمضان باشد
 
روزه خواری در ماه مبارک رمضان
قال الصادق (علیه السلام): مَن اَفطَرَ یَوماً مِن شَهرِ رَمَضان خَرَجَ روح الایمانِ مِنه؛[6]
هر كس يك روز ماه رمضان را (بدون عذر)، بخورد، روح ايمان از او خارج مى شود
 
فضیلت تلاوت یک آیه از قرآن در ماه رمضان
قال الرضا (علیه السلام): مَنْ قَرَأَ فِي شَهْرِ رَمَضَانَ آيَةً مِنْ كِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ كَانَ كَمَنْ خَتَمَ الْقُرْآنَ فِي غَيْرِهِ مِنَ الشُّهُور؛[7]
هر كس ماه رمضان يك آيه از كتاب خدا {قرآن} را قرائت كند مثل اينست كه درماه هاى ديگر تمام قرآن را بخواند
 
شب قدر آغاز سال
قال الصادق (علیه السلام):  رَأْسُ السَّنَةِ لَيْلَةُ الْقَدْرِ يُكْتَبُ فِيهَا مَا يَكُونُ مِنَ السَّنَةِ إِلَى السَّنَةِ؛[8]
آغاز سال (حساب اعمال) شب قدر است. در آن شب برنامه سال آينده نوشته مى ‏شود
 
شب قدر بهتر از هزار ماه
سُئِلَ اَلصَّادِقُ عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ : كَيْفَ تَكُونُ لَيْلَةُ اَلْقَدْرِ خَيْراً «مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ» قَالَ «اَلْعَمَلُ اَلصَّالِحُ فِيهَا خَيْرٌ مِنَ اَلْعَمَلِ فِي أَلْفِ شَهْرٍ لَيْسَ فِيهَا لَيْلَةُ اَلْقَدْرِ ؛[9]
از آقا امام صادق (عليه السّلام) سؤال كردند كه: چگونه شب قدر بهتر از هزار ماه است‌؟ امام (عليه السّلام) فرمود: انجام عمل صالح در آن شب از انجام آن عمل در هزار ماهى كه شب قدر در آنها نباشد بهتر است
 
لزوم استفاده از هر سه شب که به نام شب قدر است
قال الصادق (علیه السلام): التَّقديرُ في لَيلَةِ تِسعَ عَشرَةَ و الإبرامُ في لَيلَةِ إحدى و عِشرينَ و الإمضاءُ في لَيلَةِ ثلاثَ و عِشرينَ ؛[10]
مقدّرات در شب نوزدهم تعيين ، در شب بيست و يكم تأييد و در شب بيست و سوم [ماه رمضان] امضا مى شود
 
استفاده ویژه آقا امام باقر(علیه السلام) از شب بیست و یکم و بیست و سوم 
فضل بن یسار: كَانَ أَبُو جَعْفَرٍ علیه السلام إِذَا كَانَتْ لَيْلَةُ إِحْدَى وَ عِشْرِينَ وَ لَيْلَةُ ثَلَاثٍ وَ عِشْرِينَ أَخَذَ فِي الدُّعَاءِ حَتَّى يَزُولَ اللَّيْلُ فَإِذَا زَالَ اللَّيْلُ صَلَّى‏؛[11]
آقا امام باقر (علیه السلام) در شب بيست و يكم و بيست‏ و سوم ماه رمضان مشغول دعا مى‏ شد تا شب بسر آيد و آنگاه كه شب به پايان مى ‏رسيد نماز صبح را مى‏ خواند
 
دادن زکات فطره تکمیل روزه
قال الصادق (علیه السلام):  إِنَّ مِنْ تَمَامِ الصَّوْمِ إِعْطَاءُ الزَّكَاةِ يَعْنِي الْفِطْرَةَ كَمَا أَنَّ الصَّلَاةَ عَلَى النَّبِيِّ صلى الله عليه و آله مِنْ تَمَامِ الصَّلَاةِ لِأَنَّهُ مَنْ صَامَ وَ لَمْ يُؤَدِّ الزَّكَاةَ فَلَا صَوْمَ لَه‏؛[12]
تكميل روزه به پرداخت زكاة يعنى فطره است، همچنان كه صلوات بر پيامبر (صلى الله عليه و آله) كمال نماز است همانند کسی که روزه بگیرد و زکات نپردازد برایش روزه ای نیست
 
بهار قرآن ماه رمضان
قال الباقر (علیه السلام): لکل شیء ربیع و ربیع القرآن شهر رمضان؛[13]
هر چیز بهاری دارد و بهار قرآن ماه رمضان است
 
 تلاوت قرآن در ماه رمضان
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): أَكْثِرُوا فِيهِ مِنْ تِلَاوَةِ الْقُرْآن‏؛[14]
در ماه [رمضان] قرآن را بسيار تلاوت كنيد
 
فضیلت افطاری دادن
قال الصادق (علیه السلام): إفطارُكَ في مَنزِلِ أخيكَ المُسلِمِ أفضَلُ مِن صِيامِكَ سَبعِينَ ضِعفاً.[15]
افطار كردن در منزل برادر مسلمانت، برتر از هفتاد روز روزه تو است
 
اجابت دعای روزه دار
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): اَلصّائِمُ لا تُرَدُّ دَعوَتُهُ.[16]
دعاى روزه ‏دار رد نمى ‏شود
 
 بوی خوش تحفه روزه دار
قال الصادق (علیه السلام): اَلطّيبُ تُحفَةُ الصّائِمِ؛[17]
بوى خوش، تحفه روزه‏ دار است
 
بهتر بودن افطاری دادن از خود روزه
قال الکاظم (علیه السلام): فِطرُكَ أخاكَ الصّائِمَ أفضَلُ مِن صِيامِكَ؛[18]
افطارى دادن به برادر روزه ‏دارت از روزه ‏ات بهتر است
 
شب قدر قلب ماه رمضان
قال الصادق (علیه السلام): قَلبُ شَهرِ رَمَضانَ لَيلَةُ القَدرِ.[19]
شب قدر، قلب ماه رمضان است
 
نگویید رمضان بگویید ماه رمضان
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): لَا تَقُولُوا رَمَضَانُ فَإِنَّ رَمَضَانَ اسْمٌ مِنْ أَسْمَاءِ اللّهِ تَعَالَى و لكِنْ قُولُوا شَهْرُ رَمَضان‏؛[20]
نگويید: رمضان؛ چون رمضان يكى از نام ھاى خداى متعال است، بلكه بگويید: ماه رمضان
 
با هلال ماه رمضان درهای جهنم بسته و درهای بهشت گشوده می شود
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): إذا استَهَلَّ رَمَضانُ غُلِّقَت أبوابُ النارِ، و فُتِحَت إبوابُ الجِنانِ، و صُفِّدَتِ الشَّیطانُ؛[21]
چون ھلال ماه رمضان پديد آ يد، در ھاى دوزخ بسته گردد و در ھاى بھشت گشوده شود و شیاطین به زنجیر كشیده شوند
 
هفت فرشته خدا مأمور در بند کردن هر شیطان سرکش
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): قَد وَکَّل اللهُ بِکُلِّ شَیطانٍ مَرِیدٍ سَبعَةً مِن مَلائِکَتِهِ فَلَیسَ بِمَحلولٍ حتّی یَنقَضِیَ شَهرُکُم هذا؛[22] 
خداوند بر ھر شیطان سركشى ھفت تن از فرشتگان خود را گمارده است كه تا پايان اين ماه ھمچنان در بند آن ھا مى باشد
 
اگر در ماه رمضان آمرزیده نشود از رحمت خدا دور شود
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): مَن أدرَکَ شَهرَ رَمَضانَ فَلَم یُغفَر لَهُ فَأبعَدَهُ اللهُ؛[23]
ھر كه ماه رمضان را دريابد و آمرزيده نشود، خداوند او را (از رحمت خود) دور گرداند
 
اگر در ماه رمضان آمرزیده نشود در کدام ماه آمرزیده می شود
قال رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلّم): فَمَنْ لَمْ يُغْفَرْ لَهُ فِي رَمَضَانَ فَفِي أَيِّ شَهْرٍ يُغْفَرُ لَه‏؛[24]
كسى كه در رمضان آمرزيده نشود، در كدام ماه آمرزيده خواھد شد؟
 
کسی که ماه رمضان آمرزیده نشود آموزش دیده نمی شود مگر در روز عرفه در عرفات
قال الصادق (علیه السلام): مَن لَم یُغفَر لَهُ فی شهرِ رمضانَ لَم یُغفَر لَهُ إلی مِثلِهِ مِن قابِلٍ الّا أن یَشهَدَ عَرَفَةَ؛[25]
كسى كه در ماه رمضان آمرزيده نشود، تا رمضان آينده آمرزيده نگردد، مگر آن كه در عرفه حاضر شود
 
برگرفته از سایت شهید آوینی با اصلاحات زیاد

.من لا یحضره الفقیه ج 2 ، ص 94 ، ح 1829 - امالی(صدوق) ص 670
.شرح فروع کافی ج 4 ، ص 14
.کافی(ط-الاسلامیه) ج 4 ، ص 67 {شبیه این حدیث در بحار الانوار(ط-بیروت) ج 93، ص 342 }
.بحار الانوار(ط-بیروت) ج 93، ص 344
.بحار الانوار(ط-بیروت) ج 93، ص 346 ، ح 12
.فضائل الاشهر الثلاثه ص 97 ، ح 82 - بحار الانوار(ط-بیروت) ج 93، ص 341
.من لا یحضره الفقیه ج 2 ، ص 118 ، ح 1892 - ثواب الاعمال و عقاب الاعمال ص 236
.تهذیب الاحکام (تحقیق خرسان) ج4 ، ص 332
.من لا یحضره الفقیه ج 2 ، ص 158 ، ح 2025
.وسایل الشیعه ج 10 ، ص 354 ، ح 13591
.کافی(ط-الاسلامیه) ج 4 ، ص 155
.من لا یحضره الفقیه ج 2 ، ص 183 ، ح 2085
.کافی(ط-الاسلامیه) ج 2 ، ص 630 ، ح 10
.فضائل الأشهر الثلاثة  ص 95
.محاسن ص 411 ، ح 145
.نهج الفصاحه ص 547 ، ح 1856
.کافی(ط-الاسلامیه) ج 4 ، ص 113
.کافی(ط-الاسلامیه) ج 4 ، ص 68 ، ح 2 - تهذیب الاحکام(تحقیق خرسان) ج 4 ، ص 201 ، ح 580
.کافی(ط-الاسلامیه) ج 4 ، ص 66 -من لایحضره الفقیه ج 2 ، ص 99 ، ح 1843
.مصباح المنیر ج ۲، ص ۲۳۹
.بحار الانوار(ط-بیروت) ج ۹۳، ص ۳۴۸، ح ۱۴
.وسایل الشیعه ج ۱۰، ص ۳۰۴، ح ۱۳۴۷۷
.فضائل الاشهر الثلاثه ص ۵۴
.امالی(صدوق) ص ۵۳ - ثواب الاعمال و عقاب الاعمال ص ۷۲
.دعائم الاسلام  ج ۱، ص  ۲۶۹

  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.


کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -