انهار
انهار
امکانات سایت
مطالب خواندنی

زندگینامه

بزرگ نمایی کوچک نمایی
نسب
پدر سید حسین، جعفر و جدّش، صدرالدین محمد، از عالمان و سادات آل شرف الدین و مادرش از خاندان صدر بود.[۱]
ولادت
سید حسین خادمی در سوم شعبان ۱۳۱۹ق (۱۴ دی ۱۲۸۰ش) در اصفهان به دنیا آمد و در حدود پنج سالگی، پدرش را از دست داد.
تحصیل و تدریس
دوره مقدماتی و سطوح متوسط و عالی علوم دینی را در اصفهان نزد استادانی چون:
علی مدرس یزدی
مدرس خاتون آبادی
سید علی مجتهد نجف آبادی
سید محمد نجف آبادی
عبدالكریم گزی
سپس برای تكمیل تحصیلات خود به نجف رفت و در درس های خارج فقه و اصول:
میرزا محمدحسین نائینی
آقا ضیاءالدین عراقی
سید ابوالحسن اصفهانی شرکت کرد.
همچنین رجال و درایه را نزد سید ابوتراب خوانساری و كلام و ملل و نحل را نزد محمدجواد بلاغی خواند.
سید حسین خادمی از برخی استادان خود از جمله نائینی، عراقی و سیدابراهیم حسینی شیرازی (معروف به میرزا آقا اصطهباناتی) تصدیق اجتهاد یا اجازه روایت گرفت.[۲]
او سپس به اصفهان بازگشت و در مدرسه صدر به تدریس پرداخت و حوزه علمیه آنجا را رونق بخشید. خادمی حوزه علمیه اصفهان را نیز مدیریت می كرد.[۳]
آثار
تالیفات سید حسین خادمی در فقه و كلام عبارتند از:
رهبر سعادت یا دین محمد؛ درباره براهین وجود خدا و عدل الهی كه در دو مجلد به فارسی به چاپ رسیده است.
رساله ای در ارث نبردن زوجه از غیر منقول
رساله ای در لباس مشكوك
تقریرات دروس فقه و اصول میرزای نائینی[۴]
فعالیت های فرهنگی ـ سیاسی
سید حسین خادمی در اصفهان چند كتابخانه، مدرسه و انجمن خیریه را تأسیس یا بازسازی كرد كه از همه مشهورتر، دبیرستان و كتابخانه مؤسسه احمدیه بود كه بعدها كانون بسیاری از فعالیت های فرهنگی و مبارزه بر ضد رژیم پهلوی شد.[۵]
وی فعالیت‌های سیاسی خود را از زمان حكومت رضاشاه پهلوی، با اعتراض به كشف حجاب و منع برگزاری عزاداری امام حسین (ع) آغاز كرد.
در ۱۳۲۰ش كه سید حسن چهارسوقی و برخی دیگر از علمای اصفهان، برای اصلاح اوضاع دینی و اجتماعی مردم به احیای هیئت علمیه اصفهان پرداختند، خادمی سهم جدّی داشت. برخی اقدامات سیاسی این هیئت عبارت اند از:
دفاع از ملی شدن صنعت نفت
مبارزه با تبلیغات بهائیان
مبارزه با باج خواهی های دولت از مردم
در جریان ملی شدن صنعت نفت، خادمی مبارزه در این راه را تأیید و توصیه كرد.[۶]
در واقعه پانزده خرداد، خادمی در جمع علمای مهاجر به تهران، نماینده علمای اصفهان بود. وی فعالیتهای خود را در جهت حمایت از نهضت امام خمینی، با ایراد سخنرانی ها و صدور اعلامیه های اعتراض آمیز ادامه داد.[۷]
سید حسین خادمی بعد از پیروزی انقلاب، نماینده مردم اصفهان در مجلس خبرگان قانون اساسی و نیز اولین مجلس خبرگان رهبری بود و ریاست سنی آن را نیز برعهده داشت.[۸]
درگذشت
سید حسین خادمی در ۲۰ اسفند ۱۳۶۳ش درگذشت و در مشهد به خاك سپرده شد.[۹]
پاورقی ها:
1-  آقابزرگ طهرانی، طبقات، قسم ۱، ص ۳۱؛ آقابرزگ طهرانی، الذریعه، ج ۱۱، ص ۳۱۰ ؛ مفرّج، ص ۲۴۸ـ ۲۴۹ ؛ یاران امام به روایت اسناد ساواك، ص هفده
2-  آقابزرگ طهرانی، طبقات، قسم ۲، ص ۵۱۸ ؛ شریف رازی، ج ۳، ص ۹۰ ؛ باقری بیدهندی، ص ۹۱ـ۹۴، ۱۰۴
3-  باقری بیدهندی، ص ۹۴؛ یاران امام به روایت اسناد ساواك، ص ۲۲۹، ۳۱۴
4-  آقابزرگ طهرانی، الذریعه، ج ۱۱، ص ۳۱۰؛ آقابزرگ طهرانی، طبقات، قسم ۲، ص ۵۱۸؛ خادمی، مقدمه جمال الدین موسوی، ص ۱۱ ؛ شریف رازی، ج ۳، ص ۹۱ ؛ یاران امام به روایت اسناد ساواك، ص ۱۰۹، ۱۸۱
5-  باقری بیدهندی، ص ۹۵ـ ۹۶ ؛ یاران امام به روایت اسناد ساواك، ص بیست و یك ـ بیست ودو
6-  روضاتی، ص ۲۹ـ۳۱ ؛ باقری بیدهندی، ص ۹۶ ؛ مصدق و حاكمیت ملّت، ضمائم، ص ۹۴۵ ؛ اسنادی از انجمنها و مجامع مذهبی در دوره پهلوی، ص۳۲۶ـ ۴۰۶
7-  باقری بیدهندی، ص۹۶ـ۹۷ ؛ یاران امام به روایت اسناد ساواك، ص بیست و پنج ـ بیست و نه ؛ به انقلاب اسلامی به روایت اسناد ساواك، كتاب۳، ص۲۰۳ـ۲۰۴؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج ۳، ص ۸۷
8-  باقری بیدهندی، ص ۹۷ـ۹۸ ؛ قلفی، ص ۳۰۹ـ۴۳۷
9-  باقری بیدهندی، ص ۹۸ـ۱۰۶؛ یاران امام به روایت اسناد ساواك، ص بیست ـ سی و یك
  

 
پاسخ به احکام شرعی
 
موتور جستجوی سایت

تابلو اعلانات
  


پیوندها

حدیث روز
بسم الله الرحمن الرحیم
چهار پناهگاه در قرآن
   
أَبَانُ بْنُ عُثْمَانَ وَ هِشَامُ بْنُ سَالِمٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ حُمْرَانَ عَنِ الصَّادِقِ (علیه السلام) قَالَ:
عَجِبْتُ لِمَنْ فَزِعَ مِنْ أَرْبَعٍ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى أَرْبَعٍ
(۱) عَجِبْتُ لِمَنْ خَافَ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ
(۲) وَ عَجِبْتُ لِمَنِ اغْتَمَّ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- وَ نَجَّيْناهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ
(۳) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ مُكِرَ بِهِ كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا
(۴) وَ عَجِبْتُ لِمَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَ زِينَتَهَا كَيْفَ لَا يَفْزَعُ إِلَى قَوْلِهِ- ما شاءَ اللَّهُ لا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ فَإِنِّي سَمِعْتُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يَقُولُ بِعَقَبِهَا- إِنْ تَرَنِ أَنَا أَقَلَّ مِنْكَ مالًا وَ وَلَداً. فَعَسى‏ رَبِّي أَنْ يُؤْتِيَنِ خَيْراً مِنْ جَنَّتِكَ وَ عَسَى مُوجِبَةٌ
    
آقا امام صادق (عليه السّلام) فرمود: در شگفتم از كسى كه از چهار چيز مى‌هراسد چرا بچهار چيز پناهنده نميشود:
(۱) شگفتم از آنكه ميترسد چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل« حَسْبُنَا اَللّٰهُ‌ وَ نِعْمَ‌ اَلْوَكِيلُ‌ » خداوند ما را بس است و چه وكيل خوبى است زيرا شنيدم خداى جل جلاله بدنبال آن ميفرمايد:بواسطۀ نعمت و فضلى كه از طرف خداوند شامل حالشان گرديد باز گشتند و هيچ بدى بآنان نرسيد.
(۲) و شگفتم در كسى كه اندوهناك است چرا پناه نمى‌برد بفرمودۀ خداى عز و جل:« لاٰ إِلٰهَ‌ إِلاّٰ أَنْتَ‌ سُبْحٰانَكَ‌ إِنِّي كُنْتُ‌ مِنَ‌ اَلظّٰالِمِينَ‌ » زيرا شنيدم خداى عز و جل بدنبال آن ميفرمايد در خواستش را برآورديم و از اندوه نجاتش داديم و مؤمنين را هم چنين ميرهانيم.
(۳) و در شگفتم از كسى كه حيله‌اى در بارۀ او بكار رفته چرا بفرمودۀ خداى تعالى پناه نمى‌برد« وَ أُفَوِّضُ‌ أَمْرِي إِلَى اَللّٰهِ‌ إِنَّ‌ اَللّٰهَ‌ بَصِيرٌ بِالْعِبٰادِ »:كار خود را بخدا واگذار ميكنيم كه خداوند بحال بندگان بينا است)زيرا شنيدم خداى بزرگ و پاك بدنبالش مى‌فرمايد خداوند او را از بديهائى كه در بارۀ او بحيله انجام داده بودند نگه داشت.
(۴) و در شگفتم از كسى كه خواستار دنيا و آرايش آن است چرا پناهنده نميشود بفرمايش خداى تبارك و تعالى(« مٰا شٰاءَ اَللّٰهُ‌ لاٰ قُوَّةَ‌ إِلاّٰ بِاللّٰهِ‌ »)(آنچه خدا خواست همان است و نيروئى جز به يارى خداوند نيست)زيرا شنيدم خداى عز اسمه بدنبال آن ميفرمايد اگر چه مرا در مال و فرزند از خودت كمتر مى‌بينى ولى اميد هست كه پروردگار من بهتر از باغ تو مرا نصيب فرمايد (و كلمۀ:عسى در اين آيه بمعناى اميد تنها نيست بلكه بمعناى اثبات و تحقق يافتن است).
من لا يحضره الفقيه، ج‏۴، ص: ۳۹۲؛
الأمالي( للصدوق)، ص: ۶؛
الخصال، ج‏۱، ص: ۲۱۸.

کلیه حقوق مادی و معنوی این پورتال محفوظ و متعلق به حجت الاسلام و المسلمین سید محمدحسن بنی هاشمی خمینی میباشد.

طراحی و پیاده سازی: FARTECH/فرتک - فکور رایانه توسعه کویر -