حکم سجده بر تسبیح تربت یا سنگی

سؤال: آیا سجده بر تسبیح تربت یا سنگی صحیح است؟

پاسخ و فتاوای مراجع عظام:

آیةالله العظمی امام خمینی: سجده بر دانه های تسبیح در صورتی که آنچه پیشانی به آن می رسد به مقدار سر انگشت باشد جایز است. سجده بر سنگ ( آسیاب و تمام اقسام) مرمر جایز است.[1]

آیةالله العظمی خوئی: سجده بر تسبیح صحیح است در صورتی که مجموع آنچه پیشانی بر آن واقع می شود به مقدار درهم باشد.[2]

آیات عظام: گلپایگانی و صافی گلپایگانی: سجده بر تسبیح پخته نشده جایز است در صورتی که مجموع آنچه پیشانی بر او قرار می گیرد به مقدار در هم باشد.[3]

آیةالله العظمی اراکی: جایز است سجده بر تسبیح پخته نشده زمانی که مجموع آن چه پیشانی بر آن واقع شود به مقدار درهم باشد.[4]

آیةالله العظمی بهجت: احتیاط واجب مقدار اقل برای سجده یک سر انگشت باشد کافی است کما اینکه احتیاط این است که به صورت جمع باشد نه منفرق. پس جایز است بر تسبیح سجده کردن ولی این برخلاف احتیاط مذکور است.[5]

آیةالله العظمی تبریزی: جایز است سجده بر تسبیح رنگ نشده زمانی که مجموع آن به مقدار مسمی سجده باشد و اجزاء‌ آن از هم دور نباشد سجده بر سنگ صحیح است.[6]

 آیةالله العظمی فاضل لنکرانی: جایز است سجده بر تسبیح در صورتی که مجموع آنچه پیشانی بر او واقع می شود به مقدار درهم باشد و پخته نشده باشد.[7]

آیةالله العظمی وحید خراسانی: سجده بر تسبیح پخته نشده در صورتی که مجموع آن چه که پیشانی بر او واقع می شود مسمی سجده صدق کند جایز است و اجزاء تسبیح دور از هم نباشد.[8]

آیةالله العظمی سیستانی: جایز است سجده بر تسبیح زمانی که مجموع آن به مقدار مسمی سجود صدق کند.[9]

آیةالله العظمی مکارم شیرازی: سجده بر تسبیح اعم از پخته و غیر پخته جایز است. سجده بر سنگ های سفید و سیاه و حتی عقیق اشکال ندارد. [10]

آیةالله العظمی نوری همدانی: معتبر نیست در سجود اتصال اجزاء آن چیزی که به آن سجده می کند پس جایز است سجده بر تسبیح پخته نشده.[11]